Nagising ako dahil sa aking alarm clock, Kinusot ko ang aking mga mata.

Today is Monday panibagong araw na naman. Makikita ko na naman ang dalawang magkasama. Nasasaktan ako, nasasaktan ako dahil masaya siya sa iba. Dapat pala hindi ko na lamang siya pinagtabuyan. Hindi ko na siya ni-reject. ni-reject ko siya kahit alam ko sa puso ko na gusto ko siya. At lalong lumalim ang pagtingin ko sa kanya mahal ko na ata siya.

Hindi na ako kumain at nagmadaling pumasok sa sasakyan namin, hindi pa ako pinapayagan mag drive ng mag-isa. Kahit gusto ko wala akong magagawa, nauna na ata sila Zoa wala na sila pagkababa ko sa hagdanan. Ewan ko ba kung ano pinagkakaabalahan ng babaeng iyon hindi ko na siya nakikitang nakikipaglandian sa mga lalake.

Para bang nagbago siya at sino nagpabago sa kanya? May kailangan ba akong malaman?

Nasa tapat na kami ng school gate, Bago ako bumaba nilagay ko muna earpods ko sa dalawang tenga. Binuksan ko ang pinto bumungad agad sakit ang mukha ng best friend ko. Ganoon siya lagi hinihintay pa niya ako.

Kinuha niya ang isa kong earpod at nilagay sa tenga niya. "Mabibingi ka, kakaearpod mo. Lumaban kang SSG President, Yim. Bagay sayo naku baka mga bully at cutting boy mapatino mo."

"Mommy request it to me, gusto din ni Mommy na lumaban ako bilang representative sa SSG President. But for me I don't like it hindi bagay sa'kin." Ani ko. Naglakad na kami.

"Bagay sayo, Yim. promise lumaban ka. Laban lang kaya iyan, tsaka totoo bagay talaga sayo."

"Bahala na." Maikling sagot ko.

Todo daldal lang sa'kin si Rona hanggang nasa tapat na kami ng room namin. Well, magkakaklasi na naman kami.

Parehas kasi kami ng strand.

When we entered, my classmates immediately fell silent.  Because I'm already here, they're afraid of me.  Until now I am still class president.  And when I shouted at them with so much noise they were scared of me.  As well as other students.  They thought I was rude.  I'm not Sebastian's classmate, he's a different strand.

I sat quietly, looking out the window.  It almost made me sit up to see the man coming to their classroom.  Why is he handsome when he smiles?  I smiled in case it disappeared when I saw Angela next to him.  Aiden looked around our room so our eyes met each other.  We quickly avoided each other.  I looked at a classmate who was already looking at me.

Tumaas ang aking kilay kaya umiwas siya. Nang dumating na adviser namin tumingin na ako sa unahan.

"Good Morning class, malapit na ang botohan natin. And who do you want to fight for as council president? May lalaban na sa kanilang seksyon at sa seksyon iyon nila Felix." Nang binanggit ni Ma'am ang pangalan ni Aiden tumingin siya sa'kin.

"At sino ang gusto niyong lumaban bilang ssg president dito sa campus?"

Seryoso lamang akong nakikinig habang kinakalikot ang aking dalawang kamay.

"Ma'am si Pres Yimnia po."

"Pres Wonyoung is the best!"

"Oo nga po ma'am bagay sa kanya maging SSG President."

"Tama ma'am, bagay na bagay seryoso si Pres at nakakatakot."

Sigawan nila sa pangalan ko, napakagat ako sa labi dahil sa ingay. Tumingin sa'kin si Ma'am iyon ang gusto ni Mommy kahit ayaw ko. No choice gusto din ng mga kaklasi ko.

"Payag kaba Wonyoung? ang makakalaban mo ay si, Angela." Tanong sa'kin ni Ma'am.

Nagdalawang isip ako, hindi nagtagal tumango na lamang ako.

Lalong nagsigawan mga kaklasi ko at ang pinakamalakas ay ang best friend ko. Makakalaban ko si Angela.

