Kapana Kısılmış Ruh (TAMAMLANDI)

94- Onun Gölgesinde

Yıkıntıların altından kalkarken, ritimle uçuşan saçları

Sahte dirayetinde hapsolan sızı

Mavzer gibi gözlerinde peydah olan acı

Nadide bir şaheser gibi puslu gülüşle sunduğu riyakar sermoni

Şakaklarına dökülen resmedilesi perçemleri

Suyun ruhu gibiydi güzelliği

Zaman gelirdi ruhumu sererdim önüne

Kapılar çıkmazdı söz ona geldiğinde

Kilitlerdim kendimi tekrar tekrar onun sayesine

Ağzı yanmış flu bir yaşamın perdesini indirirdi gülüşleriyle

Ben her seferinde aralık bıraktığı gözlerinden bakardım yaşamındaki kedere

Vurulurdum tam yüreğimden her seferinde

Onun fikri bile beni görmezken hemde

Omuzlarında sanki külçe külçe altınlar taşırdı

Dertleri bile kıymetliydi gözümde

Geçtiği yollardan çiçekler açardı fikrimce

Ben onun çiçek bahçelerinde, ona muhtaç,

Baş başa kalırım hayallerimle...