Legacian Academy 2: The Moon Goddess

Chapter 5

Cousin

"anyare sayo?" bungad na tanong sa akin ni Tin ng makapasok siya sa SSC office.

"Did I tell you that I'm finding someone?" pagsisismula kong mag kwento. mabilis naman siyang umiling sabay upo sa bakanteng upuan na nasaharapan ng mesa ko.

"wala kanamang sinabing may hinahanap ka pala" napabuntong hininga ako at napahalumbaba sa mesa ko. napansin ko din ang kuryosong tingin niya sa akin.

"sino ba yang someone nayan?..ikaw Lucy nawala kalang may kakaiba na sayo" tahimik lang akong nakatingin sa kaniya. magugulat ka kapag sinabi kong oo. gusto kong sabihin yan but I know she won't stop pestering me at kukulitin niya ako ng kukulitin.

"Someone..that very important to me" sagot ko.

"Perhaps a Guy?" napanguso ako dahil sa sinabi niya. mukhang nakuha niya naman ang sagot at nagtitili sa harapan ko.

"wow! gwapo ba?" napakagat ako sa labi at marahang tumango. "kyaahhhhhh...omy god!" umakto pa siyang nagpapaypay ng kamay niya sa harapan ko.

"And I finally found him..Tin"

"oh! nakita mo na siya bakit malungkot ka pa din?" taka niyang tanong. naalala ko naman ang lahat nangyari kanina at hindi ko na naman mapigilan ang luha ko.

"hala! oy! nagtatanong lang ako bakit ka umiyak!" nagpapanik niyang sabi at inabutan pa ako ng tissue. kinuha ko naman yun at pinunasan ang pesteng mga luha na to.

"ano bang iniiyak mo? nakita mo na siya sabi mo.. bakit hindi ka Masaya?" paguulit niya sa tanong niya sa akin. tinignan ko siya sa mata at napahilamos sa mukha ng sariling palad.

"He can't remember me Tin" mahinang sagot ko at nakita ko pagkagulat sa mukha niya.

"ANO!?" napanguso ako dahil hindi ko na alam ang gagawin ko. naramdaman ko namang lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"pa-anong hindi ka niya maalala?" nagaalalang tanong niya sa akin. mabilis naman akong umiling. napansin kong naawa na siya sa akin at naramdaman ko nalang na niyakap niya ako.

"don't cry... Tutulungan kitang maipaalala sa kaniya lahat.. just tell me who's that lucky guy" tumango naman ako dahil kahit papaano may kaibigan akong kagaya niya.

"thank you" bulong ko.

NANDITO ako ngayon sa Cafeteria at kumakain kami ng lunch kasama Si Evo. tahimik lang akong nakatingin sa plato ko at parang wala akong gana. Hinahayaan ko nalang ding maglandian si tin at Evo sa harapan ko dahil wala akong panahon para makipagusap sa kanila.

"anong nangyari diyan?" napanguso ako dahil sa bulungan ng dalawa.

"hayaan mo na broken hearted yan?"

"ano? kanino.. sa akin?"

"wag kang assuming... don sa nakilala niya nong nawala siya"

"bakit anong nangyari?"

"Nakita niya kasi yung guy ulit tapos ayun..hindi siya nakilala"

"ouch..sakit non.. o anong gagawin niya?"

"ewan ko" sinaaman ko naman silang dalawa ng tingin at mukhang napansin nila ako kaya tumahimik din sila.

"kung magbubulungan kayo seguraduhin niyong hindi ko naririnig" inis na utos ko sa kanila. sabay naman silang tumango sa akin."sorry Lucy" napangiwi nalang ako dahil kahit pagsalita sabay na sila.

"Evo" bigla akong nanigas ng marinig ko ang boses na yun. Hindi ako pwedeng magkamali.

"oh! nandito kana pala" tinignan ko ang taong kausap ni Evo at napasinghap ako sa gulat. taka naman nila akong tinignan na tatlo.

"Lucy..okay kalang?" tanong ni Tin. napatango naman ako sa kaniya at umiwas ng tingin.

