His Peculiar Empress, WAS A Man[COMPLETED]

Chapter 5

Maingay ang paligid as I walked through the isle. I'm holding a bouquet of white flowers. As the wedding song plays I take my time and take steps every 5 freaking seconds. When I finally arrived at the front it was not a bride that awaits to kiss me. I was about to kiss a faceless man as a man bride.

Napabalikwas ako ng bangon. That scares the hell out of me!

"Oh! You're early My lady. Gigisingin palang sana kita." Bumungad si Ruth na hinahawi ang malaking kurtina.

"No. I'm still asleep. Let me dream forever." Bumalik ako sa pagkakahiga at nagtalukbong ng kumot.

"Freya, are the servants ready for the lady's wedding preparation?"

"Yes, everything is ready, but the lady... The emperor will kill us all kapag nalaman niyang nagsasayang tayo ng oras niya." Freya said. Para namang may sumundot sa konsensya ko. Haish!---- Bumalikwas ulit ako ng bangon. Tinapon ko sa gilid ng kama ang kumot saka tumayo.

"Fine, fine, I'm up. Thank me later for I sacrifice my life for you all."

Hindi ko alam kung ilang oras na ang nakalilipas magmula nang magumpisa silang ayusan ako. It looks like they're dressing up a barbie doll pero pakiramdam ko binababoy lang nila ako at ginagawang sampayan. Sampayan ng alahas at damit, what an insult to my manliness.

"It is done, Lady Pfeiffer."

"Oh? Already? Baka kailangan pa natin ng buong araw sa pagaayos ng buhok ko. Okay lang naman sa akin. Sige pa hindi pa tayo tapos." Komportable pa akong umupo, hoping that my butt really was glued in this darn chair.

Nagtakang tiningnan ko ang mga tagapagsilbi na hindi alam kung anong gagawin sa harapan ko. Is it done and nothing more? Napabuntong hininga nalang ako at mabigat sa kalooban na tumayo mula sa pagkakasalampak.

"Lady Pfeiffer you look brilliant and lovely. Look!" Hinarap ni Freya at Ruth sa akin ang malaking salamin.

My jaw dropped, leaving my mouth wide open for the nth time. Who's this damn gorgeous lady. Nakasuot ako ng princess-type wedding gown. Nakaladlad lang ang mahaba kong buhok na medyo inayos lang sa bandang itaas para ilagay ang korona at veil.

Is this necessary? I want to take it and then throw it away.

"Oh? Bakit ang ganda ko? Darn." Light lang ang makeup kaya kita ang natural na ganda ni Pfeiffer.

Haah... I would like to object to this marriage, your honor. For I am in love and would love to marry myself.

Nalula ako dahil paglabas ng silid ay may red carpet na nakalatag sa sahig.
Nangyayari ba talaga ito? I finally was able to see the emperor. Should I run now?

"My lady. Huwag mong kakalimutan ang mga bagay na tinuro ng Countess Barsony sa inyo. Please don't annoy the emperor if you want all of us to live..." Bilin ni Ruth. Tumango lang ako. Isang araw lang akong tinuruan ng countess, how will I be able to remember and master it all? Wala ako sa wisyong makipag argumento ngayon lalo na't nararamdaman kong parang binabaliktad ang sikmura ko. Maisusuka ko na ata ang mga laman loob ko. No, it's not a butterfly in my stomach but a heartburn. Hindi, mukang tae na ata 'to.

The end of the red carpet is a wide-close door. Habang palapit na ng palapit doon ay bumibigat na ang mga paa ko na parang may nakakabit doon na ball chain.

"Lady Pfeiffer Rosenberg is entering!" The man announces, then the wide door opened at bumungad sa akin ang mga taong unang beses ko pa lamang nakikita. Aside from the servants of the left wing and some other knights ay wala na akong ibang taong nakasalamuha mula noong unang magising ako sa mundong ito.

They are all wearing glamorous dresses of different styles and colors it's strange that it causes me a lot of anxiety. Aside from my first confession sa first crush ko noong high school ay ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganito.

"My lady, kailangan mo ng lumakad papasok sa loob. His majesty is waiting for you!" Bulong ni Ruth dahil naging tuod na ata ang mga paa ko.

The Emperor?

Hinanap ng mga mata ko ang emperor. Napako ang mata ko sa harap. It's far that I couldn't see him clearly. All I see is his white suit.

