စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးအျဖစ္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း

24. ထူးဆန္းေသာ ျပန္လည္ေပးဆပ္ျခင္း ဘုရားေက်ာင္း

ေစာေစာက ဘုရားေက်ာင္းကို အေၾကာင္းၾကားထားတာေၾကာင့္ ခုနစ္ေယာက္႐ွစ္ေယာက္ေလာက္႐ွိတဲ့ သီလ႐ွင္မ်ားက တံခါးဝမွာ ေစာင့္ေနတယ္။  သူမက ျပဳံးျပဳံး႐ႊင္႐ႊင္ျဖင့္ သူတို႔ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာကာ သူတို႔ကို ႀကိဳဆိုသည္။ 

မိုလန္သည္ ဧည့္ခန္းျပင္ဆင္ရန္ ႐ွန္းယိႏွင့္ က်ိလင္တို႔ကို ေခၚေဆာင္လာသည္။ မို႔႐ႊီတုန္း သည္ ဤေနရာတြင္ သုံးရက္႐ွိမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမသည္ အခန္းထဲတြင္ ႏွစ္ညေနရမည္ျဖစ္သည္။ 

မို႔႐ႊီတုန္းက မိုယုကို ခန္းမႀကီးထဲကို ေခၚသြားသည္ ။  ေနေရာင္ျခည္သည္ အရာခပ္သိမ္းကို ေတာက္ပေစကာ နီရဲေတာက္ပေနသည္။  ေဆာင္းဦးေႏွာင္းပိုင္းျဖစ္၍ ေလသည္ အနည္းငယ္ေအးေနၿပီျဖစ္သည္။ 

က်ယ္ေျပာလွေသာ ေျမျပင္ေပၚတြင္ တံျမက္စည္း လွည္းသံမ်ားကို ၾကားေနရသည္။  ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာ၌ ႐ွိေနသကဲ့သို႔ ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ 

ခန္းမႀကီးထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ ေစာေစာစီးစီးေရာက္ေနသာ ဧည့္သည္ေတြ႐ွိတယ္။ ေစာေစာလာေရာက္ၾကေသာ ဧည့္သည္ေတာ္အခ်ိဳ႕သည္ ဘုန္းႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားစာမ်ား ႐ြတ္ဆိုၾကသည္။

မို႔႐ႊီတုန္းသည္ ခန္းမေဆာင္၏ေထာင့္တြင္ ဖူ႐ွင္းတစ္ခုကိုေတြ႕ၿပီး ထိုင္လိုက္သည္။  မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ေ႐ွ႕က ဘုန္းႀကီးရဲ႕ တရားေတာ္ ႐ႊတ္ဆို​​ျခင္းကို နားေထာင္သည္ ။ ႐ြတ္ဆိုျခင္းက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ၿပီးသြားတယ္။

တရားေတာ္ဧည့္သည္မ်ားက ထြက္သြားၿပီး မို႔႐ႊီတုန္းႏွင့္ မိုယုက ခန္းမထဲကေန ျဖည္းညႇင္းစြာ ထြက္လာခဲ့ကာ  အမ်ိဳးသမီးဧည့္သည္မ်ား တည္းခိုသည့္ အခန္းမ်ားဆီသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာၾကသည္။ အရာအားလုံးသည္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။

မိုယု သည္ စိတ္ေအးလက္ေအးႏွင့္ မို႔႐ႊီတုန္း ႏွင့္အတူ ျပန္လာစဥ္ ႐ႈခင္းမ်ားကို သေဘာက် ၾကည့္မီသည္ ။  ႐ုတ္တရက္ လူတစ္ေယာက္သည္ ေထာင့္နားမွ ေျပးထြက္လာၿပီး မို႔႐ႊီတုန္း ကို ထိလုနီးပါး ျဖစ္သြားသည္။ မို႔႐ႊီတုန္း သည္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားသည္။  မိုယုသည္ သူမေ႐ွ႕တြင္ လွ်င္ျမန္စြာ ကာလိုက္သည္။