TUTSAK (Ölümün Eşiği Seri 1)

Tanıtım ✅

Yeni bir hikaye :) umarım beyenirsiniz . Sizlere sunduğum pisikopat bir mafya hikayesi .... :D

Multimedya: Şehrin Yolu
_____^______^______^______^_____

Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda kendimi bir yatakta buldum , bakışlarımı odada biraz gezdirdikten sonra burasının benim odam olmadığını fark ettim . Daha kendime tam gelememişken kapı büyük bir gürültüyle açıldı ve odaya yüzünü göremediğim biri girdi ,hemen yanıma geldi ve ben yanımda durup bana ne olduğunu sorucağını zannederken uzun bukleli saçlarımı eline doladığı gibi beni bir hışımla yataktan kaldırdı .

Can acısından ellerimi direk saçımı tutan eline doladım ve ağlamaya başladım ,bir yandan ağlayıp bir yandan da yalvarıyordum.

"L-Lütfen bırak beni, lütfen "
Hiç konuşmuyor , konuşmadığı gibi bir de saçlarımı daha kuvvetli bir şekilde çekmeye başlamıştı.

Odadan çıkmış kapının tam karşısındaki merdivenlerden inerken düşmemeğe çalışıyordum. Gözlerim buğulandığı için saçlarımı tutan buz gibi elin sahibimi göremiyordum. Canım yanıyordu ama çekiştirmeye devam ediyordu.

Merdivenlerden inip sağ tarafa doğru yürümeye devam ederken havanın ne kadar karardığı dikkatmi çekmişti ,o an aklımdan geçen tek bir şey vardı ve oda 'beni gecenin bir vakti dışarı atmıycaktı değil mi? ' ben küçüklüğümden beri karanlıktan korkan bir kızdım . Karanlık ,köpek ve yalnızlık. Ya beni bu üçüne de mahkum ederse ?!.

Beni düşüncelerimden uyandıran şey yüzüme şiddetle çarpan soğuk rüzgar oldu ,ve o an göz yaşlarımın gözlerimde kuruduğunu hissetim . Beni dışarda bırakmazdı değil mi ? .

Bahçe kapısını ardına kadar sürüklemiş ve beni bütün gücüyle bahçeye itmişti. O an eline yapışıp beni bırakmaması için yalvarmak istedim ama o kadar güçlü bir şekilde beni ittimişti ki dengemi sağlayamayıp düştüm . Ayağa kalkıp arkamı döndüğümde hızlı bir şekilde kapıyı kapattımıştı ve kocaman camın arkasından bana öylece bakıyordu . Koşa koşa kapıya gittim ama dışarda bir kulup yoktu 'şaka gibi (!)'. Kapı kulbu olmadığı için bakışlarımı camın arkasından bana acır gözlerle bakan adama çevirdim ve camı yumruklama ya başladım ,bir yandan camı yumruklarken bir yandan da göz yaşlarıma hakim olamaya çalışıyordum.

Hâlâ camı yumruklarken yüksek sesle karşımdaki adama bakarak konuştum.
"Sen ne biçim bi adamsın ? Beni alı koyamazsın ? Bırak benii !" Bağırışlarıma rağmen ruhsuzca duran adama son derecede sinir olmuşken konuşmaya devam ettim " Benden ne istiyorun ? Lütfen aç şu kapıyı, adam akıllı oturup konuşalım LÜTFEEEN ?" Hâlâ bana anlamsızca bakıyordu. Bu adam ruh hastası olmalı. Hem beni kaçırıp alı koyuyor, hem de beni hiçbir açıklama yapmadan dışarı atıyor. Bir de camın arkasından beni izliyor, sen delimisin be adam !! .

Ben camı yumruklamaya devam ederken yerinde dikleşti ve bir müddet çenesini sıvazladıktan sonra konuşmaya başladı .

"Sen bundan sonra benim esirimsin "
Ne! nasıl yani ,ne hakla ? Beynimdeki saçma sorular yüzünden göz yaşlarım durdu. yüzümün değişik bir hâl aldığına adım gibi eminken konuşmak için ağzımı araladığımda ne diyceğimi merak eder bi halde bana bakıyordu .

"Sen ne diyorsun ? Ben senin esirin falan değilim ve olmayacağımda ! Bırak beni !!"
Bulunduğum duruma göre gayet cesur bir şekilde konuştuğumu biliyordum ,ama bu adamdan ölesiye korktuğum halde korkmadığımı belli etmem gerekiyordu yoksa bu adam beni çıtır çıtır yerdi 'sanki şimdi yemiyor da !' .

Olduğu yerde ,duruşunu değiştirdi, boynunu sağ omuzuna doğru eğerek gözlerini kıstı ve konuşmaya başladı .

" Sen ,şimdi bu haldeyken bana kafamı tutuyorsun . İnanılmaz ,gerçekten inanılmaz !" Dedi kinayeli bir şekilde . Ne yani gerçekten beni esirimi yapıcaktı ,bu olamaz değil mi ? Bu suç . Evet bu suç , içimdeki doğruyu dışarı vururken hâlâ bana ruhsuz ruhsuz bakması sinirlerimi git gide bozmuştu .

