RENGÂRENK

18. BÖLÜM

Keyifli okumalar 🍂

"Harun Athan'ın oğlu Demir Athan dün kameralarımıza Dünyaca ünlü olan sanatçı Alev ile yakalandı. Söylentilere göre sevgili oldukları düşünülüyor..."

Bir bu eksikti zaten amk.

Baran abim birden ayağı fırladı .

"İşte bu hiç iyi olmadı " dedi.

Kafamı sallayıp abime döndüm. Tam ağzımı açmış konuşacaktım ki telefonum çaldı. Kimin aradığına baktığımda Azra olduğunu gördüm. Sanırım haberleri görmüştü. Telefonu açtım.

"Selen!"

"E-efendim"

Bu sırada evdekilerin hepsi beni dinliyordu.

"Çıkan haberleri gördün mü? Sabahtan beri ajanstan arayıp duruyorlar. Bir açıklama yapmamız lazım. Gerçekleri söylemek zorundayız artık "

"Tamam. Ben babamla konuşup sana geri dönüş yapacağım. " diyip telefonu kapattım.

Babama dönüp "Ben her şey için okeyim siz söylemeyelim demiştiniz fakat şu an mecburuz medyaya açıklamaya " dedim.

Babam kafasını salladı "haklısın kızım " dedi .

Baran abim "Baba Peki ya dedem ?"

Babam "yapacak bir şey yok oğlum, mecburuz " dedi.

Baran abim hepimizin üzerinde gözünü gezdirip " o zaman iki gün sonra hem ortaklığımızı kutlamak için hem de Seleni açıklamak için bir davet düzenliyoruz" dedi.

Annem sevinçle ellerini çırpıp " o zaman hazırlıklara ben ilgilenirim " dedi.

Babam gülümseyip kafasını salladı. Bende hemen odama çıkıp Azrayı aradım. Baran abimin söylediklerini aynı şekilde ilettim ajansa da iletmesini istedim.

İki gün sonra herkes gerçekleri öğrenecekti. Bu zamana kadar medyaya ailemden hiç bahsetmemiştim. Bilgilerimi daima gizli tutmuştum. Hatta ikinci ismimi bile bilmiyordu kimse.

Herkes beni Alev diye tanıyordu. Oysa ki ben Selen Athandım. Yıllar sonra ben yine bendim artık yabancı biri yoktu aynanın karşısında...

2 gün sonra...

Uyandığımda hızlıca kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Çağlar abime sözüm vardı bu gün onunla birlikte sabah koşuya çıkacaktık. Üzerime spor kıyafetlerimi giyip aşağı indim. Çağlar abim ayakkabılarını giyiyordu.

"Günaydın güzelim "

"Günaydın abicim" diyip gülümsedim.

"Hazırsan çıkalım?"

Kafam ile onaylayıp kapıyı açıp dışarı çıktım. Yavaş yavaş yürüdük sonra hızlanıp koşu yapmaya başladık.

Nefesimin kesildiğini hissettiğim de durdum. Cebimde ki astım ilacını çıkartıp ağzıma dayadım.

Çağlar abim "İyi misin güzelim?" Dedi

Kafamı kaldırıp abime döndüm "İyiyim iyiyim eve dönelim mi?" diye sordum.

Abim elimi tutup yürümeye başladı bende ona ayak uydurmaya çalıştım .

Eve geldiğimizde hemen duşa girdim. Kısa bir duşun ardından saçlarımı kurutup üzerimi giyindim. Aşağı inip kahvaltı masasına oturdum.