1. De dag

695 14 9
                                    

*Y/N*

Pfff.... De zomervakantie is voorbij. Ik pak mijn koffer in. *geklop op slaapkamer deur* "Ja?" het is mijn tweeling broer Harry. "y/n ben je al klaar?" vraagt hij "jaja.." ik zucht "je weet dat we zo moeten gaan? De trein vertrekt al over een dag, jij bent nog steeds niet klaar en we moeten nog naar de wegisweg!" zegt hij terwijl hij in de gang verdwijnt. Ik zucht weer. 

Eindelijk ben ik klaar om te gaan. "y/n heb je je toverstok wel?" "ja" zeg ik "En je school boeken dan?" "zekers!" zeg ik. "Echt alles?" vraagt Harry fronsend. "yep, echt alles" zeg ik. "oké, we gaan!" roept hij. Ik kijk nog een keer om naar het huis van tante Petunia en oom Herman. Die ga ik echt niet missen. Als we bij de wegisweg zijn aan gekomen, komen Hermoine en Ron aan stormen. Dit wordt hopelijk een leuk jaar..

*Mattheo Riddle*

Er wordt op de deur geklopt. "Binnen!" roep ik. Een dooddoener gehuld in zwarte kleding stapt naar binnen. "Heer Voldemort wenst uw te spreken." zei de dooddoener. "Zeg mijn vader dat ik niet van gedachte verander" zei ik, met een geïrriteerde blik. "De heer, ik bedoel, uw vader, wenst u nog een keer te spreken" zei hij aarzelend. "Ik ga naar Hogwarts en daarmee punt uit, ik word geen dooddoener. Ik wil een gewoon leven lijden!" roep ik. De dooddoener is duidelijk van zijn stuk gebracht. "Jawel meneer, zoals u wenst meneer" en mompelend loopt hij weg en sluit de deur. Ik pak mijn koffer. Nog 1 keer kijk ik mijn kamer rond, daarna vertrek ik naar de wegisweg

*Y/N*

"Loop sneller y/n!" roept Hermoine, die voor me loopt. Zij is altijd super enthousiast dat ze weer mag leren en naar school moet. Harry en Ron proberen haar bij te houden, maar ik doe geen moeite. Harry kijkt me aan met zijn kom nou blik. Ik probeer sneller te lopen. We zijn al bijna aan het eind van de wegisweg en lopen langs de laatste winkels. Dan blijft mijn blik hangen op een vuurrode vogel in de etalage en.. "BAM" ik bots keihard tegen iemand op. Het is een knappe jongen met fel groene ogen (net als mijn broer) pikzwart haar met krullen en een beetje een bleek gezicht. "eehhhh... hoi.. euhmm.." stotter ik, ik voel dat ik rood aanloop. Nee, wat gebeurt er met me? straks denkt hij dat ik een idioot ben! Maar de onbekende jongen glimlacht en steekt zijn hand uit, daardoor je zijn armspieren goed kan zien. Ik moet mijn best doen om het niet uit te schreeuwen van geluk. Maar ik beheers me, en pak zijn hand aan. "hoi, ik ben Mattheo" zegt hij nog steeds glimlachend. "hoi! eehhh... ik ben y/n!" hij lacht. "Ga jij ook naar Hogwarts?" vraagt hij. "eehhh... ja" ik kijk of ik Harry nog zie maar die is volledig uit het zicht verdwenen. "Nou ik ook, dus.." ik kijk hem aan, wat zijn zijn ogen toch mooi... "misschien kunnen we samen gaan?" vraagt hij. "Ja heel graag, ik bedoel, tuurlijk kan best" hij schiet in de lach. "kom" hij pakt mijn hand. Wacht wat?? HIJ PAKT MIJN HAND!! Wat moet ik doen? moet ik vast houden? loslaten? knijpen? ik besluit niks te doen. Hij kijkt me aan. "Kom je?" vraagt hij vrolijk. "Ja natuurli-" voordat ik mijn zin kan afmaken, trekt hij me mee. En even later komen we aan op het station. Net op tijd! Misschien wordt dit jaar toch interessant!

*Mattheo*

We zitten samen in de trein, en als ik zeg 'wij' bedoel ik mijzelf en het mooiste meisje dat ik in mijn hele leven heb gezien. Eerst kletst ze voluit, volgens mij weet ik nu haar hele levensverhaal. Na een tijdje viel ze al half inslaap en nog een tijdje later valt haar hoofd op mijn schouder en is ze diep verzonken. Nu is ze nog mooier dan daarstraks, en toen was ze al prachtig en heeft een mooi school uniform aan en aan haar rood, goud gestreepte stropdas, zie ik dat ze in Gryffindor zit. ik denk aan wat vader zei tijdens onze ruzie "je zult haar ontmoeten, je grote liefde! maar ze zal moeten kiezen tussen goed en slecht, en zal altijd slecht blijven!"  Ik kijk naar y/n. Wat zou hij bedoelen? Misschien omdat ze in Gryffindor zit? Of omdat ze een Potter is? Peinzend zit ik daar in de trein, met het mooiste meisje van de wereld slapend op mijn schouder. Als ze wakker wordt zijn we bij Hogwarts, maar ik voel dat het me nog steeds dwarszit ook al moet ik weer lachen om haar klunzige gedrag. 

~ ❤ hey lezers hopelijk vinden jullie het tot nu toe leuk, want het wordt nog leuker! binnenkort weer een deel ❤ ~

the day i will never forgetWhere stories live. Discover now