Taste of Friendship

CHAPTER 24 •Last Chapter•

"Tumahimik ka diyan, hindi maganda iyang lumalabas sa bibig mo." Pagsusuway ni Mang Lorenz.

Napakamot ito sa batok.

"Eh pasensya na.. gusto ko lang kasing malaman kung bakit araw araw niya 'tong binibisita."

Napangiwi si Mang Lorenz na tiningnan si Arman.

"Syempre mahal niya, at mahal na mahal pa niya."

"May anak sila?"

"Namatay ang babae sixteen years old. Sa totoo hindi talaga sila asawa."

"So ang ibig mong sabihin, si Sir Zarden lang ang nagsasabi na mag-asawa sila."

"Parang gano'n na nga. Ganiyan talaga ang nagagawa sa pag-ibig."

ZARDEN'S POINT OF VIEW

Umupo ako sa damuhan at hinawi ang mga tuyong damo sa puntod niya at sinindihan ang puting kandila.

The name embedded on the grave still haunts me. I miss her... everyday. Kinwento ko sa kaniya ang mga nangyari ngayon, and how I tell those girls that I had a wife and that's her.

Sinandal ko ang sarili sa puntod niya.

"I miss you love.." I muffled, wishing she could hear me wherever she was.

Every night I am crying, still waiting for her to comeback.. to caressed my face but I woke up nothing.

"I'm used to be like this every day because I miss you, I want you here next to me and so I want, because until now I still love you."

Hinawi ko ang luha sa mga mata ko. I know she doesn't like seeing me crying infront of her.

Bukas uuwi mula sa states sina Gael at Avabella. Si Flynn naman nasa ibang siyudad at babalik din siya bukas, habang si Archer ay nagkita kami kahapon, excited din daw siya bukas, at syempre ako. Birthday mo na bukas, Naja.

I roamed my eyes around and it's just like, before. I still remembered the first time you bring me here, you comfort me that time and I'm so thankful for that.

I stood up and looked at her grave.

I've realized that this pain will always penetrate to my chest and I am into it. I am used to it. I don't wanna lose this pain anymore.

"Bukas ulit love.."

This place is Naja's favorite place. Gusto kong dito siya ilibing.

--

Nakaupo ako sa sofa ng bahay ni Archer.

"Ako na kukuha sa anak natin mamayang hapon. Mag enjoy kayo." Ani ng asawa niya.

May pamilya na si Archee, asawa at dalawang anak. Lumapit ang asawa niya sa akin at kinumusta ako habang inaayos ni Archer ang gamit niya.

Lumabas na kami ng bahay nila at sumakay sa van ko. We are going to get Flynn.

Huminto kami sa tapat ng isang gym. Kahit nasa labas pa kami ay kitang-kita na namin ang maskulado niyang katawan. Siya ang nagmamay-ari ng gym na iyon.

"Bro.." the three of us hugged each other.

Pagkatapos ay sa airport naman kami. Naghintay kami nang ilang minuto at nahagilap ng mata namin ang dalawang naghoholding hands na palapit sa amin.

No'ng natapos kami sa college nalaman nalang namin na sila na pala ni Gael at Avabella. Sounds so sweet, from bestfriends to lovers. Buntis na rin si Avabella, 2 months.

Nagkwentuhan kami sa van papunta sa puntod niya. Overnight kami roon, syempre we will celebrate her 24th birthday.

Narito na kami at walang minuto na hindi kami nagtatawanan. Parang noon lang, kaso wala na siya.

Naglagay kami ng Folding table desk para roon ilagay ang pagkain at mats naman para upuan namin sa tabi ng puntod niya. May canopy rin kami rito para panlaban sa init.

Isa-isa kaming umupo sa tabi ng puntod ni Naja habang tinatanaw ang mga building sa ilalim.

"I miss her.." We looked at Avabella and a tears started to loom around her eyes.

All of us miss her.

They say 'When a close friend unexpectedly leaves us, a place of our heart is forever broken..' and we felt that. We are never prepared ourselves watched her gone. We are never prepared ourselves from what just happened.

I lay on the green grass, the five of us lay there. I am staring at the azure sky, wishing your face will pop up there and never fade, and I won't blink forever.

"Farewell our friend.. till we meet again someday, somewhere, we love you Naja." I let out a sigh as I closed my eyes.

I love you Naja, and I'll keep loving you.

The End.

To God be the Glory..