"bakit nandito siya?" tanong ko sa isipan ko. tangina! small world ba to?

"ah..i think you aready know Tin.. by the way Cuz,, this is Lucy ar—"

"I already know her/we already know each other" halos matampal ko ang noo ko dahil sabay kaming nagsalita.

"awkward" sinamaan ko naman ng tingin si Tin pero nginisihan niya lang ako.

"paano kayo nagkakilala?" takang tanong ni Evo.

"she's the one who tour me earlier" mabilis na sagot ni Aaron sa tanong ng pinsan niya.

"h-e's right.. ako nga ang nag guide sa kaniya kanina" dugtong ko at tumango naman si Evo.

" mabuti pa umupo kana Aaron. samahan mo na kaming kumain" napangiwi ako dahil sa sinabi ni Tin. tangina tong babaeng to. halos tudo iwas naman ako sa kaniya ng bigla siyang umupo sa tabi ko.

"so..hows US?" panimula ni Evo sa usapan. pero ako tahimik lang nakikinig sa kanila. parang nawalan ako lalo ng ganang kumain.

"Good..but still I miss being here" miss? hindi mo nga ako naalala eh.being here daw... hindi naman sinabing ako. tangina! kung ano ano nang pumapasok sa isip ko dahil sa lalaking to.

"oh! lucy bakit ang tahimik mo na naman?" takang tanong ni Tin sa akin.

"shut up! just eat" bulyaw ko sa kanila. narinig ko naman ang mahina niyang tawa. malilintikan sa akin ang babaeng to.

Hindi ko talaga alam na pinsan siya ni Evo. siya pala yung sinasabi nila sa akin kahapon. sana hindi na ako sumama sa kanilang kumain at pumunta nalang sa office ng pinsan ko.

"si Vannesa..kamusta?" Vannesa? sino yun? taka kong tinignan sila ni Evo at napansin ko ang pagngiti niya. bakit pakiramdam ko ang sakit ng dibdib ko.

ano bang meron sa vannesa nayan at ganyan ka ngumiti pagkarinig mo ng pangalan niya."she's good...susunod din siyang uuwi dito next week" mabilis kong kinuha ang iniinom kong tubig at halos maubos ko na ito dahil gusto kong kumalma.

"ang alam ko iniisipan niyo nang magpakasal?' kasal? parang nanghina ako ng marinig ko yun. hindi niya lang ako naalala at may iba na siya.

bakit? napatingin naman ako sa Cellphone ko ng tumunog ito.

[okay kalang?"] napakagat ako ng labi habang binabasa ang message ni Tin sa akin. tinignan ko siya at napansin ko ang awa sa mukha niya.

"ah- babe may kailangan palang asikasuhin si Lucy sa SSC office" biglang salita ni Tin kaya napatingin si Evo at Aaron sa akin. iniwas ko naman ang paningin ko sa kaniya at umaktong may inaasikaso sa bag ko.

"ah-oo nakalimutan ko may pinapagawa pa pala sa akin ang Dean.. please excuse me" hindi ko na hinintay pang maysasabihin pa sila at mabilis na umalis sa cafeteria.

habol ang hiningang walang pagaalinlangan akong pumasok sa SSC office at buti nalang wala akong taong nadatnan.

napasandal ako sa pintuan at napaupo. sinubsob ko ang ulo ko sa tuhod ko at niyakap ang sarili. Hinayaan ko lang ang sarili kong umiyak dahil sa sakit.

"I –hate you" bulong ko sa gitna ng iyak.

"I really hate you.. napakasinungaling mo. nangako kang hihintayin ako. nangako ka sa akin na hindi mo ko iiwan. but why? bakit may iba kana? bakit hindi mo ko naalala? bakit?!" naiinis na saad ko sa sarili. parang bombang sumabog ako ngayon dahil ang sakit sakit ng dibdib ko.

pinilit kong lumaban at makabalik sayo. pinilit kong wag mamatay sa gitna ng laban para makasama ka.. bakit ngayon...hindi mo ko nagawang hintayin?

I hate you..Aaron..