"You can do this, my lady! Be an empress then you can escape the left-wing confinement." Ruth cheered me up.

Nagpanting ang taenga ko sa sinabi niya. She's right. Becoming an empress means that I could have a lot of privileges. I can do this! Fight me, dear emperor.

Hindi ko na tinagalan pa ang paglalakad baka magbago pa ang isipan ko.

Everyone is looking at me na para bang nasa runway ako. They look at me with different expressions in their eyes, I can see that they're too afraid to blurt some words. Mas binilisan ko pa ang paglalakad at halos takbuhin ko na at mag marathon sa gitna ng ginawa nilang isle.

Goal!

Nakarating na din sa wakas ang harap ng sinet up nilang altar ng wala pang dalawang minuto. Everyone might be wondering why I walk too fast pero wala na akong panahon para isipin pa ang iniisip nila, may sarili pa akong problemang kailangan isipin dito sa harapan ko.

Nag angat ako ng tingin sa lalaking papakasalan ko. Ngayon malinaw na sa akin ang muka niya. He's not old, nor a dying man. Sayang naman.

Shocks. Napahawak ako sa dibdib ko. I think Pfeiffer's body just malfunctioned there for a while.

I admit that he's handsome, para siyang taong direktang hinugot mula sa painting. He has this black hair and gray lifeless eyes na parang hihigupin ang buo mong pagkatao sa oras na magtama ang mata ninyong dalawa.

Napakagat ako ng labi at napapikit ng mariin. Hindi ko pwedeng ipakita sa kanila kung gaano ako nasasaktan ngayon sa sobrang unfair ng universe. Universe na mismo ang nagpamuka sa akin na muka akong kulugo sa orihinal kong katawan.

Dude. This man is even taller than me right now. He has this broad shoulders and a perfectly built body that I don't wanna mess up with. Argh! I wish I also have that! I'm jealous.

Hindi ko namalayan na sa kakatitig ko sa kanya ay nagumpisa na pala ang priest na pagisahin kaming dalawa.

Wala ng intro intro si father, wala ng yes I do, No I won't. Mawalang galang na pero hindi na ba mahalaga para sa inyo ang opinyon ko, mga pareh.

"Stop spacing and put the goddamn ring." Some part of my body shivers in fear as I heard his voice. Darn it! Even the sound of his voice is to die for! Bakit ang unfair naman ata niyan.

His image will be ruined kapag nagsalita at boses sisiw siya. Sisibat na ako sa kasalanan na ito kapag nangyari iyon.

Agad na tumalima ako at nilagay ang singsing sa kamay niya.

Shit on him. His hand is also perfect. I slowly insert the ring into his finger habang tinitingnan ang mga ugat na visible sa likod ng palad niya. That's so manly man. I also wanted that! My mind right now is in an envious state. Umuusok ang ilong ko sa sobrang inggit.

"Hand." Anas niya. Agad ko namang binigay sa kanya ang palad ko.

Wow. This woman's fingers are so slim but still, the ring fits so perfectly.

"With that, in the name of our motherland, The Great Geissen Empire and the Emperor His Majesty himself, I may announce to you, His Majesty Fisk Laquerriere IV and Lady Pfeiffer Rosenberg now officially became her Majesty the Empress Pfeiffer Rosenberg-Laquerriere, husband and wife! You may now kiss the bride." The priest announces, napasulyap ako sa mga taong nagpapalakpakan. Nagdadalawang isip naman akong tingalain ng tingin ang emperor.

It's my first time hearing his name, but why does it seem familiar?

Nanlaki ang mga mata ko nang ilapit niya ang muka niya sa muka ko. I got a goosebump there. Hinawakan niya ang bewang ko at inikot ako ng bahagya saka bumulong sa taenga ko.

"I hope you're satisfied with what you did. Empress." Urgh. His voice is cold that I think I froze for a second.

Agad na inilayo niya ang sarili sa akin. Mas nagpalakpakan ang lahat lahat ng tao. It looks like we kissed in front of them but we don't.

Blangko lang naman ang muka ni Fisk na humarap sa nasasakupan niya. Piss off man. This bastard is too perfect that he's hurting my ego too much.

But what does he mean by me being satisfied? What did I do? Buong akala ko ay good terms si Fisk at Pfeiffer. But I guess it's just another political marriage we had here.