သစ်ပင်လေးတွေနဲ့အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်းလေးဖြစ်နေကာတောအုပ်လေးသဖွယ်ဖြစ်နေတဲ့ထိုနေရာလေး
သူဒီအိမ်ကိုစရောက်ကတည်းကလာချင်ပေမယ့် အနားကနေအပျောက်မခံတဲ့jungkookကြောင့်မလာဖြစ်တာ...အခုတော့ထိုဝဲစားလေးကသူ့ကိုမလိုအပ်တော့ဘူးလေTaehyungထိုကလေးကိုအရမ်းစိတ်ဆိုးတယ် ချော့မယ်လို့တွေးထားတဲ့ကိစကိုလဲဖြတ်တယ်သူ့ဘက်ကစချော့စရာဘာအကြောင်းမှမရှိတော့ဘူး!
.
တွေးရင်းနဲ့ဝမ်းနည်းလာပြန်တော့ပင်စည်ခပ်ကြီးကြီးသစ်ပင်အောက်တွင်ထိုင်လိုက်ပြီး အပြစ်မရှိတဲ့မြက်ပင်တွေဆီသူ့ဒေါသတွေပုံရင်းဆွဲနှုတ်နေလိုက်တယ်
ဒီမျက်ပင်တွေနေရာမှာ Jeon Jungkookဆံပင်တွေဖြစ်သင့်တာ!
"နှာပွကောင်!..ငါ့ကိုသူစိမ်းတဲ့သူစိမ်းဆိုရင် ဘာလို့အဲ့နေ့ညကနမ်းခဲ့သေးလဲငါ့ကိုကစားသွားတာလား! ငါကကလေးဆီမှာကစားခံလိုက်ရတာပေါ့! အားရှ်"
.
.
"ဟင့်..ငါ့First Kissလေး "
.
.
ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကိုပြန်စမ်းကြည့်ရင်းသူ့မှာယူကြုံးမရ
အားရှ်..ငါ့မှာတော့ရင်ခုန်လိုက်ရတာသောက်ရူးတစ်ယောက်လိုမျိုး
.
.
စိတ်တိုတိုနဲ့နှုတ်ခမ်းကိုလက်တွေနဲ့ ပွတ်နေရင်းသတိရလိုက်တာကသူမြက်တွေကိုစိတ်တိုတိုနဲ့နှုတ်ထားတယ်ဆိုတာ
.
"ဖီ..ဖီ..အားရွံလိုက်တာ "
မြက်တွေနှုတ်လိုက်ဒေါသထွက်လိုက်နဲ့လုပ်ရင်းလက်ပန်းကျသွားရင်သစ်ပင်လေးကိုမှီကာမှေးခနဲ
အရိပ်ကလေးကလည်းကောင်း လေကလည်းတိုက်ဆိုတော့ခုနလေးတင်ထမင်းစားလာတဲ့သူကမျက်လုံးလေးကာအိပ်ချင်လာသည်
အား မျက်လုံးတွေဖွင့်စမ်း
အရမ်းအိပ်ချင်နေပေမယ့် ခုချိန်အိမ်ထဲပြန်သွားရင်Jeon Jungkookနဲ့အရင်ဆုံးတွေ့ရမှာမလို့အိပ်ချင်ပြေအောင်လမ်းလေးဘာလေးထလျှောက်ပြစ်လိုက်တယ်
.
.______________
Kim Taehyungဘယ်မှာလဲအခုသွားရှာခဲ့"
အရင်လို သောင်းကျန်းတာမျိုးမဟုတ်ပေမယ့်ဝမ်းနည်းနေတဲ့ပုံစံကြောင့် အိမ်တော်ထိန်းကြီးနဲ့အကူကောင်မလေးတွေမှာမနေသာတော့Kim Taehyungကိုတွေ့ဖို့ကသူတို့အရေးဖြစ်လာတော့သည်
