Hayvan hayvan hayvan
Sanki her şey bir hayvan
Akan bir tavan
Hayvan kokan bir tavan
O tavanda yanan ışık uyutmuyor sebepsiz
Sert yatak rahatı arattığından
Oluveriyorum dilsiz,
Konuşursam
Oluveriyorum saygısız
Dostlarım sorar oldu, neden kalem tutmuyor elin
Ben de dil döküyorum aynı boş ve yorgun gözlerle,
"Sebep bulamıyorum yaşamak için
Bu çirkin cümle bazen hakiki oluyor hayatta
Haddini aşıyor,
Fırlatıyor altın tozunu çöl fırtınasına"
Bir köy bitiyim
Küçücük ve sevilmeyen
Öyleyse öldürsünler beni,
Hah! Öldüremezler ki!
Ben bir bitim, altın tozunu toplayacak kadar küçük bir bit.
Gördüğüm en ufak yeşil şeye tutunuyorum sıkı sıkı
Huzur dediğin ağaç olmalı, çiçek olmalı
Hiçbir insanda huzur aramamalı
Yoksa bir bakmışsın kış geliverir
İnsanlar da grileşir ormanlar gibi
