THE MAN THAT WAS NEVER MINE

9

Simula noong competition ay mahigit isang buwan na wala silang kibuan ni Samantha. Hindi niya ito kinibo pero kasi gusto niyang ito na naman ang manoyo pero hindi rin siya nitl kinibo. Last week ay napagdesosyunan niyang siya nalang ang manuyo kasi hindi maganda kapag tumagal pa ang hidwaan ngunit walang magandang epekto ang ginawa niya kasi mas lalo lang nainis si Samantha. "Bro, ano pa ba ang dapat kong gawin?" Despersdo niyang tanong sa kaibigan.

"Bigyan mo ng maraming bulaklak." Nakatingin sa kanya si Marco.

"Binigyan ko na pero tinapon. Putaaaa!"

"Bigyan mo ng chocolates at love letters."

"Tapos na pero wala pa rin. Give me a better idea."

Napahawak si Marco sa ulo. "Ano pa ba?" Nag-isip ito ng mabuti. "Lambingin mo at try to explain your side."

"Ginawa ko na yan! Mas lalong  nagalit yung babaeng iyon.Is that you called better?"

Tumayo si Marco. "Bakit ako ba tinatanong mo? Hindi pa ako nakagawa ng bagay na iyan. Uuwi na ako. Just call me kung kailangan mo ng karamay. I can be there, diyan ako magaling basta't may alak at babae." Tinapik nito ang balikat niya at lumabas na sa opisina niya.

Paglabas ni Marco ay lumabas na rin siya. Pupuntahan niya si Samantha sa paaralan nito. Pumasok siya sa loob ng gate. Maraming estudyante ang nakatingin sa kanya lalo na ang mga kababaihan. Gusto niyang maka-usap ito ng mabuti. Gagawin niya ang gusto nito basta't magkaayos lang sila. Hinanap niya si Samantha pero hindi niya nagustuhan ang sitwasyon na naabutan niya. May kayakap itong lalaki. Hihilain sana niya si Samantha pero bago pa niya ito nagawa ay kumalas na si Samantha sa pagkakayakap sa lalaki. Hindi siya nagdalawang isip na lapitan si Samantha. "Sino siya?" Tanong niya kay Samantha at ang tinutukoy niya ay lalaking kayakap ni Samantha.

Nagulat si Samantha nang makita siya. "Bakit ka nangdito?"

Tumawa siya. It was a fake laugh. "Bawal ba na pumunta sa pagmamay-ari ko?"

"Don't be sarcastic, you know what I mean!"

"Sagutin mo ang tanong ko!" Sinigawan niya ito at hinawakan sa braso.

"Hindi na mahalaga sayo kung sino siya at kung ano ang ginagawa namin kaya pakawalan mo na ako kasi ayaw kong makita ang pagmulukha mo!"

Hindi niya sinunod ang gusto nito at mas lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa braso nito. "Answer my question if you don't see the monster in me in this fucking place!"

"Ako ang sasagot sa tanong mo, Mr.Enriquez. I'm Karl Drake Mendes, the heir of Mendes Airlines. Sinagot ko kaya bitawan mo na si Bree." Saad ni KD.

Tiningnan niya ang kabuuhan ni KD. The man is tall, handsome, rich and manly. May chance na papatulan ito ni Samantha. "Umalis ka na at iwan mo kami dito!"

"Sino ka ba?" Matigas na tanong ni KD.

Binitawan niya ang braso ni Samantha at hinila ito sa tabi niya at inakbayan. "Kilala mo na ako."

"People are watching." Mahinang sabi ni KD. Sabay silang tatlo na napalingon.

Wala siyang pakialam kung maririnig man ng mga tao ang sasabihin niya pero mas pinili niyang umalis sa lugar na iyon at hinila niya rin si Samantha. Nagrereklamo na si Samantha sa ginagawa niya pero hindi niya ito binigyan pansin.

Pinaandar niya ang sasakyan niya paalis sa lugar na iyon at dinala si Samantha sa bahay na sila lang dalawa nag may alam sa lugar na iyon. Binuhat niya si Samantha patungo sa loob ng bahay kasi kahit anong pilit niya ay wala itong plano na pumasok. Binaba niya si Samantha sa kama. Wala siyang plano na paalisin ito sa lugar na iyon kapag hindi sila nagkaayos. "Mag-usap tayo ng maayos." Binasag niya ang katahimikan.