The Unexpected baby (BXB) MPREG

Chapter 16

CASTRIEL POV

Halos hindi ako makatulog ngayon iniisip ko pa rin si andrei ano na kaya ang nangyari sakanya? Ayos lang ba siya nang malaman kong na track na ang location kung nasan si andrei nag karoon ako ng pag asa na mahahanap siya.

"Adrein bakit ka pa pumunta dito dapat nag papahinga ka nalang malapit ka na manganak" tanong ko sakanya.

"Hindi mapapanatag ang loob kung ikaw umiiyak dito at wala kaming ginagawa andito lang kami castriel mahahanap nila daniel si andrei" pagpapakalma niya saakin andito rin si raein.

"Nag birthday pa si andrei nung isang araw eh ngayon nawawala na siya sabi niya lang mag ccr siya" I started crying again.

"Shh tama na" si adrein.

Nadatnan namin si daniel ngayon may mga sugat rin silang tatlo mas lalo akong nag alala.

"Are you okay?" nag aalalang tanong ko sakanya habang niyakap siya ng mahigpit.

"Sorry" unang katagang lumabas sa bibig niya.

What does he mean?.

"W-why?"

"Alam nila na pupuntahan namin sila nag tago sila hindi nanaman ma track ang location nila I'm sorry" nakayuko ito ngayon mas lalong humigpit yung pag yakap ko sakanya nakaramdam ako ng para bang may namamasa sa damit ko humihikbi siya ngayon umalis na ngayon yung mga kaibigan niya ayaw niyang ipakita yung totoong nararamdaman niya sa ibang tao kasi baka isipin nila na mahina siya.

Hahanapin ka namin andrei pangako yan wait for us.

SOMEONE POV

"Ang tatanga tanga niyo pati ba naman dito na sundan tayo mga walang silbi" sigaw ko sakanilang lahat tagumpay nga kaming nakuha yung anak ni castriel kahit alam kong hindi niya totoong anak yun.

"Papa, daddy help me!" sigaw ng bata.

"Shut up your so annoying" inis kong sigaw sa bata kanina pa siya sigaw ng sigaw nakakarindi.

"Let me go!" tili niya habang umiiyak.

"Saktan niyo yan" utos ko binuhat ng mga tauhan ko ang bata at pinag papalo hanggang sa mag pasa iyak pa rin ng iyak ang bata.

"Kill him now" muli kong utos.

Say goodbye baby boy.

Kinuha ko ang baril na nasa bulsa ko kinasa ko iyon at tinapat sa bata.

"Bye"

BANG!

CASTRIEL POV

Ilang linggo araw ang lumipas hindi pa rin namin mahanap si andrei ilang linggo na rin akong Hindi nakakatulog ng maayos dahil laman ng isip ko si andrei Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyaring masama sa anak ko.

Nakaramdam ako na para bang maduduwal ako kaya agad akong dumiretso sa banyo laging ganito nalang ang ganap ko araw araw alam kong napapansin rin yun ni daniel.

Akmang lalapitan na sana ako ni daniel ng nag ring ang cellphone niya kinuha niya ito kaagad Ni-loud speaker niya para marinig ko.

"Hello denver what is it?" tanong niya habang nakatingin sa mga mata ko.

"

I have news for Andrei" sagot niya lumapit naman ako kaagad kay daniel.

"has he been found?" si daniel.

"sorry bro, when I tracked his gps again, tapos nang pinuntahan namin siya wala na siyang buhay may tama siya sa kanang puso" balita nito humigpit ang yakap ko kay daniel ganon rin siya saakin.

No!. Andrei is not dead.

"I'm going to your house, wait for me" binaba na niya yung tawag at tumingin saakin pinupunasan niya ngayon yung luha ko.

"I will come with you daniel" i said.

"Okay okay let's go"

--

"let's go to Andrei where he is now" si daniel.

Nilapitan naman ako ng asawa ni denver niyakap niya ako para bang sinasabi niya na magiging ayos lang ang lahat.

Pinuntahan na namin si andrei kung nasa siya ngayon nauna akong bumaba para makita kung nasan si andrei.

Nang makita ko siya para bang gumumaw ang mundo ko sobrang sakit.

"Andrei!" sigaw ko niyakap ko yung katawan niya na walang buhay.

Magbabayad sila kung sino man ang gumawa nito kay andrei.