ASİL | Gerçek Ailem

12. Bölüm : "Tehdit"

Beni takip etmeyi unutmayın ki duyurularımı kaçırmayın. Oy ve yorumlarınızı da eksik etmeyin lütfen, iki saniyenizi bile almaz.

🚨INSTAGRAM : @lunabnee 🚨
🚨TIKTOK : @lunabnewattpad🚨

Keyifli okumalar. 🖇

•••

"Tekmil ver asker." dedi gülümseyerek.

"Ahu Ülküm Böke, Trabzon! Emredin komutanım!"

Parmak uçlarım sağ göğsümün üzerindeki isimlikte gezinirken hafifçe gülümsedim. Aynanın karşısında kendime bakarken bütün geçmişim gözlerimin önünden akıp geçiyordu.

Yetimhane hayatım, zorla teröristlerin arasına katılmaya çalışılmam. Orada gördüğüm bütün eğitimler, el yapımı bomba, keleş, tuzaklama.

Ve tekrar farkettim ki hepsi kahpeceydi. Bayrağımıza yapılan tuzaklamalar, el yapımı patlayıcılar... Çünkü bizi nereden vuracaklarını biliyorlardı. Türk bayrağı yerde duramazdı, onun yeri gökteydi.

Bizim karşımıza mertçe çıkamadıkları için hep böyle kahpece vuruyorlardı. Ama ne olursa olsun, bayrağımız daime göklerde dalgalanacaktı.

'Böke' yazılı isimliğime son kez bakıp soyunma odasından çıktım. Hangara bizimkilerin yanına doğru ilerlerken telefonuma gelen bildirimle durdum. Hangarın birkaç metre gerisindeydim ve açık kapıdan bizimkiler görünüyordu. Elimi cebime atıp telefonumu çıkardım.

+964...

[99+ fotoğraf gönderdi.]

Hızla telefonumu açıp mesajlara girdim. Irak numarasıydı, 964. Mesaja girdiğimde fotoğraflara tek tek bakmaya başladım.

Benim fotoğraflarım, hemde bir sürü. Timimle yemekteyken yakınlaştırılıp çekilmiş bir fotoğrafım, eve girerken çekilmiş, arabama binerken.

Alpay ile marketten çıkarken, birbirimize bakıp güldüğümüz sıra çekilmiş bir fotoğraf. Abimleyken, ailemle yemekteyken. En son ise bu sabah karargahta çekilmiş bir fotoğrafım vardı.

Hava almak için kapıya çıkmıştım, merdivenin başında kaşlarım çatılı etrafı inceliyordum. Uzaktan çekilmiş bir fotoğraftı.

"Komutanım!" Emre'nin sesini duyunca kafamı kaldırıp hangara baktım. Sol elini kaldırıp 'Hayırdır?" dercesine salladı kaşlarını çatarken. Hızla hangara doğru yürüdüğümde halimi gören Emre ayağa kalktı.

Yanlarına yaklaştığımda kolumdan tuttu "Ne oluyor komutanım?" diye sorduğunda beni kalktığı yere oturttu.

Telefonumu açık bir şekilde masanın ortasına bıraktım. Başımın döndüğünü hissettiğimde sağ elimi başıma götürdüm.

"Kim bu orospu çocuğu acaba?" diye sordu Burak.

"Aradım, numarası kapalı." dedi Çömez.

"Tabii ki öyle olacak Yiğit'im." dedi Alper abi sinirle. 

Omzuma dokunan elle kafamı kaldırıp yukarı baktım. Alpay kaşları çatık bana bakıyordu "İyi misin?" diye sordu.