s02dwy19

245 36 11
                                    

"love is always bestowed as a gift-freely, willingly, and without expectation. we don't love to be loved; we love to love. "
- lea buscaglia

doc borja: how i love to morning the night with you my doki but i guess you need to be home na para makapagpahinga ka na...

doc jemalyn: ay! biglang pinatay ang kasayahan ko tonight! saklap mo naman borj!

doc borja: we have a lot of time pa naman my doki but for now, iuwi na kita para you will gain back all the lost energy sa byahe nyo and it's late na rin... magsasara na ang ramen house. tayo na lang ang hinintay nila para maisara na ang house nila...

doc jemalyn: how about sama ako sayo sa condo mo para may makakausap ako bago dalawin ng antok borj?

doc borja: paalam muna kita kay thirdy ah baka mayari ako ng kapatid mong yun... strict pa sa mga magulang mo yun...

at tulad ng inaasahan, nasa condo na si doc jemalyn ni doc borja...

nakasandal ito sa dibdib ni doc borja while nakaupo sila sa kama at nagkikwentuhan...

maya maya, nakahiga na silang dalawa nang napansin ni doc borja na humihikab na si doc jemalyn...

umunan si doc jemalyn sa kanang bisig ni doc borja habang nakatagilid sya facing the wall kung kaya ini spoon sya ni doc borja while they're both waiting na makatulog...

wala ng maririnig sa silid na iyon kundi ang katahimikan nilang dalawa at kalabog sa dibdib ni doc borja...

di kasi nya inaasahan na ma spoon nya ang babaeng pinangarap nya na maging kanya.

nagpipigil sya... ayaw nyang gunawa ng di kaaya aya baka bigla na lang mawala ang chance nya na maging kanya ang byuda ni one...

30 minutes later, narinig na nyang humilik si doc jemalyn... sya gising na gising pa rin ang diwa nya...

few more minutes, humarap sa kanya si doc jemalyn at yumakap sa kanya at dinantay ang paa nito sa binti nya...

dahil sa di makatulog, tinitigan na lang nya ng salitan ang mukha at mga labi ni doc jemalyn habang yinakap nya ito pabalik habang mas lalong tumindi ang kalabog sa dibdib nya...


I've been so alone all my life
I couldn't give my heart to anyone
Hiding in myself was a man
Who needed to be held like everyone

The days moved into years
I look for warmth between the tears
It never ever found me
Never ever found me
Yes, I did seem to grasp at straws
They surely broke all the time

So I hid inside
Till I almost died
Yes I hid inside and I cried
A loving heart in a sensitive man
Hiding inside myself

Then you came out of nowhere
I could not believe my heart
I didn't know how to tell you
Didn't know where to start

When I hid inside
I almost died
Oh, I hid inside and I cried
A loving heart in a sensitive man
I know you'll understand

I love you...

matapos mabusog ang sarili sa kakatitig at kaka memorize sa bawat curve ng mukha ni doc jemalyn's face particularly the lips, doc borja took a few stolen selfie sa tulog na pinangarap nyang maging kanya...

90 days with youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon