TUTSAK (Ölümün Eşiği Seri 1)

1.5

Multimedya: Evli Mutlu Çocuklu

Düğünümüz var duyurulsun 🥳🥳
_________________

/\ 1.5 ay sonra... /\

Hızlı hızlı konuşan Feza ile gözlerim irileşti, çok heyecanlıydı anlıyorum ama rap söylermiş gibi konuştuğu için hiç bir şey anlamıyorduk.

Düğüne namı değer Lâlin hanımda gelmişti, ilk defa kırmızı giymemişti ve..güzel olmuştu.

Ben üzerimdeki geceliklerele onlara bakıyordum hâlâ.

Dün Feza'nın evinde kalmıştık, şimdi de gelinliğini giymiş saç makyajı için gelen makyözleri darlıyordu.

Ama o kadar hızlı konuşuyorduki gözlerim onun her kelimesi ile daha da açılıyordu.

"Size sade bir şeyler istiyorum diyorum ama siz inadına ağır şeyler yapıyorsunuz. Natural olmak istiyorum nesini anlamıyorsunuz !!"

Lâlin Feza'nın yanına gitmiş omzunu ovup onu sakinleştirmeye çalışırken ben Feza'nın yatağına oturmuş başımı yatak başlığına dayamış uyanmaya çalışıyordum.

Ama başarabildiğim söylenemez.

Gözlerim benim inadıma kapanıyordu ve ben bunu saat dört kırkta yatmamıza veriyordum.

Ben bu şekilde düğüne katılamamki ama!

Hiç yoktan düğünde başımı masaya koyarak uyurdum.

Uyurdum değil mi ?

Gözlerim yine kendiliğinden kapanırken Feza'nın çığlığa benzer seslenişi ile yerimden sıçradım.

"Adeeeeeen ! Kalsana. Daha giyinmemişsin bile. Kızım deli mi ediceksin beni! Kalk giyin hadi!"

Onun gür çıkan sesine inat sesim çok kısık çıkıyordu.

"Ya siz gibin ben sonra Mutlu ile gelirim"

"Ne dedi o ?"

"Uyuycakmış"
Lâlin zaten seni sevmiyordum şimidi olan minnacık sevgimde gitti.

Feza bir anda yerinden kalktı ve bana doğru gelmeye başladı.

"Aden başlatma şimdi uykundan. Bu gün benim en mutlu ve sitresli günüm sende kalmış siz gidin ben gelicem mi diyorsun? Düğün günümde katil etme beni !!"

Lâlin sinsi sinsi gülerken oflayarak kalktım yerimden.

Feza sitresten yatmamış ve bizide yatırmamıştı, şimdi de uykusunu almayan ben ile uğraşıyordu.

Mirza ile konuşmamızın üstünden bir buçuk ay geçmişti ve bir kere bile bu konuyu açmamıştık.

Açmamamız şöyle dursun Mirza hiç kimseye bu konu hakkında bahsetmememi söylemişti, kendisini hâlâ suçlu hissediyormuş!

Ona karşı olan sinirim yüzünden üç gündür konuşumıyorduk.

Ona onun hiç bir suçu olmadığını bas bas söylesemde beni dinlemiyor bu da yetmiyormuş gibi kendisini haklı çıkarmaya çalışıyordu.

Bende bir daha bu konu hakkında konuşmak istemediğimi söyleyip odama girmiş ve dün çıkıp buraya gelmiştim.

Şimdi de zorla elbise giydiriliyordum.

Bu nasıl bir zülümdür!

Uykum var uykuuuuum.

"Aden deli etme beni ve gir şu mor elbiseyi!"

"Ya bak kızım siz gidin söz düğün başlamadan ben ve Mutlu geliriz. Ama birazcık uyuma izin ver lütfeeeen"

Şimdi ona en şirin bakışlarımı atma vaktimdi ki, ben tam şirin bakışımı atmıştım ki odanın kapısı pat diye açıldı.