مثلث الحب

البارت الحادى عشر

رايا صحت من النوم لقت نفسها هى و ابوها نايمة على الكنبة من امبارح

ابتسمت بحب و باست خد ابوها و غطته بالبطانية و قامت تعمل لنفسها قهوة

خرجت للبلكونة و فضلت تشرب القهوة و هى سرحانة و بتفكر هتعمل ايه فى حياتها اللى جاية

حمدت ربنا ان من ساعة اخر مواجهة بينها و بين فارس و هى ماعدتش شافته ولا اختلطت بيه رغم ان الموضوع مزعلها عشان بتحبه حب اخوى و كان نفسها يبفضلوا على طول مع بعض بس كدا احسن ليه

سرحت بتفكيرها اكتر لحد ما ابتسمت بهدوء و هى بتفتكر مواقفها مع ابراهيم اللى من اول ما شافوا بعض و هما واخدين تحدى بينهم و بين نفسهم على مين يستفز التانى اكتر

متنكرش انها بقالها فترة بتفكر فيه و مش عارفه تشيله من دماغها و حابة انها تتعرف عليه بس اللى مانعها فارس من اول لما عرفت انه قريبه اتنهدت بعمق و هى بتفتكر ازاى اخر مرة احرجته و بعدته عنها

طارق اتكلم من ورا رايا و هو بيدعك فى عيونه : انتى صحيتى امتى

رايا بإبتسامة : من شوية سكتت و بعدين كملت بابا ايه رايك نلبس و نفطر بره

طارق بإبتسامة : انا كنت بفكر فى كدا برضو البسى عما اروح البس

رايا بحماس : خمس دقايق و هتلاقينى قدامك

• عند امانى

صحت من النوم و هى بتفتكر كل اللى حصل امبارح واللى قهر'ها اكتر انه محاولش حتى يصالحها بعد ما ضرب'ها بالقلم

خرجت بره الاوضة و كانت متوقعة انها هتشوفه بس ملاقتوش استغربت و فضلت تدور فى البيت كله بس برضو ماكنش موجود ابتسمت بسخرية و مرارة و قالت بدموع : هه قال عروسة قال ماهو واضح

قعدت على الكنبة و فضلت ساكتة مر دقيقة و بعدين دقيقتين و مرة واحدة فضلت تعيط بإنهيار

امانى بإنهيار : انا اللى عملت فى نفسى كدا انا السبب بس ماكنتش متوقعة انه هيبقى كدا خالص دا حتى مجاش فى بالى انه ممكن يكون بالسوء دا فى اول جوازنا دا حتى انهاردة تالت يوم لينا مع بعض ازاى يعمل كدا هو مش قال انه بيحبنى ازاى كذب عليا

فضلت تعيط لحد ما سمعت صوت جرس الباب مسحت دموعها بسرعة و قامت تفتح بس لقت امها

رشا بخضة : فى ايه مالك يا بت مال عيونك وارمة كدا ليه انتى كنتى بتعيطى

امانى حكت لامها بتعب كل حاجة بس اللى صدمها اكتر كلام امها

رشا : معلش يا حببتى استحمليه

امانى بصدمة : ايه

رشا : هو ايه اللى ايه اومال عايزانى اخ'رب بيتك يعنى

امانى بسخرية : لا طبعا مينفعش اخ'رب بيتى انما اتض'رب عادى اتها'ن عادى اتذ'ل عادى يتك'سر نفسى عادى برضو صح