" çok bakmayın tapusu bende"

321 50 39
                                    

Bölüm hakkında görüşlerinizi belirtirseniz sevinirim.

On iki gündür Chan hyung ile beraberdim. Bugün eve gidicektim. Öyle olmasa bile artık rahatsızlık verdiğimi düşünmeye başlamıştım. Bundan dolayı gitmeye karar vermiştim. Chan hyung itiraz etmişti başta, sonrasında anlayış göstermişti.

Sonunda kendi evimdeyedim. Hiç bir yer kendi evimden rahat değildi. Duş almıştım. Sonrasında kafa dağıtmak için temizlik yapmaya başlamıştım. Benden beklenmedik bir performanstı. Mecbur kalmasam temızlemezdim. Evi bok götürüyordu.

Kendi evimi temizlerken söyleniyordum.Bir insan evi anca bu kadar berbat halde bırakırdı. Burda bunca zaman nasıl yaşıyor olduğuma inanmakta güçlük çekiyordum. Kendi kendime söylenince aklıma annemin benim odamı her topladığında söyledikleri gelmişti. Annem gibi söyleniyordum şuan. Sanırım annemi özlemiş olabilirdim.

Müsait olduğum en kısa sürede onu arayacaktım.

Temizlik sonunda bitmişti. Tekrardan duş almıştım. Sonrasında dışardan bir şeyler sipariş etmiştim. Açıkmıştım. Karın doyurma işlemi de sona erince,kendime bir kahve yapıp terasa çıkmıştım. Yanıma kalem kağıt almıştım. Serin havada bir şeyler karalamak güzeldi.

Kendimi çok fazla çizime kaptırmışım. Çizerken ne çizdiğimi dahi bilmiyordum. Çizimim bittince ne resmetiğime bakınca. Minho'yu çizdiğimi farketmiştim. Gayet güzel çizmiştim. Gece boyunca fark etmeden sürekli olarak Minho'yu çizmiştim. Boynum ve sırtım ağrımaya başlayınca, elimdekileri bırakmıştım. Teras uyumak için güzel bir yerdi. Gayet serindi. Aşağı inip birkaç bir şey alarak kendime yatak yapmıştım. Çok rahatı. Sonrasında uykuya teslim olmuştum.

Sabah kalktığımda etrafımda dün geceden kalan çizimleri görünce ne yapmam gerektiği hakkında düşünmüştüm. Gözüme gelen güneş yüzünden düşüncelerim yarıda kalmıştı. Terasta herşeyi kaldırıp aşağı inmiştim.

Elimi yüzümü yıkamıştım. Sonrasında çizimlerime ne yapmam gerektiğini bulmuştum. Bir dosyaya koymuştum. Üstüne belirtmek amaçlı Minho yazmıştım. Sonrasında çizimler ile beraber evden çıkmıştım. Kendimi Minho'nun kapısının önünde bulmuştum. Çizimlerin olduğu dosyayı oraya indirip, kapıyı çalmıştım. Minho beni görmeden bir yere saklanmıştım. Onunla yüzleşmeye hazır değildim.

Dosyası alıp kapıyı kapatmıştı. Ben ise koşarak geri dönmüştüm. Bir süre beklemiştim. Mesaj atmasını bekliyordum. Bunu neden yaptım bilmiyorum.

Bir saat olmuştu. Ben halen bekliyordum aptalca. Gözlerimi telefondan ayırmıyordum. Yazmasını bekliyordum. Eğer bir yanıt verse dahi,ne diyeceğim hakkında en ufak fikrim yoktu.

Sanırım umudu kesmiştim. Akşam olmuştu. Belki halen içine bakmamıştır diye düşünüyordum. Umarım öyledir. Telefondan bildirim gelince Minho olduğunu düşünüp heyecanla elime almıştım. Minho olmadığını görünce yüzümdeki tebessüm gitmişti.

Gamzeye çay yok

Çüksüz:lan hyunjin yaşıyon mu
10 gündür gruba girmiyon amınakoyim

Kaşar:cidden

Şansa bak halen yaşıyom
ne güzel bir dünya

Reis:başladık
başlarım aşk acısını
Amınakoyim
sana başka oğlan mı yok

Minho gibisi yok işte

Reis:vardıe abisi vardır

Yoktur abem yoktur

Çüksüz:içim daraldı susun

Bizim Mahallenin Namusu [Hyunho]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن