အဝါရောင်ဒဏ်ရာနှင့် ရာဇဝင်

အဝါရောင်ဒဏ်ရာနှင့် ရာဇဝင် - ၆

သူ့အတွက်တော့ စာမေးပွဲဟူသည် ဂိမ်းတစ်ခုနှင့် ဆင်တူသည်..။

လုံလောက်သည့် အချိန်တစ်ခုအတွင်း စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်လျှင်ပင် ဓားကို ကိုင်ဆွဲထားသည့် ကစားသမားတစ်ဦးကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းရှိသည့် မှတ်ဉာဏ်မျိုးရှိသော်လည်း..။

စာမလုပ်ထားသူ သူ့အဖို့ မိမိကိုင်ဆွဲလာသည့်ဓားဖြင့် ကိုယ်တိုင်သာ နုတ်နုတ်စင်းခံရန် စာမေးပွဲခန်းထဲ ညှိုးငယ်စွာ ဝင်သွားရမည့် စစ်သူရဲကဲ့သို့..။

ဟိုတစ်ရက်ကဆို စစ်ရှင်းခန့်သည် စာမေးပွဲခန်းထဲတွင် မျှော်လင့်ချက်များစွာဖြင့် သူ့အား မေးသေးသည်..။

("နံပါတ် ၅ ပုစ္ဆာရလား.." )

ခန့်မှာ စိတ်မကောင်းခြင်းများဖြင့် ခေါင်းခါပြလိုက်ရုံမှလွဲ ဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့..။

ပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်၏ သီအိုရီအား သေချာနားလည်အောင် ကြည့်လိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင်တော့ သူ၏ တွက်ကိန်းအရ အောင်မှတ်ရဖို့နီးပါး သေချာသွားပြီဖြစ်သော်လည်း ဘယ်ဘက်မှ တိုက်ခတ်လာသော လေအဝှေ့ကြောင့် တဖျတ်ဖျတ်လွင့်ကာ ပိတ်ကျသွားသည့် မိတ္တူစာရွက်တို့အား ပြန်လည်၍ ဖွင့်ကာ နောက်တစ်ကြိမ် အာရုံစူးစိုက်လိုက်မိပြန်သည်..။

ယခုထိတိုင် အတွေးထဲသို့ ဝင်လာသည့် ကတ္တီပါဖိနပ်သိုင်းကြိုး၏အရောင်မှာ ပြာလွင်နေလျက် ရှိလေသည်..။

____________

သူ၏ ထောပတ်သီးစိမ်းရောင် မွေ့ရာခင်းပေါ်မှ အဖြူရောင်ဒိုင်နိုဆောရုပ်ကလေးများထက် ပြန့်ကျဲနေသည့် နဒီ၏ အစင်းသားဆံပင်ရှည်များအား လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် ထိုထိုဤဤ ဆော့ကစားနေသော ခန့်သည် ကျန်လက်တစ်ဖက်က မိုဘိုင်းလ်ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို ပွတ်ဆွဲကြည့်ရှုနေလျက် နံရံတွင် ပျင်းရိပျင်းတွဲ မှီထိုင်ကာနေ၏..။

နှစ်ဝက်စာမေးပွဲ ဖြေဆိုနေရစဉ်ကာလများတွင် လုပ်စရာများမြောင်ရှိခဲ့သလောက် ယခုအချိန်တွင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်အား မည်သည်ကမျှ မဖျော်ဖြေနိုင်ရာ..။