It might be you

18

Ria's POV

"Tapos, ano, nagtatakbo kami sa sobrang takot sayo! Ayun, nadapa ako! Ang sakit nun grabe." Nandito sina Katsumi sa office ngayon, bumibisita lang sila. Nagkekwento siya about doon sa peklat niya sa braso, loko talga.

Natawa ako ng konti sa pinagsasasabi niya. Si Lester naman napapailing lang. "Huy, Kats, alis na tayo. May trabaho rin tayo." Angal ni Les.

"Paano ba 'yan, til next time ha! Babalik ako!" Paalam ni Katsumi. I hugged both of them before they leave.

Tiningnan ko ang schedule ko, may presentation ng 10:00. Malapit na magstart, kailangan ko ng magpunta doon.

"Arrise, I need the sketches after my 10:00. Paki-dala nalang lahat dito then i'll try to finish checking all of them." Sabi ko kay Arrise, nakaupo lang siya sa desk niya.

Napailing si Arrise. "Hindi pa po naaasikaso nung mga magchecheck bago niyo i-approve. Kailangan pa nilang--"

"Tell them to check it because I need it after my 10:00." Sabi ko at kinuha ang laptop ko.

"Okay, Miss Ria." Kinuha niya ang telephone at nag-dial dial na. Hindi ko na napakinggan ang sunod niyang sinabi dahil umalis na ako sa office ko.

Dumiretso ako sa room kung saan magpe-present ng new set of clothing. Sabi sa description sa schedule ko, proposal lang yung ipepresent. Buti nalang at same floor lang ng office ko kaya nadalian ako pagpunta.

Pagpasok ko, ako nalang ang kulang. Binati agad ako ng mga ibang nandoon at nakaupo sa harap ng mahabang table. Nginingitian ko lang sila.

"So, let's start?" Tanong ko pagka-upo ko.

Nagtinginan sila. "Nasan po 'yung assistant niyo?" Tanong noong babae sa tabi ko.

"She'll go here, and we need to start now. Where's the presentation?"

I'm staring to like my job even though I started as a running-for-CEO and didn't saw the life below that position. Kahit na ang taas taas ko kaagad, nageenjoy naman na ako. Same events everyday, but different people to be with.

I can finally feel the Ria, who is really in love with the essence of fashion, inside me. This is who I wanted to be, and I am already who I needed to be. I can't imagine how hard I strived just to get here. I can't imagine how many sleepless nights, how many misunderstandings with other co-workers, or how much time did I spent just to get here. This is a dream came true to Ria, this is a dream came true to me.

Sa araw araw na paghahanap ko ng isusuot, nararamdaman ko na kaagad yung ako. Akala ko sa pagpipinta ko lang bilang si Kathryn ako naging ganito... but in real life, it's so much more.

"Ms. Lopez, you need to call your assistant now. She needs to be here." Sabi pa ulit noong babae sa kaliwa ko. Fine, I'll call her.

Tumigil naman yung nagpepresent sa unahan noong nilabas ko 'yung phone ko. "Just talk." Sabi ko sa kanya at tumuloy naman siya pagsasalita. After ilang ring, sumagot na si Arrise.

[Hello? Papunta na ako, wait lang po!] Yan agad ang sinabi niya.

"Good. Bilisan mo, baka matapos 'to nang wala ka." Hindi ko rin gets kung bakit kailangan nandoon siya, pero para yata sa visits 'yun. Ewan ko.

[Okay po, okay. Wait lang po-- oh my god!] Bigla siyang napasigaw at nakarinig din ako ng nabasag na bagay.

"What happened?"

[Nahulog ko 'yung mug sa desk ko, e. Nakoooo, nabasa yung ibang sketches. Miss! Baka hindi na ako makapunta diyan.] Sabi niya na medyo natataranta. Ano pang pwedeng mangyari?