Kapana Kısılmış Ruh (TAMAMLANDI)

184- Gönül Meyhanesi

Şehvetli dudakların belki tenimde

Oysa ruhumu acıya boğan kor içimde

Sanki sen değil, gecenin ağırlığıydı göğsümde

İlk defa bu kadar nefret ettim kendimden

Sanki fazlalık tenin tenime

Ne kadar söz verirsem vereyim kendime

Sözlerin bittiği yerde yine sendeyim işte

Sevgim değil, nefretim büyüyor içimde

Ben karşında hep biçare

Gücüm yok gitmeye

Oysa kaç kere kaçtım düşümde

Her seferinde kıskıvrak yakaladın beni zalimce

Ölsen diyorum keşke ölsen

Kimseye zararı dokunmamış olan ben

Nasılda diliyorum içten

Bakışlarının dahi tenime ilişmemeli örümce

-Elif Betül Özcan & Pınar Öztürk