Legacian Academy 2: The Moon Goddess

Chapter 2

Sumalubong sa akin ang nakangiti niyang mukha habang pasimpleng nagpunas ng luha niya.

"You know what hindi ko talaga alam kong sinong matanda sa ating dalawa" pagbibiro ko dahil mukha siya pa yata ang ma isip bata saming dalawa.

"it's your fault young lady" inis na sabi niya at siniyasan akong maupo sa harapan niya. "so babalik kana sa school?" I nodded my head after he ask that.

"and I will take my exam today" dugtong ko na halos ikinailing niya. he knows me kahit hindi ako nakakapagaral alam ko na ang isasagot ko.

"ide ikaw na genius na bata" hindi ko naman mapigilan na matawa dahil na miss ko ang pangaasar ko sa kaniya.

"kung hindi lang kita pinsan aakalain kong takas ka sa mental"

"hahahaha.. kahit takas ako sa mental atleast ako lang naman ang pinakamaganda mong pinsan"

"tanga.. ikaw lang naman talaga ang nagiisa kong pinsan na babae" napangiwi ako dahil tama siya. ako lang ang nagiisang babae sa aming lahat. halos lahat sila ay lalaki. pasalamat nga ng pamilya namin dahil nagkababae pa sila. kung naging lalaki daw ako ano nalang mangyayari sa amin? seguro katulad din nila ako parang mga sanggano sa kanto.

"Grabe kana sa akin ah. hindi mo ba ako na miss?" pangaasar ko. kita ko ang pang ngiwi niya dahil sa pandidiri.

"hindi no. buti nga nong nawala ka walang may umaaligid sa akin na siraulo" napanguso ang bibig ko dahil sa narinig.

"kung ganon.. mas gusto mong mawala na talaga ako?" tanong ko sa kaniya. kita ko naman ang pagtango niya.

"talaga" buong loob na sagot niya sa akin. sumama naman ang timpla ng mood ko dahil sa pinagsasagot niya.

"ganon pala ah"

"an- aray!" daing niya nang walang pagdadalawang isip kong hinila ang tenga niya dahil sa inis. hindi niya yata alam ang pinagdaanan ko para mabuhay lang. tangina din tong pinsan ko. paano kong nagkatotoo ang sinabi niya ide wala na ako.

"b-itaw... arayyyy"

"talagang aaray ka. lintik ka" isang malakas na panghuling hila ang ginawa ko bago ko siya pakawalan. parang maiiyak naman siya habang sapo sapo ang tenga niya. kapansin pansin ang pamumula din nito.

"amazona ka talaga" pagtatampo niya. "oh... ito ang sasagutan mo. ibalik mo nalang sa akin mamayang hapon kapag natapos mo na. layas!" pabalya ko namang kinuha ang inabot niya sa aking kabundok na papel.

"oo ito na lalayas na" ng makalabas na ako sa opisina niya sinuot ko na ulit ang salamin ko. kailangan ko to nakakahiya naman sa mga estudyanteng makakakita sa akin akalain nilang nakagat ng bubuyog ang mata ko sa pamamaga. ide sira na ang image ko dito sa school.

tahimik lang akong naglalakad sa hallway papuntang library. doon lang kasi ang naisipan kong magandang pwesto para makapagsagot ako ng tahimik nang may makasalubong akong dalawang tao na hindi ko aakalain na makikita ko.

they looked happy the both of them at lapit lapit nila sa isat isa. parang hindi nila napapansin na nasa harapan nila ako.

"ehem" pagagaw ko sa atensyon nila and when they looked at me halos mahugot nila ang hininga nila sa pagkagulat.

"L-ucy?" tawag nang taong nagsabi sa akin na ako lang ang mamahalin niya. nginitian ko naman siya at binaling ang tingin ko sa kasama niya.

"hi! kamusta?" pagbati ko. hindi naman ako galit sa kanila if may malaman man ako. wala na sa akin yun, kasalanan ko din naman kasi umalis ako ng ganon katagal. alam ko ding may babago talaga sa pagbabalik ko.

"L-ucy...hi.. h-ow?" ngumiti ako sa kaniya.

"what do you mean how Tin?" pagmamaang mangan kong tanong. I just want to annoy her.

"w-e thought you are..."

"dead?" pagtatapos ko sa dapat na sasabihin niya. nakita ko ang paglunok niya at ramdam ko ang kaba niya.

"I'm sorry to say but I came back alive my dear best friend"

"Lucy...magpapaliwanag ako" tinignan ko si Evo at hindi pa din mawala wala sa mukha ko ang ngisi. I want to laugh to the both of them.

"no need.. I already know everything Evo.. you fall to Tin when I'm gone. Am I right?" I ask him. hindi pa siya kalaunan na kasagot pero nakita ko ang marahang pagtango niya.

"i-m sorry" hingi niya ng paumanhin. huminga ako ng malalim para kumuha ng lakas.

"Lucy.. kung magagalit Kaman kay Evo. sa akin nalang" dinig kong sabi ni Tin sabay hawak sa braso ko. hinawakan ko naman ang kamay niya upang alisin yun. kita ko ang paglandas ng sakit sa mukha niya dahil sa ginawa ko.

we've been best friend seen we are kids at sabay kaming lumaki. alam ko din noon na may gusto na siya kay Evo but I let myself to fall to Evo.

"no need to explain everything Tin.. hindi ako galit" after I said that. sabay silang hindi makapaniwala sa sinabi ko.

"hindi ka galit?" takang tanong niya. tumango ako dahil alam ko sa sarili ko na hindi ko naman talaga minahal si evo. I just see him as a challenge because Tin likes him.

"nope..and I'm happy because the both of your are now happy" nakita ko ang pagkahinga nilang dalawa ng matiwasay kaya napatawa ako sa harapan nila.

"sorry guys but let's talk some other time. I need to finish this test para makahabol ako kaagad sa mga missing lesson ko" pagpapaalam ko sa kanila.

"sure. catch you up later?" tinanguan ko si Tin at tinalikuran na silang dalawa. now all I need to do is to finish this damn thing.