Miss-Ter is a Simp

Chapter 10

Chapter 10

Under the Starry Sky

Natapos naman nang maayos ang Beach Vacation. Okay naman ‘yon dahil wala na kaming aalalahanin pa sa rest of the break.

Time flies so fast. I spent the whole break by bonding with my family. Ayon kay Mommy, gusto niya raw bumawi sa mga pagkakamaling nagawa niya.

We traveled a lot. We visited the Rice Terraces. Tuwang-tuwa nga ako dahil sa lamig at sariwa ng hangin roon. I also took a picture to add to one of my precious memories.

Bumisita rin kami sa grandparents ko sa both sides. Masaya naman ako at tinanggap nila ako. They spoiled me and made me eat delicious meals.

Daddy’s parents were so easygoing. They’re very hyper that I sometimes got mistaken their age. Nakikita ko tuloy sa kanila ‘yung pinaghalong Abi at Bhryden. I’m so happy with the moment I got to spend with them.

Sa parents naman ni Mommy, literal na makikita mo sa kanila ang pagkakapareho ng kanilang ugali. Her mother which is my grandmother was slightly strict and sophisticated. Medyo hindi nga magaan ang loob ko sa kaniya sa simula.

However, his father or my grandfather was… lighter. Hindi siya pormal kumilos at hindi rin naman masiyadong hyper kagaya ng parents ni Daddy, parang normal lang. Nagkasundo naman kami kaagad.

Thanks also to him, I got to have a conversation with my grandma. Nagkamali pala ako sa akala kong pagiging stern niya. Madali rin naman pala siyang pakisamahan which is kinagaan ng loob ko.

My semestrial break was short yet my moments with it feels longer. Hindi ako makapaniwala sa tuwa na sa loob lang ng isang linggo kong break, marami akong nagawa kasama ang family ko.

“Goodnight, anak.” si Daddy habang hawak ang switch ng ilaw sa kuwarto ko.

“Goodnight rin po, Daddy.” then he switched it off and went to his own room.

Actually hindi pa naman ako matutulog. I need to review my lessons. Bukas na ang balik namin sa pagpasok kaya gusto ko lang ma-refresh ang utak ko para hindi ako malutang sa discussions.

I opened the lamp on my bedside table. Umayos naman ako at umupo sa upuang katapat no’n. Inilabas ko na rin ‘yung mga subject books and notebooks ko.

Nabaling ang atensyon ko sa cellphone ko na nag-ring. Pagtingin ko ay si Abi pala. Chineck ko ito at ipinakita niya lang pala sa’kin ‘yung binili niyang t-shirt gamit ‘yung perang bigay ko.

Napangiti na lang ako. I gave her compliments with that. Ibinaba ko na ang phone ko at tumuloy na sa pagrereview.

Nag inat-inat ako nang makaramdam ng antok. Jeez, anong oras na ba?
Inalam ko ‘yon sa phone ko at natantong nine ‘o clock pa lang naman.

Maybe… I should study for an hour only. Kailangang maaga akong matulog dahil may pasok pa bukas. At tsaka isa pa, paniguradong dobleng gawain ang ibibigay sa’min sa office kaya hindi ako puwedeng paantok-antok do’n.

Additionally, ako pa ang President ng school. I can’t afford to bring shame upon it. I need to set as the good example for my classmates.

Nagreview lang ako nang kaunti then natulog na. I think puwede ko nang sabihin na mentally prepared na ako para bukas!

Tomorrow came. It was indeed a normal day. Mga estudyanteng bumabati sa’kin ng good morning, mga teachers na tinutulungan ko sa inuutos nila sa daan at ang usual na pagpunta ko sa office para buksan ito.

Parang… napaaga yata ako nang kaunti. Ako pa lang ang nandito eh.
My eyes accidentally wandered above on the sky. Makulimlim? The last time I checked, mag-si-six ‘o clock na ah. Uulan ba?