Kimse hazır değilse bölümü salıyorum aşslkdsladkaş
----
"Saatlerdir neredesin sen? Masada seni bekliyoruz." Huysuz kuzenimin telefonun diğer uzunda söylenmesi üzerine saate baktım. 07:45
Bu saatte masada beni bekliyor olmalarına imkan vermedim. Muhtemelen erken gittiği için tek başına aile kahvaltısında kalmasından dolayı sinir krizi geçirmek üzereydi.
"Spordan çıktım şimdi, birazdan oradayım." Köşede tek başına koşu bandında spor yapan kız beni görünce adımlarını yavaşlatıp bakışlarıyla selam verdi. Ona hafifçe tebessüm ederek aletlerin arasından ilerlemeye devam ettim. Bana ilgisi olduğu açıktı ama henüz konuşma cesaretini göstermemişti.
"Hala salonda mısın sen? Daha eve gidip öyle geleceksin değil mi? Chanyeol yalvarırım çabuk gel!"
"Söz verdiğim saatte oradayım. Daha erken ya da daha geç gelemem." Rahat ve çoğu şeyi akışına bırakan biriydim. Fakat günlük planıma ve verdiğim sözlere sadık kalan biriydim. Dün sekizi elli geçe orada olacağımı net bir şekilde ifade etmiştim ve bütün sabah planımı ona göre ayarlamıştım. Sabahın yedi buçuğunda orada olacağım deseydim şimdiye oradaydım zaten.
"Tanrım şimdi delireceğim. Kapatıyorum." Yuhang sinirle telefonu kapattığında güldüm. Telefonun kapağının yüzümde kapandığını hissettim aslında. Ben de gülerek telefonumun kapağını kapatarak cebime koydum.
Soyunma odasından çantamı alıp çıkışa doğru yürüdüm. "Bugün az kaldın?" Kapının girişindeki masada müşterileri karşılayan genç ve tatlı çocuk cıvıldayarak bana baktı. Onu gördüğüm anda kendi ifademin de değiştiğini hemen fark ettim.
"Biraz işim var bu sabah için. Yarın daha uzun kalırım." Buranın sahibi olan abisine yardım için de olsa spor salonunda çalışmaya uygun son insandı. Kısa boyu, cılız fiziği ile 19 yaşında değil de 15 yaşına yeni girmiş gibi görünüyordu.
"Bir dahakine karşıdaki aletleri kullansana." Yaramaz bir sırıtma ile hemen karşısındaki aletleri işaret etti. Genel olarak salonun arka köşesinde, girişin kör noktasında kalan kısımda spor yapardım.
"Olur." Herhangi bir insanın hayatımla ilgili en ufak bir şey bile olsa değişiklik yapmasına izin vermezdim pek. Ancak karşımda fazla enerjik ve heyecanlı bir halde cıvıldayan çocuk için ufak değişikliklere açık olabilirdim.
Gülerek düzgün dişlerini ortaya çıkardı. "Yarın görüşürüz o zaman." Başımı sallayarak yoluma devam ettim.
Tam olarak olmasa da çoğu ölçüde benim tipim biriydi. Bana sürekli asılması benim de onun için öyle olduğum anlamına geliyordu. Dikkatimi ve ilgimi fazlasıyla üzerime çekmiyor değildi. Ona ilgi göstermeyi ve bazı zamanlar takılmayı isterdim. Anlaşacağımıza da emindim. Fakat dünyanın en sorunlu abisine sahip olması gibi bir şanssızlığı vardı. Öfke sorunları olan abisi kardeşinin erkeklere, özellikle de yakın arkadaşına kur yaptığını bilse işler sıkıntıya düşebilirdi.
Spor salonunun bulunduğu katta asansöre binip giriş katında indim. Annemin sahibi olduğu pek çok marka ve dükkan için ortak kullanılan binanın lobisine adımladığımda sabahın erken saati olduğu için henüz çok fazla kalabalık değildi. Binadan dışarı çıkıp evime girdiğimde köpeğim sabah ödülünü alabilmek için etrafımda dolaştı. Kızımın biraz kilo sorunu olduğu için onu aç bırakmak zorundaydım ve bu beni fazlasıyla üzüyordu.
"Her şey senin için kızım." Başına kocaman bir öpücük bırakarak kendimi duşa attım. 20 dakika içinde evden çıkmaya hazırdım. Kızıma ben gelene kadar yetecek kadar mama bırakıp evden çıktım.