" Senin bu yaptığın suç ! Sen beni alıkoyamazsın ! Ben senin esirin falan değilim ve olmayacağımda ! Bırak beni pis mendebur !!" Dememle kısılan gözleri anında açıldı ve boynunu düzleştirerek bana daha alaycı bir şekilde bakmaya başladı ve sinir bozucu bir yavaşlıkla konuşmaya başladı .

" Sen . Bana . Mendebur mu dedin ?"
Ne yani sadece buna mı takılmıştı ? Onca dediğimden sadece bunumu çıkarmıştı ? Acaba inandırıcı mı olmamıştı ? Tamam şimdi ciddi olucam . Huuuuuh yaparsın kızım . Evet yaparsın .

"Seni ihbar ederim ,duydunmu beni ! Seni ihbar eder kodese tıktırtırım !! " Yok bu adam ruh hastası ,vallaha ,biri seni tehtit ettiğinde korkarsın ama bu adam şimdi karşımda bana bakıp gülüyordu ya ,resmen sinir bozucu bir şekilde gülüyordu . O değilde hava buz gibi ,göz yaşlarım yanaklarımı dondurdu resmen. Haklısın iç sesim dondum !.

Gülüşüne sinir olduğum için camda ki yansımasına bir tokat atınca ciddileşti ,gülüşünü soğuk bir şekilde durdurdu ve camda ki yansımama doğru eğilerek konuştu .

"Bana bak küçük kız ,ben öyle istediğin şekilde tehtit edebileceğin biri değilim ! Ben mafyayım ,küçük kız MAFYA! ve senin o minik tehtitlerin beni hiç ilgilendirmez tamam mı , o yüzden bana kafa tutmak yerine ittat etsen iyi edersin !!" Ne yani senin kölen mi olucaktım asla zeki gerçekten bunu mu düşünüyorsun ? Adam MAFYA LAN MAFYAAA ,İSTESE İKİMİZİDE KATUR KUTUR DOĞRAR VE KİMSE ONDAN HESAP SORMAZ . KAPİŞŞ!! iç sesim doğru konuştun yine ,karşımda bana delice gözlerle bakan mafya varken ben neyi düşünüyordum . Gerçi öldürse de birşey farketmez di beni ben zaten bu zamana kadar ölü bir şekilde yaşamıyor muydum ki sanki ?

Ellerimi camın üzerindeyken yumruk yapıp bu defa camı yumruklamaya başladım ,korkuyordum evet ama ondan değil karanlıktan ,karanlığın sesizliğni yırtan köpeklerin sesinden . Ondan korkmuyordum çünkü ne kadar korkutucu olursa olsun vahşi ,zincirini koparan köpeklerden daha korkutucu olamaz dı.

Anılarım gözlerimin önünde bir bir canlanırken yumruklarımı cama vuruşum yavaşladı. Gözlerim doldu ,boğazımda oluşan yumrulara rağmen konuşmaya niyetli olduğum için gözlerimi onun gözlerine çevirdim . Ne yaptığımı anlamaya çalışıyormuş gibi meraklı bi şekilde bana bakıyordu gözlerinin içe baktım ve konuşmaya çalıştım.

"Lütfen ,lütfen beni içeriye al . Beni burda yalnız bırakma lütfen . Ben karalıktan korkarım ,hem havada soğuk ,yapma bana bunu " dedim yalvarır bir şekilde ,ama bunca yalvarmama rağmen tek verdiği tepki iki üç adım geriye gidip perdeyi bir hışımla kapatmaktı. Ne yani beni burdamı bırakıcaktı yok salak şimdi içerden battaniye almaya gitti , ne dersin belki yıldızları seyredersiniz . NE ROMANTİK AMA (!) iç sesimin tokat gibi yüzüme vurduğu gerçekle yumruklarım hâlâ camın üzerindeyken dizlerimin üzerine düştüm ,bi an hiç bir ses duyamadım ama sonradan kulaklarıma gelen köpek ulumalarıyla aniden gelen hıçkırık boğazımı yakıp kavurdu ve izinsiz bi şekilde firar etti .

Bi yandan hıçkırıyor bi yandan da sanki beni duyuyormuş gibi konuşmaya devam ediyordum,ama açıkçası sesimi ben bile zor duyuyordum .

"Ben karanlıktan korkarım lütfen ,lütfen beni yalnız bırakma . Tamam gardiyanım ol kabulüm esirin olurum, ama beni burda bırakma ,ben burda kalamam. Karanlık, köpek ve yalnızlık, beni öldür daha iyi ama beni burda bırakma yapmaaaaaa !!!!" Tek bir an sadece gözlerimi dizlerimden kaldırıp ona baktım hâlâ beni izliyordu. Sonrasında buğulaşan gözlerimi yine kucağıma çevirip şiddetli bir şekilde gelen ağlama isteğimi hiç geciktirmeden dışarıya vurdum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım . Şiddetli bir şekilde başlayan yağmura karışan göz yaşlarım toprağı delerken hıçkırıklarıma eşlik eden Şimşek ve gök gürültüleri yalnız olmadığımı bana hatırlatıyorlardı.
Bu şekilde daha rahat ağladığımı hissettiğimde başımı gökyüzüne kaldırıp gözyaşlarımın yağmur damlalarına karışmasına izin verdim. Ben onun esiri olmayı çoktan kabul etmiştim !!....

***********

Umarım beğenerek okuyacağınız bir kitap olur iyi okumalar ☺️ düzenlendi