Costiño Series 13: Till the Last End (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 8

"Maraming salamat po, Tita." he said genuinely.

My mother just nodded. After that, umalis kami sa bahay. Sakay ng kanyang kotse, nag-uusap kami. Tawang-tawa ako sa mga jokes niyang corny. Hindi ko talaga ma-imagine na may ganitong side ng ugali si Yandro. Totoo nga talaga ang sinasabi nila, hindi mo makikilala ang tunay na ugali ng isang tao kung hindi mo nakasama o nakapalagayan ng loob.

I remember before, ang tingin ko sa kanya ay isang seryosong lalaki. Tipong walang panahon sa mga ganito. Tipong puro pag-aaral lang ang atupag. But no, Leyandrius has a different personality and attitude. If you get to know him better, you'll appreciate him as a man. You'll appreciate him.

Kaya nung naging malapit kami, I conclude that he is a good man. I told to myself that he will be a good father. Very responsible, know to appreciate things, know to recognize simple life. Kita mo, mayaman sila pero nagta-trabaho siya sa pinaka low position ng kanilang negosyo. He even cater his brother caprices and expenses.

Kaya sobrang thankful ang kanyang Ina sa kanya. He is a good son. Huminto kami dahil sa traffic lights. Tumingin ako sa kanya, nakangiti pa rin siya habang nakatingin sa kalsada. When he look at me, I say what I wanted to say.

"Tumigil ka na." seryoso kong sabi.

Kumunot ang noo niya. Nagtataka sa pakulo kong ito.

"What?" he asked confusedly.

I sighed.

"I said, stop it." same voice.

Ngumuso siya.

"Stop from what?"

"Stop courting me."

Mabilis na sumeryoso ang kanyang mukha. I sighed again.

"Why? You don't like it? You don't want me? May iba ka bang nagugustuhan?" unti-unting lumalamig ang kanyang boses.

"Basta gusto ko lang na tumigil ka na." I insist.

Umiling-iling siya habang nakasimangot sa akin.

"I need a valid explanation, Doreen! Hindi pwedeng itigil ko nalang ito! We've been together for months now! What is happening!" mariin niyang boses.

I nipped my lower lips. Ngumuso pa siya habang nakatingin sa labi kong unti-unting sumisilay ang ngiti. Goodness, kinikilig ako sa expression ng kanyang mukha.

"There's no valid explanation for this, Leyandrius. I just want you to stop--"

"Fuck it, Doreen! I won't stop! Hindi ikaw ang magdidikta kung titigil ako o hindi!" he said darkly.

Sasabog na 'to kung hindi ako titigil. Nakakatuwang makita na ganito ang reaksyon niya. Hindi ko mapigilan na tumawa. Hindi ko mapigilan na mas lalong kiligin sa kanya. I shook my head.

"I just want you to stop courting me...kasi tayo na," halos pabulong ang dulo ng salita.

Kumunot pa lalo ang kanyang noo. Naguguluhan sa mga pinagsasabi ko. I smirked. After he process what I said, unti-unting sumilay ang ngiti sa kanyang labi. Hindi niya ako binitawan ng tingin.

"You what? Tayo na? As in tayo na talaga?" hindi nakatakas ang kasiyahan sa kanyang boses.

I nodded while smiling.

"Oo nga, tayo na. Kaya tumigil ka na sa panliligaw. Let's make it official." I said truthfully.

Nanlaki ang kanyang mga mata, sabay sa pagbukas ng kanyang labi. Lumapit ako at siniil siya ng halik sa labi. He was stunned by my moves, kaya hindi nakahalik pabalik sa akin. Bumitaw ako at lumayo sa kanya. He's still shock.

"Fuck, I can't believe this! You are officially mine!" he said unbelievably.

I shook my head while laughing at him. Mabilis niyang sinakop ang labi ko. Malalim, nakakapanghina ng tuhod, para bang kaming dalawa lang ang nasa mundong ito. Walang ibang naririnig, walang ibang pakialam. Katulad nung mga nakaraang halik, ramdam na ramdam ko talaga ang pag-iingat niya sa akin.

Napatigil lang kami ng may bumusina sa likod ng kotse. Nang tumingin kami sa traffic lights, green na pala 'yon kaya ngumisi siya at napailing-iling habang kagat-kagat ang labi. Gosh, nakita yata kami sa likod! Pero tinted naman ang kanyang kotse kaya sigurado akong hindi kami nakita.

"Ginulat mo ako, Doreen. Akala ko talaga ayaw mo sa akin kaya pinapatigil mo ako sa panliligaw ko." he said defensively.

I laughed. Tawang-tawa ako sa reaksyon niya. Kanina para talaga siyang sasabog sa galit. Takang-taka sa sinasabi ko.

"This is my plan, Yandro. Plano kong sagutin kita sa bakasyon na ito. And it's effective." sa hindi ko mapigilan na tawa.

Umiling-iling siya at nagpatuloy sa pagmamaneho. Inabot niya ang kamay ko at pinagsiklop niya. Ngumiti ako at hindi mawala ang saya na nararamdaman. I really love him. I didn't imagine we will be like this. Sobrang layo ng imagination ko sa ganito.

I've always instilled to my mind that this kind of man is far to reach. That I'm nowhere to be his ideal girl. Kasi kapag sinabing Costiño, may standard silang sinusunod, may kailangan maabot at dapat may nai-aambag sa pamilya nila. Well, that's what I thought. Kaya nga tinagurian silang kalaban ni Papa. My father didn't like their tradition.

Fixed marriage doesn't work for my father. Marriage is a treasure. It should be take serious with love and care. Kaya ayaw ni Papa sa mga ganoon na tradition. But Leyandrius prove him wrong. And we trust him. Our family trust him.

"After your college, I'll marry you." he said softly.

Hindi mawala ang kilig na nararamdaman. Sobrang sarap niyang mahalin. Sobrang worth lahat. And I'm so thankful that I found him, and he found me. We found each other.

"I love you." malambing niyang boses.

My heart melted again. Oh God, this man is amazing. Thank you for sharing him to me. I'll make sure that we will be happy. I'll make sure that he will be contented to me. I'll make sure that our love will last forever.

---

© Alexxtott