DİLVAN

B-30 MEZUNİYET

"Yolda rast gele bir kadın çevir adalet ne diye sor gülüp geçer öyle ki bu ülkede kadınların adalete olan inancı öldürdüler."

"Şimdi ben ne diyim?" Maran'ın aniden verdiği tepkiyle Avin gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı. Bir iki adımda Maran'ın yanına vardı tam karşısında durdu.

Başını olumsuzca salladı. "Bu söylediklerim üzerine zaten verilecek bir cevap yok Maran ağa.." Maran kaşlarını derince çattı.

Kocasına neden ağa derdi bir insan? Bilerek mi yapıyordu yoksa ciddi miydi?

Maran sadece Ağa kelimesine takıldı eskiden de çok söylüyordu Avin ama artık bu kelimeyi onun ağzından duymaktan hoşlanmıyordu.

"Biz hazır bir şeylere başladık ya sen şu ağa demeyi bırak bence insan kocasına ağa der mi?" Ayıplayan bakışlar atmasıyla Avin alt dudağını sarkıttı.

Adı gibi emindi Maran'ın bunu diyeceğine ifadesini toparlayıp hafif bir tebessüm kondurdu çehresine..

Maran'a takılmadan geri durmadı yine.. "Olur ağam zamanla onu da bırakırız." Dalgaya aldığını o kadar belli ediyordu ki bazen bilerek Maranı sinir etmek hoşuna gidiyordu..

"Lan var ya sen çok değişiksin ha beni ciddiye alman gereken yerlerde almıyorsun ciddiye almaman gereken yerde alıyorsun." Avin sırtını Maran'a döndüğü anda odanın içini dolduracak bir kahkaha patlattı.

Maran gözlerini devirdi keskin bir nefes verdi bu kadından çekeceği vardı. Asla ciddi olamıyordu ciddiye de almıyordu bir şeylere hazır başlamışken Avinin bu huyunu da düzeltmesi lazımdı.

"Allah'ına şu an ne dedim de gülüyorsun?" Hayır komik bir şey varda kendisi de gülecekti. Gülmekten göz yaşları gelen Avin gözlerini silerek Maran'a döndü ilk defa bu kadar çok gülmüştü..

Daha çok Maran'ın o cümleleri kurarkenki mimikleri ve ses tonu Avine komik gelmişti..

"Maran yarın sınav sonuçlarım gelecek uyumam lazım yarın devam edelim mi?" Maran tek kaşını sinirle kaldırdı.. Avin elindeki pijamalarıyla banyoya ilerledi. Yüzünde hala az önceki kahkahanın etkisi vardı.

"Tamam unutma yarın devam edeceğiz." Avin sert şekilde kapıyı kapattığında Maran ne oluyor dercesine baktı kafası mı güzeldi?

Bir kaç dakika sonra ikisi giyinmiş şekilde tekrar odanın içinde karşı karşıya geldi. şimdi uyuma vaktiydi ama bir sorun vardı Maran merak ettiği soruyu yöneltti.

"Yatakta uyuyacaksın demi?" Avin bakışlarını koltukla ve yatak arasında gezdirdi daha sonrada Maran'a döndü.

Az önceki itiraftan sonra aynı yatakta yatmaları gerekiyordu değil mi? Ama Avin hala emin değildi. Hoş hala tam affetmişte değildi ama bir şans vermişti..

"Aslında koltuğa da alışmıştım." Dediğinde Maran'ın ifadesi kızgın bir hal aldı. Ne demek alıştım ne yani şimdi sormasaydı Avin koltukta mı yatacaktı?

Gerçi haklıydı aylardır orda yatıyordu kim olsa alışırdı.. Ama artık Avinin yatakta yatması gerekiyordu. Maran karısının inadına gitmek yerine alttan almayı seçerek sesini biraz daha yumuşattı.