In the Arms of Apollo

XVII. Starting to Fall

"Wait wait, what about me? " naiiyak na naman ako dahil mukhang ako yata ang magiging pananghalian ng halimaw. Si Hermes na sa sobrang bilis kumilos, halos di ko na matanaw pa tapos si Dionysus na naging ibon at palipad-lipad lang. 

Wala akong aasahan kay blondie dahil mukhang badtrip siya sa ginawa ko.

Bigla nalang ako binuhat ni blondie na siyang nagpagulat ng buong sistema ko. As in, sa gulat ko nakalimutan ko pansamantala ang pangit na halimaw na humahabol sa'min.

"What are you doing?! " akala ko bridal style ang pagbuhat niya sakin ngunit mas lalo akong nagulat dahil inilipat niya ako sa balikat niya.

Karga-karga niya ako sa balikat na parang isang sako ng bigas!

Hindi ko matukoy kung dapat ba akong matuwa o mainis.

Then he took off at a breakneck run, almost exceeding a cheetah's speed. 

Oh right, he's a GOD! Of course he could run this fast. Ngunit bakit sa tuwing tumatakbo kami ay kasing bilis ko lang sila? Did they slow down on purpose so that I wouldn't feel left behind?

"All of you will be an exchange for stealing my glowing fruit! I'll tear your limbs apart into shards!" pagwawala pa nung halimaw.

Kitang-kita ko ang pangit niyang pagmumukha, abot nga hanggang dito yung nakakasulasok na amoy ng kanyang bunganga. "What about I'll give you some mouth freshener? I think you badly need it. " sabi ko sa kanya kaya't mas lalo siyang na-offend.

"Ang galing mo talaga mang badtrip noh? Is that your special talent? " komento ni blondie kaya napairap ako. Gusto ko sanang sikuhin ang leeg niya ngunit 'pag ginawa ko 'yan ay for sure babagsak kaming dalawa.

Kumunot ang noo ko nang makita si Hermes na nakatayo lang na parang timang di-kalayuan. Para siyang may tinitignan sa ibaba. What's wrong with him? Why is he not running?

Dionysus also stops flying. 

Anong nangyayari? 'Di kaya . . . 

"Guys, dead end! " bungad ni Hermes sa'min, halata ang labis na pagkabahala sa mukha. 

Blondie immediately drop me off as we walk closer to them. "What?! That can't be! Are we standing on a cliff? " nang makalapit kami sa kanila, umawang ang bibig ko dahil hindi bangin ang sumalubong sa'min kundi isang napakataas na waterfall. Yes, a damn waterfall. 

I've never been on a top of a waterfall before. Ngunit yung tubig niya ay nagmumula sa lupa na inaapakan namin. It's very unusual but amusing at the same time. Sana nadala ko yung cellphone ko para makapag selfie man lang ako. Those idiots on my school would've envy me for sure.

"What are we gonna do now? " I asks them, kapwa kami nakatingin sa ibaba.

Parang babaliktad ata ang sikmura ko sa taas ng talon na 'to. It's not that I'm afraid of heights, but this is extremely high and frightening. Nobody in their right mind would just jump on this. No sane person would risk their life by jumping this high.

"We should jump." Blondie declared that made my head turn to him faster than Hermes  could move.

"Nagmali ba ako ng narinig or baliw ka lang?" I raise him a brow. Confirm, itong si blondie ang nag-iisang baliw sa mundong 'to.

Dionysus transforms back into his human form, "I know it's scary but we don't have any choice mortal." agree niya sa ideya ng huli. "I think exciting naman sigurong tumalon dito." tuwang-tuwa pa si Hermes sa gagawin namin.

"Have you guys lost your minds?! Ako? Tatalon diyan? Nakalimutan niyo bang isa lamang akong hamak na tao at hindi Dyos na tulad niyo? My body could be torn apart in pieces once I hit the water! "