<Unicode>
ကြီးကြီးနဲ့မခင်ထားသည် မကြာခင်အိမ်ကို
ဧည်သည်ရောက်တော့မှာ ဆိုပြီး လက်ဖက်ရည်ပွဲနှင့်မုန့်များပြင်ဆင်နေသည်။ညနေ၆နာရီကထိုး
ခါနီး ဧည်သည်တွေကလာတော့မှာဆိုတော့ ကြီးကြီးနဲ့မခင်ထားတို့ ပြာရိးပြာယာဖြစ်နေသည်။ဧည့်သည်ခုံမှာ ဦးဝင်းအော်နဲ့ ဒေါ်အေးချိုတို့ကလည်း နာရီကြည့်လိုက်နဲ့ ဧည့်သည်များကို မျှော်နေသည်။ကိုထူးတို့မောင်နှမသည် အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာပြီး ဦးဝင်းအောင်က ကိုထူးကိုလှမ်းခေါ်တော့သည်။
"သားကိုထူး...ဒီကိုလာခဲ့
သမီးကတော့..ကြီးကြီးတို့ကိုလုပ်ကူလိုက်အုံး"
ကိုထူးသည် ဖအေခေါ်သောကြောင့် မသွားချင်ပေမဲ့ကိုထူးသည် ဧည်ခုံနားက အမေနားဝင်ထိုင်တော့သည်။
"အမေ..ဘယ်သူလာမှာလည်း
ဘာလို့သားကိုခေါ်ရတာလည်း"
"ငါ့လည်း..ဧည်သည်လာမှာဘဲသိတာ
စောင့်ကြည့်ပါသားရယ်"
ဝင်းချွန်ထက်သည် ဧည်သည်အတွက်ပြင်ဆင်နေတဲ့ ကြီးကြီးနဲ့မခင်ထားဆီ သွားပြီးမေးမြန်းတော့သည်။
"ကြီးကြိး ဧည့်သည်ကဘယ်သူတွေလည်း"
"အုပ်ချုပ်ရေးမှုးနဲ့ အခြားလူ ၄ ၅ယောက်....
၇ယောက်၈ယောက်ဖြစ်မယ်ထင်တယ်"
"ဘာအတွက်လာတာလည်း
အလှူငွေကောက်ဖို့လည်း
သာရေးကိစ္စအတွက်လား...."
"အဲဒါတော့...ကျုပ်မသိဘူး
ညည်းအဖေကပြောတဲ့တိုင်းဘဲလေ
လူစုံစုံရှိပါစေလို့တော့ပြောတယ်"
ဧည်ခန်းကနေ ဦးဝင်းအောင်နဲ့ဒေါ်အေးချိုက
ဧည့်သည်များကို အိမ်ထဲခေါ်ဝင်ပြိး ဧည်ခံနေတာကြားလိုက်ရသည်။ကြိးကြိးတို့လည်း အပြင်သွားရအောင်ဆိုပြိး လက်ဖက်ရည်မုန့် ရေနွေးကြမ်းပန်းကန်နဲ့ ဓာတ်ဘူးကို ကြီးကြီး ဝင်းချွန်ထက်နဲ့
မခင်ထားတို့က ဧည့်ခန်းကိုယူလာတော့သည်။
ဧည်ခန်းမှာ ရပ်ကွက်အုပ်ချုပ်ရေးမှု အတွင်းရေးမှုး ငဆောင်းတို့သူငယ်ချင်း၃ယောက် သူတို့မိဘတို့ပါလာသည်။ကိုထူးသည် ငဆောင်းတို့ကို
မျက်စပြစ်ပြတော့ ငဆောင်းတို့၃ယောက်က အချင်းချင်းကြည့်ကာ ခေါင်းရမ်းပြတော့သည်။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ထိုကြောင့် မုသား ဆိုခဲ့သည် (Completed)
Hayran Kurguမနာလိုစိတ်နဲ့ မုသားချိုချိုဆိုလိုက်မိတာ နောက်ဆုံးတော့ ဒုက္ခနဲ့ဝဋ် ငါ့ပြန်ခံစားလိုက်ရတယ် မနာလိုစိတ္နဲ႔ မုသားခ်ိဳခ်ိဳဆိုလိုက္မိတာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒုကၡနဲ႔ဝဋ္ ငါ႔ျပန္ခံစားလိုက္ရတယ္
