Mabuti na lamang pala at isinara ang blinds sa conference room kung hindi ay nakakahiya sa mga naroroon.
He smirked and scooped me like a feather. Walang kahirap-hirap niya akong nabuhat at bago pa man ako tuluyang makapagprotesta, mabilis na siyang nakalakad patungo sa silid na katapat ng conference room.
Unlike the other one, it has concrete wall at kung hindi pa sa malaking desk ay iisipin kong bahay iyon dahil sa malaking sofa at center table na animo'y living room.
Sa malambot na sofa niya ako ibinaba pagkatapos ay tumayo para pumunta sa kung saan.
Bewildered, I watched him talk to someone over the intercom. Nagpapadala siya ng kung anong hindi ko masyadong maintindihan.
Hindi lamang sirkulasyon ng dugo ko ang nagulo dahil kay Kleindro, pati na rin ang takbo ng isip ko na kung kanina ay nag 'pause' lamang, ngayon parang gusto nang mag 'stop'.
He glanced at me so I swiftly switched my gaze into the big frame behind him to pretend that I'm not looking at him.
My heart almost stopped beating when I realized what it was.
The only picture of us taken in our first civil wedding. I was wearing my white dress while smiling widely at the camera while Kleindro on the other hand is looking at me with a slight smile on his face. I'm sure of that day pero hindi ko maalalang nagpakuha kami ng litrato. Everything was a rush and I thought...
"Beautiful isn't it?" tanong ni Kleindro na hindi ko namalayang nasa tabi ko na pala.
Napakurap-kurap ako pagkatapos ay sinulyapan siya.
I mean sinong matino ang magsasabit ng ganyan kalaking frame sa likod ng kanyang desk? Lahat ng papasok at titingin dito iyon agad ang unang mapapansin lalo pa at napakaminimalist ng gamit sa loob ng opisina.
Gusto kong itanong kung bakit nakasabit iyon sa opisina niya ngunit itinikom ko ang aking bibig. Ayaw ko munang iopen up iyon, hindi pa ako handa sa anumang isasagot niya.
He eyed me darkly.
I sigh inwardly and unconsciously bit my lower lip to my trembling nerves.
"Sorry sa pagpunta dito, uuwi na ako. Wala naman akong balak manggulo," agap ko nanag maupo siya sa tabi..
I know him and I don't want to give him more reason to hate me.
Bumuntong hininga siya at naglahad ng dalawang kamay sa aking harapan.
Napatanga ako dahil hindi ko makuha ang gusto niyang mangyari.
Nang hindi ako gumalaw ay siya na mismo ang kumilos. Sa isang iglap ay naiangat niya ako at tila walang kahirap-hirap na nailipat sa kanyang kandungan.
Kinulong niya ako sa pamamagitan ng paglingkis ng kanyang matipunong mga braso sa aking bewang.
Naunahan ako ng kaba kaya hindi ako nakapag protesta.
"I'm so tired. Let me recharge hmm?"
Napasinghap ako nang yumuko siya para magsumiksumiksik sa leeg ko.
I felt so small inside his arms dahil kahit nakakandong ako sa kanya ay kailangan pa rin niyang yumuko para maabot ako.
Namayani ang katahimikan sa silid.
"H-How are you?" tanong ko pagkuwan.
"Hmm..." he sniffed my nesk and plated small kisses on ky collar bone, "I'm good. You?"
"I-Im..." kinailangan ko pang tumikhim para maalis ang bikig sa aking lalamunan, "I'm good too. I just... heard what happened."
"Yeah the hotel," he shrugged the topic off like it's nothing. "How about Kendria? Is she looking for me?"
BINABASA MO ANG
Six Months Agreement with Mr. Arrogant (Completed)
Romance"Six months isn't enough, I want to spend a lifetime with you." -Hot Hotelier Series 1 *** Hindi madali ang lumaki sa anino na iniwan ng ibang tao, higit kanino man si Vanna ang nakakaalam ng mga bagay na iyan sapagkat simula pagkabata ay nakasunod...
Kabanata 83
Magsimula sa umpisa
