Along the Axis (Cebu Series #1)

Chapter 3

We continued eating until we finished every bit of the food we order. We kept the 20 barbecue's separated so that we can give it to the street children that Iana planned on helping.

Nang natapos na kaming lahat ay sabay-sabay na kaming tumayo. Naaninag ko na nagpaalam sina Chance at Trail doon sa kalalakihan kaya ay sinama ko si Iana sa akin upang makasunod kami sa dalawang lalaki.

"Alis na kayo?" ani Yael habang kumakain ng barbecue.

Tumango naman kami bilang sagot. "Kita-kita nalang tayo mamaya." ani Chance.

"Sige tapusin lang namin ito tapos doon rin kami pupunta. Mukhang marami nga rin tayong ka batch na napag-isipan na pumarty ngayon dahil pasukan na sa susunod na semana." Tyler butted in.

I glanced at each one of them on their table. Talagang lahat ay mayroong magagandang mukha. I would not be shooked if they're like the school heartbrobs or something.

Aminado akong sa kanilang lahat ay si Six ang type ko pero hindi ako bias. Sa tingin ko ay si Tyler at iyong tahimik na si Crane ang mayroong pinakagwapong mukha sa kanilang lima. On the other hand, Yael was the charmest. Given his blue eyes and dimples that made him look like a soft boy, he really could catch lots of girls. Iyong si Rojan naman ay ang nag-iisang Moreno sa kanila, he looked good with his rough features.

Nagpaalam na kami nang tuluyan at lumabas na sa Yakskie. I signaled Iana to give the foods already kaya ay mabilis niya namang tinungo iyong mga bata na nasa gilid lamang ng daan. They seem to be enjoying while they're playing some sorts of games, kahit anong hirap ng buhay nila ay nananaig pa rin ang magaganda nilang ngiti.

My cousin handed them the cellophane full of barbecue. We decided last minute to also buy rice dahil hindi impossible na wala rin silang kanin.

Humakbang ako at mas nilapitan si Iana upang makita ng mabutihan ang reaksiyon ng mga bata.

"Ate ganda, salamat po talaga." ani nuong batang lalaki na maiyak-iyak na.

The five of them looked so greatful, sa kakaonting pagkain ay mukha na silang nanalo ng lotto. It warmed my heart to see their reaction.

"Huwag kayo sa akin magpasalamat." I heard Iana said to the kids. "Kay Ate Isobel kayo mag thank you dahil siya iyong bumuli nito para sa inyo." she added while giving space for the kids to see me at her back.

It was like the kids didn't saw me dahil na rin nasa likuran ako ni Iana. I'm tall but Iana is taller than me. She's 5'9, na masasabi ko talagang labis na katangkaran. Dahil naman ay naka heels ako ngayon ay magkasingtangkad na kami dahil naka sneakers lamang siya.

"Hi." I greeted the kids and gently waved my hand.

Ngumingiti silang lahat sa akin at hindi pa rin nawawala ang kinang sa kanilang mga mata. "Hello po!" they all greeted me.

"Ikaw po bumili nito? Maraming salamat po." the little girl approached me.

"Salamat po, Ate. Mayroon na kaming makakain sa araw na ito. Hanggang bukas na rin po ito." the one that looks like the oldest among them spoke.

My eyes widened. Ito pa lang ang pagkain nila sa araw na ito? But it's almost 9 in the evening! hindi pa sila nakakain? Saan ba ang mga magulang nila? Ani pa nito ay hanggang bukas pa ang bente pirasong barbecue na binili namin. Pagkakasiyahin pa nila ito upang mayroon na ulit silang pagkain bukas?

Agad naman akong umiling at mas lumapit pa sa kanila.

"Ito, para lang ito ngayong gabi ah." I bent down sabay turo sa mga barbecue. "Ubusin niyo yan at wag niyong tipirin ang sarili niyo."