Taste of Hell ( Hell Series #1 ) COMPLETE✔️

29

"I won't, just do as I say." Malokong sabi nya kaya agad akong napatango tango ng sunod sunod.

"I- I will do a-anything.. Just let us go p-please." nagmamakaawang sabi ko at ka agad na pinunasan ang luhang kanina pa tumutulo sa aking mga mata.

"Break up with him" dahil sa sinabi nyang iyon ay parang tumigil sa pagikot ang mundo ko at tuluyan nang bumagsak ang luha mula sa aking mga mata.

"And be mine" pagtutuloy nya kaya agad akong napatingin kay Marcus.

Akala ko iba ang hihilingin nya.. Akala ko may pake sya sa nararamdaman ko! Dapat sya pa nga ang umintindi sa desisyon ko na ayoko maging sa kanya dahil may mahal akong iba.

Tumingin ako kay Marcus pero umiiling iling sya bago nagsalita.

"You're mine right..? You promised to be mine forever. You promised. I'm really hoping that you'll fulfill your promises..even if it cost my life. " nakayukong sabi nya.

" I can't risk your life just because I promised to you that I'm yours forever.. I really love you to the point that I will do anything just for you to live m-mahal ko" umiiyak na sabi ko.

"Aahww ang drama nyo naman. Pwede na tong gawan ng show. Tama na nga yan!" Sigaw nya kaya naman na tahimik kami.

"I'm sorry but I have to let you go in order for you to live my love" naiiyak na sabi ko.

"Please l-let me hear you say you love me one l-last time.." nanginginig na sabi nya.

humarap muna ako kay Everett bago sya nakikiusap na tinignan. Bumuntong hininga bago nagsalita.

"Five minutes.. I'll give you two five minutes to talk" sabi nya bago lumabas.

Dali dali naman akong tumakbo papunta sa kanya bago sya niyakap.

I kissed him deeply that's full of love and it last more than a minute..

"Mahirap tanggapin pero ano pa bang m-magagawa ko? Mundo na ang tuluyang sumuko sa pagmamahalan nating kasisimula pa lamang. Nagsisimula pa nga lang tayo pero pinaghihiwalay na agad tayo ng t-tadhana" mahinang pag tawa ko sabay punas ng luhang kanina pa umaagos na parang gripo sa aking mga mata.

"My love.. You know I wasn't expecting you to come in my life. I didn't even think that we would end up together. The most extraordinary things that I've done in my life is to fall in love with you. I've never been seen so completely, loved so passionately and so protected so fiercely. Don't forget that I love you for all that you are, all that you have been and all that you will be" sabi nya sakin at muling inabot ang labi ko para sa pinakahuling halik na mararamdaman ko sa taong pinakamamahal ko.

"Time is over. " sigaw ni Everett at tuluyang pumasok dito bago ako hinila papalayo..

Papalayo sa taong pinakamamahal ko sa buong kalawakan..

"P-please let him go first and I'll go with you.. "

"Nah-ah. Let's show him first that you love me more than him.. Kiss me in front of him" umiling ako sa kanya at naiiyak akong tumingin kay Marcus.

I don't even love you.. I love him more than you.. You can't change the fact that I'm in love with him..

Maya maya ay nakarinig ako ng pagsabog at parang nanlamig ang buong katawan ko ng may biglang tumalsik sa likuran ko kaya dali dali akong tumingin at nanghihinang napaluhod nalang ako sa lapag dahil sa nakita.

Si Marcus... Wala na si Marcus ko...

Parang kanina lang... Ang saya saya namin. Parang kanina lang, kasama ko pa sya.. Parang kanina lang hinahalikan nya pa ako para magising. Its kinda real but it really feels unreal. Is it a dream? If it's a dream, please.. Just please wake me up right now.. No it's not a dream.. It's a nightmare.. I want to wake up now.. I don't like what's happening. I don't like this present. It's our first monthsary but the universe already took him away from me.

Sumabog ang bomba na nasa ulo nya dahil pinindot nito ang controller ng bomba...

Nagkalat ang parte ng ulo nya sa lapag..

"Kung hindi ka magiging sakin edi dapat walang sasaya... Hindi kayo dapat sumaya" sabi nya habang nakangisi.

Tuluyan nakong nilamon ng galit at sakit kaya dali sali kong hinugot ko ang baril ko sa bulsa at sunod sunod na pinaputukan si Everett sa ulo umiilag pa sya pero mabilis ako ngayon dahil sa sobrang galit..

Nanghihina akong tumakbo papalapit Marcus bago niyakap ang katawan nya at nagsisisigaw.

"Pinangako mo na sabay tayo.. Sabay tayo na t-tatanda diba?" bulong ko sa walang buhay na katawan nya..

Tamang tao na naman ang pinagalayan ko sa maling panahon ko nga lang ginawa ito. Kung sana mas maaga akong umamin sa kanya edi mas marami kaming masasayang alaala ng dalawa.

Niyakap ko sya at tuluyan na akong umiyak sa balikat nya.. Wala na akong pake kung mapuno ng dugo ang mukha ko.

"Holy shit!" Maya maya ay narinig kong sabay sabay nilang sabi ng maka rating dito.

Wala na akong lakas at unti unti na ding nauubos ang mga luha ko dahil kanina pa ako iyak ng iyak.

Nakatulog na ako sa lapag nang marinig kong naguusap sila.

Sana panaginip lang lahat ng ito... Hindi ko kaya na mawala sya..Sana nga..