-არა ქალბატონო იანა ასეთი ხალხის ფსიქოლოგიას კარგად ვიცნობ თქვენ ხართ მისი ერთადერთი სამიზნე ისე უნდა დატანჯოს მამათქვენი როგორც თვითონ იტანჯებოდა მამათქვენის ყველაზე საყვარელი ადამიანი და სუსტი წერტილი თქვენ ხართ , ასერომ მათ არაფერი დაემართებათ თქვენ უნდა იყოთ ძალიან ფრთხილად!
-მადლობა ბატონო ჯაბა.
ხელი თამოვართვი და მაგიდაზე ფულით სავსე კონვერტი დავუდე.
-სასიამოვნო იყო თქვენთან მუშაობა ქალბატონო იანა
-მადლობა.
ფეხზე წამოვდექი და ისევ მანქანისკენ წავედი უკვე ყველაფერი ვიცოდი მამაჩემთან მსურდა საუბარი მაგრამ რა უნდა მეთქვა? სახლში მისულს რათქმაუნდა მამა არ დამხვდა
-მამა სადაა?
-შვილო მომესალმე მაინც!
გაბრაზებული სახით შემომხედა დედამ.
-გამარჯობა, მამა სადაა?
უკვე ნერვი აღარ მყოფნიდა.
-საქმიან მივლინებაშია ორი თვე არ იქნება, სანამ მკითხავ სად არვიცი.
-კარგი მადლობა.
სახლიდან სწრაფი ნაბიჯებით გამოვედი.
-გაიქეცი მამა მაგრამ სადამდე შეძლებ?
მანქანაში რომ ჩავჯექი ტელეფონი ავიღე კაფეში რომ გადავედი აქ დამრჩა . ალექსანდრეს ათჯერ მაინც დაურეკია! ჯანდაბა ესღა მაკლდა!
-რახდება ალექსანდრე?
-სად გიგდია ტელეფონი?!
-ჩემებთან ვიყავი და მანქანაში დამრჩა რაიყო რა გაღრიალებს!
-გავგიჟდი რომ არ მპასუხობდი!
-ხოდა ნუ გიჟდები შენ მართლა შენი ცოლი ხოარ გგონივარ?!
მთელი ცინიზმით ვუთხარი ეს სიტყვები და თან გავიცინე!
-მოხვალ შენ სახლში და განახებ ვინ მგონიხარ!
don't say that !
Start from the beginning
