Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Öncelikle arkadaşlar ben Türkiye de yaşamıyorum ve Türkiye deki eğim sistemi hakkında pek bir bilgim yok muhakkak yanlışlarım olmuştur araştırdım öğrendiğim kadarıyla yazdım eğer yanlışsa ve doğrusunu bile varsa bana yazsın ben yanlışları düzeltirim.
Bölümün geç gelmesi benim hatam değil okuyup oy vermeyenlerin hatası. 13K okunma olan bölüm 1,6K oy iki hafta içinde aşıldı.
Wattpad hesabımı takip ederseniz sevinirim etmeseniz siz bilirsiniz zorlamıyorum🤣 - @helin_q
TikTok hesabım- helin_q6
SINIR - 1,75K = 4K yorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bütün kötülüklere ve engellere rağmen dimdik ayakta duracak sonunda kazanan ise o olacaktı..
Avin bugüne kadar verdiği hiçbir karardan pişman olmadı. Bugünde vereceği karardan pişman olup olmayacağı ise meçhuldü...
Mantığı ne kadar Marandan uzakta durmasını söylese de kalbi Marandan yanaydı ve insan çoğu zaman mantığıyla değil kalbiyle hareket ederdi...
Avin yavaşça çekilerek Maran'ın kahve rengi gözlerine beni pişman etme der gibi baktı..
"Sana o lanet olası şanstan veriyorum ama tek bir yanlışına değil yüzüme seni sesime hasret bırakırım."
Maran'ın dudakları iki yana kıvrıldı. Gözlerinin içi sevinçle parladı. Beklediği o an gelmişti şu saatten sonra her şey çok farklı olacaktı...
Bu şans ikisine de iyi gelecekti adam bunun için elinden geleni yapacaktı....
Maran ellerini havaya kaldırıp yavaşça Avinin yüzünü avuçlarına aldı. Gözlerini bir an olsun ayırmadı Avinin gözlerinden..
"Sana söz veriyorum her şey çok güzel olacak." Dudaklarını yavaşça karısının alnına bastırdı. Avin verdiği kararın ne kadar doğru olduğunu bilmiyordu.
Belki bu kararı verdiği için pişman olacaktı ama bugun böyle olmasını istiyordu. Bugun o şansı Maran'a verecekti... Artık savaşmaktan yorulmuştu mutlu olmaya ihtiyacı vardı....
"Lütfen beni pişman etme zaten yaralı bir kalbim var sende paramparça etme." Fısıltılı sesi Maran'ın kulaklarına dolduğunda genç adam emin şekilde başını hareket ettirdi iki yana...
Bundan sonra güzel olan ne varsa ikisinin olacaktı. Maran kalbinin yenildiği kadını hiçbir zaman bırakmayacak onu en güzel şekilde kırmadan incitmeden sevecekti... Yaralarını saracak yüzünü hep güldürecekti...
"Sana söz veriyorum." Avin hem şaşkınlıktan hemde heyacandan dudaklarını ısırdı. Yanakları hafif kızardı Maran'a belli etmemeye çalışsa da genç adam bunu fark etmiş olacakki yüzünde çarpık bir gülümseme vardı...
