NEŞE (Aile)

7.Bölüm: İhtimal

"Ayrıca dediğinde haklısın, daha onla bugün bir diyaloğum oldu ama o hemen beni Eren'e karşı savundu." Bu davranışına Hilal şaşırmamıştı.

Arkadaşı ne kadar dışarıdan sevimsiz gibi görünse de güzel bir kalbe sahipti.

"Kendi halinde bir kız işte. Bizden başka arkadaşı yok. Ailesinden fazla bahsetmez hatta biz sormasak konusunu dahi açmaz." Ceren iç çekti. Bunun nedenini bugün güzel olmayan bir şekilde öğrenmişti.

Nereden bilebilirdi ki Neşe'nin bir yurtta kaldığını? Ve bunu okulda o ve Eren den başkası bilmiyordu. Bu yüzden ekstra olarak dikkat etmeleri gerekiyordu.

Hayat çok acımasızdı. O abisi ve kardeşleri, anne ve babası ile büyürken diğerleri bu kadar şanslı olamıyordu.

"Ben sevdim Neşe'yi." Dedi Ceren. "O da seni sevmiş ki evine kadar geldi baksana." Ceren tabağı gösterdi.

"Ama annemin yemeklerini beğenmedi sanırım, zaten zayıf bir kız fazla yemiyor herhalde.."  Neşe küçüklüğünden beri az yiyen bir çocuktu. Bugün az yemeğinin nedeni ise kendini bu lezzetli yemeklere alıştırmak istemediği içindi.

"Yok sen bakma ona ya, Neşe daha çok Fast food tarzı yemekleri sever. Bir gün hep beraber bir  Burger yeriz görürsün o zaman." Ceren bu fikri onayladı. Onunla daha çok vakit geçirmek istiyordu. Nedense ona kanı kaynamıştı.

Eren için ise durum biraz daha farklıydı.

Eren kızın bu tuhaf hareketlerini yadırgamıştı. Kendi kız kardeşi böyle biri değildi. Hatta bugün o kız yüzünden kardeşinin kalbini kırmıştı.

Abisi ile onu arabayla bırakırken bir kez daha bu kızın deli olduğunu düşünmüştü. Araba da yayılarak oturmuş, babasının yeri gibi rahat davranışmıştı.

Abisi ise bir değişik davranıyordu. Neşe'nin cüzdanından düşen bu künyeye neden bu kadar takılmıştı? Neşeyi bıraktıktan sonra eve geri dönerken abisine sordu.

"Abi bu kız ile neden bu kadar çok ilgileniyorsun sen?" Asaf arabayı eve doğru sürerken "Çok benziyor," dedi kardeşini duymazdan gelirken. "Abi, sen beni dinlemiyor musun?" Asaf kendine gelerek "Bu kız neden bu kadar size benziyor?" Neşe'nin yüzüne öyle uzun uzun bakmamıştı Eren.

Kız zaten kafasına bir top geldi diye ortalığı ayağa kaldırmış, arkadaşları ile aralarında topladıkları para ile aldıkları topu kesmişti.

"Oldu abi ben de sana benzeyen birini gördüğümde peşine düşeyim ilgileneyim onunla. Tamam kızı biz sana getirdik ama kızı takip etmek ne demek?"

"Bir şey bildiğin yok boş boş konuşma Eren. Eve gidince her şeyi konuşacağız." Asaf abilerden en büyüğüydü.

Diğer iki kardeşine mesaj çekmiş yarım saate evde olmalarını istemişti.

"Ne iş çeviriyorsun abi sen? Anlatsana şimdi!" Eren sabırsız bir adamdı. Beklemeye tahammülü yoktu.

"Evde dedim sana neyi anlamak istemiyorsun Eren?" Eren sessizce söylenmekle yetinmişti.

Ceren evdeki tüm misafirler gittikten sonra hızlıca annesine yardım etmiş ve evi toparlamıştı. Annesi ile salonda oturuyordu. Annesi kızına sıkıca sarılmış, gününün nasıl geçtiğini konuşuyorlardı.

"Bugün eve geldiğin arkadaşın dün gördüğümüz kız değil mi bebeğim?"

"Evet anne ismi Neşe, onunla yeni arkadaş oldum. Çok samimi ve tatlı bir kız." Annesi nasıl bir kız olduğu hakkında yorum yapmamış olsa da kızın boynunda gördüğü doğum lekesinde kalmıştı aklı.