Her Long Lost Soulmate ( A Fanfic)

Chapter 38:SAZCHTI ROYALS

Sandro's POV.

Naglayag kami kasama si Kaka, yung nag-iisang survivor sa isla from the tragic death.

Naghihintay kami dito sa kalagitnaan ng karagatan kung may dadaan na barko dahil ito nalang ang natitira naming solution para makabalik sa Pilipinas.

Naghintay kami ng naghintay hanggang sa 2 oras na ang nakalipas pero wala pa ding dumadaan na barko.

Naghintay pa kami ng mga 1 oras pero wala pa din.

Kung iniisip niyo kung bakit hindi namin ginamit ang yacht, wala na itong gasolina kaya naglayag lang kami gamit ang mga maliliit nilang bangka na gamit sa pangingisda.

"We are so hopeless. Let's just go back" usal ko at kinausap naman ni Olivia si Kaka upang pabalikin ang bangka.

Pero sa di kalayuan, may narinig akong barko na papalapit sa amin, tumingin ako sa kaliwa, sa kanan, at finally nakita ko ang isang barko sa may likuran namin banda, para itong tuldok at malayo pa sa amin.

Agad naming dinampot ang dala-dala naming mga branches ng coconut tree at iwinagayway ito upang mapansin nila kami.

"Here!! Over here!! Help!! We need your help!!" Sigaw naming dalawa ni Olivia.

Noong malapit na ang barko, halos hindi maipaliwanag ang tuwa ko dahil sa pagtigil nila. Isa pala itong Philippine Cargo ship na nagdidiliver ng mga goods and imported products around here sa Asia.

"Oh! Teka... Diba anak ka sir ni Senator Bongbong Marcos? Si Bbm?" usal nila.

"Opo, pwede po ba kaming sumabay sa inyo pauwi sa Pilipinas?" I asked.

"Oo naman po, hali na po kayo sir! Ma'am!" Sabi nila at binigyan kami ng hagdan upang makaakyat sa barko.

"Olivia, mauna ka na" I said.

"Kaka..." Usal ko, hoping he will come with us.

He just let out a smile and wave at us.
I held my hand at him giving him a signal to come with us since I don't speak in Hawaii. Pero he just nodded no and gave something to me.

"What is this?" I asked even though I know he will not gonna understand me.

Binuka niya ang kwentas na may medalyon at isinuot sa aking leeg without saying anything.

Then he continued waving at me with a signature smile on his face.

Umakyat na ako sa barko at nag-wave back sa kanya.

"I think he wants to spend his remaining life time with his fellow villagers" sabi ni Olivia na nasa tabi ko lang.

"Yeah, I guess so"

"By the way, what's the plan?" she asked.

"Get Primo back and avenge for the lives of those villagers" I said.

Rochelle Quinoa, you started it... And I will finish it for you.

Rochelle's POV.

"Who are you?" Tanong sa akin ng bata.

"Little kid, I'm your parent's close friend. Don't worry, I will take good care of you" I said and chuckled.

"Really? Your my parent's friend?" He asked.

"Yeah" I said.

"Your lying!" He exclaimed.

Aba! Hindi pwedeng ipahiya ako ng batang toh!