နေမင်းခ ဆွဲခေါ်တဲ့အိပ်ခန်းဆီသို့ရောက်လာတော့ လင်းတစ်ယောက်အခန်းကိုဝေ့ဝိုက်ကြည့်မိသည်။အခန်းကတော်တော်တော့ကျယ်သည်။ အခန်းလယ်က ကုတင်ကြီးက လေးငါးယောက်လောက်ဝင်အိပ်လို့တောင်ရသည်။တခန်းလုံးသန့်ရှင်းသန့်ရပ်နေသည်။
လင်းတစ်ခန်းလုံးလိုက်ကြည့်နေတုန်းကုတင်ထက်က နေမင်းခကလည့်ကိုယ်လေးကို ခါးကနေဆွဲယူပြီးလှဲချလိုက်တော့သည်။
"ဘာ....ဘာလုပ်တာလဲ...ဖယ်"
"အိပ်မယ်ဆို...အိပ်ကြမယ်လေ...ဘာဖြစ်လို့ရုန်းနေတာလဲ"
"ဟို...ဟို...ကျနော့်...ကျနော့်အကျီမှာ...ခင်များသွေးတွေပေနေတယ်"
လင်းစကားကို နေမင်းခက ခေါင်ထောင်ကြည့်ပြီး နောက်သိုင်းဖက်ထားရာမှာမျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး
"အင်း...ဟုတ်သားပဲ...မင်းအကျီမှာကိုယ်သွေးတွေပေနေတယ်....အကျီလှဲချင်လို့လား"
"အင်း..."
"မင်း ကိုယ့်အကျီတွေကိုဝတ်ရဲလို့လား"
"ဘာဖြစ်လို့အဲ့လိုမေးတာလဲ"
"မဟုတ်ပါဘူး...မင်းက ကိုယ်ကိုမုန်းနေတာမခါး အဲ့တော့...."
"ကျနော် ခင်များကိုမမုန်းပါဘူး"
နေမင်းခမပြောခင်ဖြတ်ပြောလိုက်တဲ့ လင်းလက်သစ် စကားကြောင့် နေမင်းခပြုံးလိုက်မိသည်။ ပြောပြီတာနဲ့ရှက်လို့ထင်သည် ခေါင်းလေးကိုငုတ်ထားသေးသည်။
"အဲ့ဗီရိုထဲမှာ မင်းကြိုက်တာယူဝတ်"
ပြောပြီး နေမင်းခလည်းကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တော့သည်။ ခဏကြာတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ နေမင်းခရဲ့ချိုင်းပြတ်ရှပ်လက်တိုအဖြူကိုဝတ်ထားတဲ့ လင်းလက်သစ်က သူ့ရဲ့ရှပ်အကျီအဖြူကို အခန်းထဲကအဝတ်လှန်းတန်းမှာလှန်းနေတော့သည်။
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Together with you
Разноеဒီ ficက zhanyi မဟုတ်ပဲတခြား BL fan ficမို့ 18+ တွေပါပါမယ်နော် ပြီးတော့ ဒီficကလေ TVကားတစ်ခုကိုအခြေခံပြီးရေးထားတာပါနော်
