MARRYING THE RUTHLESS MAFIA BOSS

CHAPTER 50

Ang bilis nga naman nang panahon. Di ko akalaing mag aanim na buwan na ako rito. Sa susunod na linggo na pala ang kaarawan nya. Habang ang susunod na buwan naman ang kaarawan ko.

Nang maihain na nya ang niluto niyang carbonara at iba't ibang putaheng di ko alam ang pangalan ay mas lalo akong nagutom.

Ngunit nanatili akong nakacross arm at taas ang kilay na tiningnan sya.

"Peace offering na naman to ha, Azekelle Walter?"

"Tsk. Just eat,"

"Ayaw ko."

Kanina ko pa hinintay na magpaliwanag sya. Yun lang ngunit ang dami pang ka ek ekan na ginawa, tsk.

Mahirap bang ipaliwanag sa akin ang nangyari kanina?

I released a deep sigh. Nakakatampo. Putangina. Bat ko ba naramdaman to?

Itinukod nya ang palad sa lamesa at tumiim ang titig sa akin. Suot nya parin ang puting polo nya na nakatupi sa siko ang magkabilang manggas.

"Such a stubb0rn woman."

Bahagya syang yumuko upang magpantay ang mukha namin.

"Kakain ka? O kakainin kita? You choose." He licked his lower lips.

Sa halip na masindak ay ngumisi ako. Kahit na kinakabahan ay nilabanan ko ang titig nya. "What if... I'll choose both of it." I caressed his perfectly jaw.

He gulped. I saw desire and lust written in his eyes making me smirk even more. Gotcha!

But I stilled when he suddenly kissed me! Fuck! Ninakawan ako nang halik ng kingina!

"Are you flirting with your husband,Mrs. Wellsor?" He said in a monotone.

Napaiwas ako ng tingin nang kita ko ang aliw sa mga mata nya.

"Sort of? Well then, let's talk and tomorrow you can't walk."

Mahinang bulong nya sa aking tenga na nagpatindig sa balahibo ko.

My eyes widened when I get what he said.

"Azekelle!" I greeted my teeth.

Kinagat nya ang pang ibabang labi nya upang pigilan na matawa nang lumayo sya sa akin.

"What?"

I glared at him. "Umalis ka nga rito bago pa ako makasapak rito."

He grin. "Uh-uh. Finish your food. I will wait you upstairs." he wink before he left.

Wala sa sariling napainom ako sa baso ng tubig.

Parang natuyo ang lalamunan ko sa pinagsasabi nang gago.

Saglit pang nawala ang inis at tampo ko sa kanya!

F*ck. Kaya nga ayaw kong mag biro! Ako lang ang mapapahamak put£k.

Meanwhile..

F*ck. Kahit na kinabahan ay pumasok parin ako sa aking silid matapus kumain at pinatagal ang pag huhugas ng pinagkainan. 

K*ngina. Tsaka bakit ba ako kabahan sa mga binitawang salita ng kumag na iyun? Sya ang may atraso kaya sya dapat ang kabahan. Tsk.

Nasa may veranda sya---lakad doon-lakad dito ang ginawa parang di mapakali---nang ako'y makapasok.

Kumunot ang noo ko at lumapit sa direksyon nya. "Anyari sayo?"

Tsaka pa sya tumigil sa kakalakad nang makalapit ako at inis akong tiningnan. Salubong na naman ang kilay.

"What took you so long?"

"Oh paki mo?"

Bumaba ang tingin ko sa hawak nyang... Isang kumpon na bulaklak?