ကြားခံလူ

45 1 0

by KhunAkkara

by KhunAkkara

အချစ်ဆိုတာ ကိုယ်နဲ့စပြိးသူများဆုံးတာမျိုးလား။

ကျွန်တော်မှာသိပ်ချစ်ရတဲ့သူရှိတယ်သူကတစ်ခြားတစ်ယောက်ကိုချစ်တယ်ကျွန်တော်ကသူကိုချစ်တယ်။

ကံကြမ္မာဆိုတာဇတ်လမ်းထဲကလို
ကိုယ်ကတစ်ဖက်သတ်ဘယ်လောက်ကြိုက်ကြိုက်မညားပါဘူးသူဌေးနဲ့ဆင်းရဲသားညားတာဗာမာကားပါအပြင်လက်တွေ့ဘဝမှာချစ်မိတဲ့သူတွေကသူတို့တွေပျော်ဖို့ပေးဆပ်လိုက်ရသလိုပါဘဲ။

ဇတ်လမ်းအစ

နယ်မြို့လေးကပြောင်းလာတဲ့ကျွန်တော်မြို့ကြီးမှာနေဖို့အသားမကျသေးတဲ့အချိန်ကျွန်တော်ကိုပထဆုံးစကားလာပြောတဲ့သူ။

"Hiအသစ်ပြောင်းလာတာလား"

"ဟုတ်အသစ်ပြောင်းလာတာအကို"
"မင်းကလဲအသက်ရွယ်အတူချင်းချင်းကိုအကိုခေါနေတယ်ဘယ်လိုကောင်လဲကွာ"

"ကျွန်တော်က ကြီးမှန်းမသိငယ်မှန်းမသိလို့အကိုလို့ခေါတာပါ"

"မင်းတစ်ယောက်ထဲထိုင်နေတာလား"
"ဟုတ်အသစ်ဆိုတော့လေဘယ်သူနဲ့မှမသိသေးလို့အကို"

"ဟာအကိုမခေါနဲ့ငါမှာနာမည်ရှိတယ်သုခ"
"မင်းနာမည်ကရော"
"ကျွန်တော်နာမည်က ခေရာပါ "
"နာမည်ကလဲအထူးအဆန်းပါလား"
"ဟီဟီဟုတ်တယ်အကို"..

ကျွန်တော်သူနဲ့စခင်တဲ့နေပေါ့အဲထဲကသူနဲ့အတူသွားအတူစားနေလာခဲ့တာ၅နှစ်လောက်ရှိခဲ့ပြိါ

ကျွန်တော်သူကိုချစ်တယ်ကျွန်တော်ကြောက်တယ်သူငယ်ချင်းလိုမဆက်ဆံတော့မှာကိုပေါ့သူငယ်ခြင်းဆိုတဲ့စည်းလေးက၂ယောက်ကြားခြားနားနေတယ်။

တစ်နေ့ကျွန်တော်အမဝမ်းခွဲအိမ်လာနေဖို့ဖြစ်လာခဲ့တယ်မထင်ထားတာကအမနဲ့သူရည်စားတွေဖြစ်နေတာဘဲ။

ကျွန်တော်သာမိန်းကလေးဖြစ်ခဲ့ရင်သူကျွန်တော်ကိုချစ်မယ်ထင်ပါရဲ့
ပြောချင်တာကိုယ်ကဘယ်လောက်ချစ်ချစ်ကိုယ်ကိုပြန်မချစ်မဲ့သူဆီမှာအချိန်တွေမဖြုန်းကြ ပါနဲ့ပေးတိုင်းလဲပြန်မရတာကို

ကိုယ်အက်လူတစ်ယောက်ကိုချစ်ရင်ကိုယ်စိတ်ထဲမှာသိမ်းထားလိုက်ပါ။

ပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့အခွင့်ရေးရှိရင်လဲ ဖွင့်ပြောကြည့်ပါ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတဲ့အဖြေကိုသိနေရင်ဆက်မတိုးချင်ကြပါနဲ့။

ပြီးပါပြီ

အမှန်ကယ်ရေးချင်တာအများကြီး
ထည့်မရေးတော့ဘူးလက်နာနေလို့
ဖတ်ပေးတဲ့သူအားလုံးကိုကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါတယ်