~ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ~

Chapter 8:"Η προειδοποίηση"

Λίγες ώρες μετά και αφού βρήκαμε το πρώτο στοιχείο το οποίο πρόκειται να μας οδηγούσε στην εύρεση του δολοφόνου και έχοντας τα συναισθήματα μου να έχουν φτάσει πια στα ύψη με αποκορύφωμα μια αναμέτρηση μεταξύ εκδίκησης και δικαιοσύνης η οποία είχε ξεσπάσει μέσα μου με στόχο να καταφέρουν να επικρατήσουν, μου δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ερώτημα για ποιο από τα δύο τελικά επρόκειτο να επικρατούσε, όταν θα κατέληγα αντιμέτωπος με τον δολοφόνο της; Φυσικά κατέληξε να είναι μια ακόμη ανώφελη απορία χωρίς πιθανή απάντηση, όπως όλα έδειχναν. Ίσως θα καθυστερήσω να μάθω, ίσως πάλι και να καταφέρω πολύ σύντομα. Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί όμως να ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο της Αρετής. Ο αριθμός δεν ήταν καταχωρημένος στο τηλέφωνο της και η φωνή που μας μιλούσε από το τηλέφωνο της άρχισε να μας προειδοποιεί πως αν δεν σταματούσαμε την έρευνα για τον θάνατο της θα είχαμε την ίδια κατάληξη με εκείνη. Σοκαρισμένος εγώ και ο αστυνομικός τον ρωτήσαμε ποιος ήταν χωρίς όμως να καταφέρουμε να λάβουμε κάποια απάντηση αφού τερμάτισε την κλήση απευθείας. Καταλάβαμε όμως πως σίγουρα ο άντρας που μας προειδοποίησε ήταν σίγουρα ο δολοφόνος της Αρετής. Αγχωμένος ο αστυνομικός άρχισε να με επιτάσσει πως θα έπρεπε να σταματήσω όσο γίνεται πιο άμεσα να βοηθάω στην έρευνα για τον δολοφόνο της, αφού δεν θα ήθελε να έχω την ίδια ή παρόμοια κατάληξη με αυτή της Αρετής. Εγώ όμως αρνήθηκα να σταματήσω να βοηθάω στην έρευνα, αφού μέχρι στιγμής όλα έβαιναν καλά και αφού ήμασταν πολύ κοντά στην εύρεση του δολοφόνου της. Επιπλέον του υπενθύμισα πόσο σημαντική είναι η συμβολή μου στην έρευνα για την αναζήτηση του δολοφόνου και πόσο είχα βοηθήσει μέχρι τώρα. Στην αρχή φάνηκε πως δεν είχα καταφέρει να τον πείσω, αλλά μετά από πολλά επιχειρήματα που του είπα και παίρνοντας ολόκληρη την ευθύνη για οτιδήποτε θα μπορούσε να μου συμβεί ευτυχώς κατάφερα να τον πείσω.