Helveryst Series #2 : The Cassanova and The Hater

Epilogue

"How about we visit the bar we used to hangout before? Inuman tayo kahit saglit lang," pang-aaya pa ni Miles.

Niligpit ko kaagad ang mga gamit ko pagkatapos ng klase. I'm going to have lunch with her like I usually do. Minsan lang ako nakakalabas kasama sila kapag si Ali ang kasama niya o si Katria.

Isinukbit ko ang bag sa balikat ko, handa nang umalis."I'll see you guys later. Magpapaalam muna ako."

"Tingnan mo 'to! Hindi pa nga kami tapos magplano umalis kaagad. Walang modo!" Miko rolled his eyes on me but I continued walking away.

Pwede naman nilang sabihin sa'kin pagbalik ko. I can't be late. Baka mainip 'yon sa'kin at maunang kumain.

The cafeteria was already full when I arrived. Mabuti na lang at sa dami nila nakita ko si Zeriel na naka-reserve na ng table namin. The food was also prepared in our table so I assume that she's ready to eat.

"I got your favorite foods. Ilang minuto na rin akong naghintay sa'yo. Ang tagal mo." Inaasahan ko nang sasabihin niya 'yon sa'kin.

I gave her a small smile before sitting in front of her."Pasensya ka na. Tagal mag-dismiss ng prof eh, lumampas pa ng 15 minutes. Sakto rin at gutom na ako."

We talked about our first week as sophomores. Malaki ang pinagbago ng lahat simula nang magsimula ang klase. They respected Zeriel and I's privacy. Hindi na kami masyadong dinadayo ng medias at kung anong reporters sa harapan ng gate. We live like normals now. Pero syempre, hindi rin namin maiiwasan na malagay sa spotlight lalo pa't pareho kaming mainit sa social medias.

Kung sa performance naman namin, we're both doing good as of now. Wala naman akong inaalala dahil okay naman ang grades ko no'ng mag-closing. Though, I didn't make it on the first five. Nangyari na rin naman kaya okay lang, wala akong pinagsisihan.

"Mine, we can study together later after class. Wala ka bang gagawin?" I asked her after eating.

"Wala naman after class. But I have a family dinner so we can't eat together. Baka do'n na rin ako matulog sa bahay namin at hindi sa condo."

That's what really happened. Saglit lang kami nagkita pagkatapos ng klase at nag-samgyup lang bago naghiwalay ng direksyon. Didiretso siya sa restaurant na napag-usapan nila ng family niya at ako naman at sa mansion namin. I arrived first so I prepared my readings inside my room. Lalabas na lang siguro ako mamaya kapag hapunan na.

"Wow naman! Ang sipag ah? Sana naman nagsaing ka pagdating mo." Cohen entered my room, leaning on the door while crossing his arms over his chest.

Tumingin ako sa kanya saglit bago binalik ang tingin sa laptop."Bakit? Where's Kat? Siya naman palagi ang nagsasaing ah?"

"Pwede ba 'wag kang ganyan? She's not our babysitter anymore. First week din ng classes nila Sasha at Cyd. Hindi siya makakapunta rito," sambit niya.

"Ah, gano'n ba? Ikaw na lang magsaing. May ginagawa pa ako eh," walang pakialam kong sagot sa kanya.

Napadaing naman ako nang batuhin niya ako ng tissue."Gago! 'Wag mo nga akong mautus-utusan. I also have my own work. Sumbong kita kay Kuya Daron, sumusobra na ang pagiging tamad mo."

Hindi ko na lang pinansin ang mga sinasabi niya dahil tumawag si Zeriel. My brows furrowed, I thought she's in a family dinner. Anong oras na ah? Its already 7:30 PM so I'm sure that she's still in the restaurant with her family.

[Alam kong sasabihin mong namimiss kita kaya ako tumawag. I'm just letting you know that I'm free tonight. Na-cancel and dinner namin kaya ako lang mag-isa rito]

I immediately turned off my laptop, leaving the scattered papers above my table to find something to wear."Hintayin mo ako d'yan. Text me the address of the restaurant you're in."