Sa sumunod na araw naging busy na ako, dahil nga lalaban bilang Ssg president. Ang saya ni Mommy noong nalaman niya na lalaban ako bilang Ssg. Sinabi sa'kin ng best friend ko deserve ko daw maging president council.

Siya lang naman nagpapagaan ng loob.

Iboboto ba ako ni Aiden? Feel ko hindi noong nalaman ng mga studyante na lalaban ako mas lalong dumami ang fans ko. Gosh! Hindi ako sanay, last ko na ito bilang highschool students. Last ko na ito sa senior high kaya go!

Friday, botohan na at ang aking binoto syempre hindi ako kung hindi si Angela. Sa Ssg Vice President binoto ko si Sebastian.

Lumaban pala ang lalake.

Buong araw akong nasa rooftop pagkatapos kong bumoto. Malamig ang simoy ng hangin, tahimik lamang ako at minsan nakakatulog. Hindi ko alam kung napunta paba dito si Aiden.

Nagising ako dahil sa tugtog ng gitara at pamilyar na boses. Pero nanatiling nakapikit ang aking dalawang mata habang pinapakinggan ang maganda niyang boses.

"Bakit pa kailangang mag bihis, sayang din naman ang porma lagi lang namang may sisingit, sa tuwing tayo'y magkasama
Bakit pa kailangan ng rosas, kung marami namang mag aalay sayo uupo na lang at aawit, Maghihintay ng pagkakataon."

"Pagbibigyan na lang silang magkandarapa na manligaw sayo idadaan na lang kita sa awitin kong ito sabay ang tugtog ng gitara, idadaan na lang sa gitara,"

Wala siyang kaalam-alam na naririnig ako, kasabay ng pagtugtog niya ng gitara ang pagpintig ng puso ko. Lalong lumakas ang hangin, napamulat ako at doon nagtama ang paningin namin.

Nasa lapag siya at habang hawak ang kaniyang gitara.

Hindi maalis ang tinginan namin sa isa't Isa nawala lamang iyon ng marinig ko ang boses ng best friend ko.

"Bes, pinapatawag ka ng dean." Masayang aniya, "May good news na sasabihin."

Pagpasok ko sa gym ng campus madaming studyante, Kinabahan ako kung anong nangyayari. Nawala lamang iyon ng maramdamang nasa likod ko si Aiden.

"I announce that Ms. Yimnia Vicky M. Grearte is Officially President on Student Council. Halos lahat binoto siya. Please Welcome our new Ssg President, Ms. President Grearta or Pres Wonyoung." Sigaw ng dean.

Nagsigawan ang lahat ng mga studyante.

Napangiti ako pero halos tumindig ang balahibo ko ng may bumulong sa'kin.

"Congratulations, Ms. President." Aiden said.

Pinaakyat ako sa stage. never nila akong nakitang ngumiti kaya.

Ngumiti ako ng napakalaki, feel ko ang saya pala ng madaming humahanga sa'yo. Madaming nagtiwala sa'yo bilang isang presidente ng campus.

Lalo silang umingay ng makita nila ang ngiti. Nagtama ang paningin namin ni Aiden. Nakita ko ang ngiti niya habang nakatingin sa'kin.

Kahit sa pagsasalita ko sa kanya lamang ako nakatingin. "Hello Everyone, I'm Yimnia Vicky Grearta your new ssg president. I will do my best, I didn't expect that binoto niyo ako lahat. Thank you! First of all, I don't like it. Hindi ko gusto pero noong sinabi sa'kin ng best friend ko na deserve ko ito, ginusto ko. Thank you for trusting me and wala na akong masabi. Ang masasabi ko lang ay thank you very much."

"President Yim. Ang ganda ng ngiti mo nakakainlove." Hindi naman pala lahat peke may iba lang na peke pero ngayon.

Parang nakikita ko sa kanila ang tiwala nila sa'kin.

And Aiden, I couldn't help but think of him when I heard him shout that I had a beautiful smile, he was the only man who told me that I had a beautiful and cute smile.  I miss Aiden, namimiss ko pangungulit niya.

Trials Of FateTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang