Somewhere in Cebu

100

"Good morning, kain na."

Binati ko ang babaeng kagigising lang. Nagluto ako ng napakasarap na pagkain para lamang sa kanya. Na-appreciate ko rin kasi yung pag-post niya sa luto ko kagabi, I feel so loved.

"Wow, menudo! Favorite ko 'to!" Masaya niyang wika. "Thank you ah."

Zaina knows what I wanted to have. Sa aming dalawa siya 'yung responsable. Noon pa man, mas nauunawaan niya pa ako kesa sa sarili kong pamilya.

"Kailan ka uuwi?" Tanong ko sa kanya.

"Gusto mo na akong umuwi?"

No. . . I want you to stay here by my side. I'm all alone.

"Naka-usap mo na ba ang Papa mo?" Pag-iiba niya sa topic.

I shooked my head. "Ayokong maka-usap siya."

Nilapitan niya ako at hinawakan ang mukha. Nakaramdam ako ng pahinga sa mga palad niya.

"Listen to him. Your dad may have a reason for everything. Wala namang mawawala. Let your heart forgive and restart." She glanced at me for a second. "I know, you mean a lot to him."