Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konağı ayağa kaldıran sesle herkes yerinden kalktı. Maran hızlı adımlarla merdivenlerden inerek kapının önüne vardı.
Avin'i yanına çekerken öfke saçan gözlerini kayın babasına dikti öldürecekmiş gibi bakıyordu..
Gülistan Hanımın yüreği ağzına gelirken göz yaşları sessizce akmıştı yanaklarından elini dudaklarına kapatmış hüzünlü gözlerle kızına bakıyordu.
"Maran Ağa sen karışma kızım değil mi istediğimi yaparım." Diye karşı çıktı yaşlı adam.
Maran'ın yüzünde tehlikeli bir ifade belirdi elini havaya kaldırdı işaret parmağını adamın iki kaşı arasında tehdit vari şekilde salladı. dişlerinin arasından tıslarcasına konuştu.
"Kızın olması ona vurma hakkını vermiyor sana bundan sonra benim karıma değil elini sesini dahi yükseltirsen o zaman ben yapacağımı bilirim." Gür sesi avlunun içini doldururken eliyle kapıyı gösterdi.
"Geldiğiniz için teşekkür ederiz şimdi gidebilirsiniz." Cemal Bey köpürerek ailesiyle birlikte çıktı konaktan.
Avin ıslak kirpikleri arasında kendisine acıyan gözlerle bakan insanlara baktı. Ağlama isteği daha da şiddetlendi. Koşar adımlarla çıktı odasına.
Maran yorgun bir nefes vererek koşarak yukarı çıkan karısının peşinden çıktı. Çardağa geldiğinde durdu ailesine kısa bir bakış atarak annesine babasına hitaben konuşmaya başladı.
"Siz de suçlusunuz." adımlarını yukarı çevirdi basamakları aşarak odanın önüne geldi elini yumruk yapıp sıkarak sakin olmaya çalıştı.
Her gün ayrı bir olay oluyordu hiç mi iyi şeyler olmayacaktı. Hayatı sürekli sallantılı geçiyordu.
Bir kaç saniye sonra kapıyı sertçe açıp odaya girdi kapıyı kapatma sesi konakta yankılandı.
Odaya girdiğinde yatağın üzerine oturmuş ağlayan kadınla affaladı. Ağır adımlarla yanına ilerledi gözlerini kısarak merak ettiklerini sıraladı.
"Ne yaptın sen?" Dedi soğuk bir sesle. Avin başını usulca kaldırdı yaşlı gözlerle kocasına baktı.
Oda babası gibi suçlayacaktı belki. Artık kendini birilerine ifade etmekten yorulmuştu.
Aklına gelenlerle başını hiddetle salladı göz yaşları şiddetlendi hıçkırıklar bir bir dağıldı odanın içine.
Sanki tekrar tekrar yaşıyormuş gibi hissetti kendini. "Ben yapmadım yemin ederim isteyerek yapmadım benim suçum değildi."
Maran anlamayan gözlerle bakıyordu. Ne yapmamıştı? Sorgulayıcı bakışları yatağın üzerinde oturan kızın üzerinde gezdirdi.
