Kapana Kısılmış Ruh (TAMAMLANDI)

109-Taş Kestim

Taş kestim
12/09/21
06.15

Zamanın izbesi gecenin en zifiri vakti.
Sabaha 2 parmak kalmış.
Öyle soğuk öyle buz gibi ki dünyam şu yazdan yeni yeni atlayan vakit.
Öyle alışılmadık ki bu tenimi yara yara işleyen rüzgarlar
O kadar boş ki şu yalnızlık
Bir kibrit çöpü yakası geliyor insanın.
Bende sigara ateşliyorum yusufçuk sesleriyle
Bir sigara, ne güzel gülersin sen o tok kahkahanla
Aşık olunası köpek dişlerini göstere göstere.
Gözlerin küçücük kalıncaya dek ne güzel gülersin.
Düşlerken bitmiş bile sigaram bak heryerim kül, ben de...
Karışıyoruz hayalinle
Bir sigara daha, bu sefer akıllandım.
Deli gibi çekiyorum içime. 
Soğuk tenimi yırtarken bana liman olan kolların dolanıyor hemen üzerime.
Saklamışım yüzümü boyun girintine
Ama büyü çok çabuk bozuluyor bu sefer. 
Sigara dumanı sen kokmaz ki
Kokunu düşlüyorum gece yarasının arafı
Yarısında kendim söndürüyorum sigarayı. 
Öyle boş boş saatlerce gün sökene kadar düşünüyorum seni.
Kahvem bardağında öksüz kaldı, buz kesti
Yemeğim soğudu kaskatı kesildi
Özlemim ağır ağır bir balyoz gibi vuruyor beynime beynime
Bak yalnızlığımda taş kestim hani ellerin nerede?