[2]

17 6 1
                                    


22 Haziran 2001

          "Zayn! Charlie ile tanış. Kendisi mahallemize yeni taşınmış." Charlie'nin bileğinden biraz daha çekiştirerek öne çıkmasını sağladım. Çok çekingen bir çocuktu. Elinde sektirdiği topu ayaklarının dibine koyup bir bana bir de yanımda ki oğlana bakıyordu. Kolumu Charlie'nin omzuna atıp gülümsedim. Yeni olduğu için mutlaka yabancılık çekiyordur ama biz ona arkadaş olabilirdik. "Hadi Zayn, selam versene." Genişçe gülümseyerek Zayn'e baktım. "Ne gerek var Sel? Sen takmışsın koluna, tanışmışsın işte. Bana gerek yoktur." Ayaklarının dibindeki topu kolunun altına alıp yanımızdan ayrıldı.

          "Sen onu boşver Charlie, o arada böyle huysuz olabiliyor." "Benden hoşlanmadı galiba." Kolundan tutup betona oturttum. "Saçmalama, tabiki de hoşlandı. Bak bunları Zayn ile ikimize almıştım ama seninle de paylaşabilirim." Elimi cebime atıp küçük şekerleri çıkardım. "Gerçekten mi? Bunlar en sevdiğim şekerlerden!" Şekerlerden üç tanesini ona verdim. Ben bir tane de yerdim böylelikle Zayn'e de dört tane kalmış olurdu.

          "Yarın bu saatte burada buluşalım, olur mu Charlie? Bu sefer Zayn de yanımızda olacaktır. Beraber oynarız. Şimdi benim gitmem lazım, beni merak etmesinler." El sallayıp eve adımladım. Zayn kaba davranmıştı. Yanına uğrayıp bir bakmalıydım. Hoş bu akşam onlarda yemeğe davetliydik.

           Bahçe kapısından girdiğimde üstüme zıplayan Casper'ın tüylerini okşadım. Şuan onunla ilgilenemezdim. Eve girip etrafa bakındım. Ne Yaser Amcayı ne de babamı görebilmiştim. "Selena? Meleğim sen mi geldin?" Mutfağa adımlayıp Trisha teyzenin ve annemin yanağına bir öpücük kondurdum. "Zayn nerede?" "Odasında tatlım." Bir şey demeden odasına adımladım. Yatağında yüz üstü yatmış uzanıyordu. "Zayn?" Ses gelmeyince yanına gittim. "Zayn, hadi ama." Elimi omzuna koyup sallamaya başladım. "Beni rahat bırak." Yüzü kapalı olduğu için sesi boğuk çıkmıştı. "Ama Zayn-" "Beni rahat bırak Selena Marie. Charlie'nin yanına gidip onunla takıl." Kalbim kırılıyordu. O hiç bir zaman bana böyle seslenmez, bu tarz davranmazdı. "Niye böyle davranıyorsun ki?" Sesim kısık ve kırgın çıkmıştı. "Git tamam mı? İstemiyorum seni." Bir şey demeden kızların yanına gittim. Bana böyle davranmasını gerektirecek hiç bir şey yapmamıştım. Waliyha'nın odasına gidip yanına oturdum. "Abim nerede? Gelmiyor mu?" Ağzımdan bir hıçkırık çıkmasına engel olamadım. "Gelmiyor Waliyha. Abin beni istemiyor." Bana sarılınca ben de ona sarılıp ağladım. Yanında ağladığım tek insan Waliyha idi.
----------------------

            "Hadi kızlar, yemeğe gelin." Gözlerimi silip ayağa kalktım. Ellerimi tulumumun cebine sokup aşağıya adımladım. Salona gelince herkesin orada olduğunu, bizi beklediklerini gördüm. "Prensesim? Yüzünün hali ne böyle?" Yavaş adımlarla babamın yanına oturdum. "Kaşıdım baba, ondan öyle." Masadaki bardağa uzanıp büyük bir yudum aldım. Beraber toplandığımız her zaman için belirli olan bir oturma planımız vardı. Yaser Amca ve Trisha teyze, annem ve babam, Zayn ve ben, Doniya ve Waliyha karşı karşıya, Safaa ise masanın başına otururdu. Fakat bu akşam karşımda olan kişi Zayn değil Doniya idi. Zayn bana en uzak nokta olan masanın başına geçmişti.

          Diğer akşamlara bakış bu akşam hiç konuşmadan yemeğimi sessiz bir şekilde yemiştim. Keyfim yoktu ve bir an önce eve gitmek istiyordum. Annemler masayı topladıktan sonra kızlar ve Zayn bahçeye çıkmıştı. Ben ise annemler ile salonda oturuyordum. "Selena, hadi sen de çık Zaynlerin yanına." Trisha Teyze söyleyince bir şey demeden ben de bahçeye çıktım. Zayn salıncakta tek başına oturuyordu. Ayaklarım istemsizce beni onun yanına götürdü. "Zayn?" "Efendim Selena?" Başımı omzuna yasladım. "Özür dilerim Zayn." Ne yaptığımı ya da bana neden böyle davrandığını bilmiyordum ama özür dilemem gerekiyormuş gibi hissediyordum. "Seni affederim, ancak bir şartla." Salıncağın üstündeki elimin üstüne kendi elini yerleştirdi. "Bir resim yapacaksın. Benim istediğim bir resim. İkimizin olduğu, gelecekteki hallerimizi. Ama ben sana söyleyeceğim nasıl olması gerektiğini." Bir resim ile gönlünü alabiliyorsam eğer, bu güzel bir şeydi. "Tamam! Yaparım! Hadi çizmeye gidelim." Ayağı kalkıp elinden tuttum. Gülerek arkamdan çekiştirmeye başladım.
_________________________________________

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 12, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

 • There You Are • ZAYLENAWhere stories live. Discover now