Μπαίνοντας στο σπίτι,η Charisma έσπασε ότι γυάλινο έβρισκε μπροστά της.Το ρολόι του τοίχου,τα βάζα με τα λουλούδια,μία ντουλάπα με μετάλλια που είχε κερδίσει όσο πήγαινε σχολείο,ακόμα και τα ποτήρια που υπήρχαν στην κουζίνα.Ο Connor προσπάθησε να την ηρεμήσει μα ήταν ανεξέλεγτη.Έκλαιγε και έσπαγε.Έφερε άνω-κάτω όλο το σπίτι για να ξεσπάσει.Έβγαλε εκεί όλο τον θυμό που κρατούσε μέσα της.
«Ο μπάσταρδος πρέπει να πεθάνει», ψιθύρισε και κάθησε στον καναπέ, ακουμπώντας τους αγκώνες της στα γόνατα της.
«Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα.Μία επίθεση τώρα είναι αυτό που περιμένουν.Είναι υποψιασμένοι και θα αποτύχουμε.Γι' αυτό πρέπει να περιμένουμε», την ενημέρωσε ο Mark.
«Δεν νομίζω ο Danny να άφησε εσένα υπεύθυνο», του φώναξε χτυπώντας τις παλάμες της στο γυάλινο τραπεζάκι, δημιουργώντας μία ρογμή.
«Ο Mark έχει δίκιο Charisma.Λίγη υπομονή μονάχα και ο McCann θα πεθάνει αργά ή γρήγορα», μίλησε ο Tristan.
«Καλύτερα γρήγορα.Δεν αντέχω να γνωρίζω ότι είναι ακόμα ζωντανός.Εκείνος που θέλησε να με σκοτώσει και που τραυμάτισε τον αδερφό μου.Τον μοναδικό άνθρωπο που μου έχει μείνει στην ζωή», γρύλισε από θυμό.
Στο πλέον σπασμένο τραπεζάκι, ακούμπησε δύο μεγάλους σάκους γεμάτους όπλα.Σηκώθηκε από την θέση της και έκανε γύρους τρίβοντας το πιγούνι της.
«Την επόμενη βδομάδα μπαίνουμε», είπε αποφασισμένη.
«Μα-», πήγε να πει ο Mark μα τον διέκοψε.
«Δεν θέλω μα.Αν θυμάμαι καλά, είμαι ή δεν είμαι η γαμημένη αρχηγός αυτής της συμμορίας γαμώτο;»
Όλοι παρέμειναν σιωπηλοί και έτσι η Charisma πήρε την απάντηση που χρειαζόταν.
Το σταθερό τηλέφωνο ήχησε και έτρεξε γρήγορα να το σηκώσει.
«Παρακαλώ;», είπε στην άλλη γραμμή και ύστερα χλώμιασε ολόκληρη.Το σώμα της είχε κοκαλώσει και έπειτα έπεσε στο πάτωμα αναίσθητη.
Ο Connor πήρε το τηλέφωνο στα χέρια του.Η είδηση ότι ο Daniel Donovan είναι νεκρός, έφτασε στα αυτιά του και ύστερα τερμάτισε την κλήση.
Μία ώρα αργότερα,
η δεκαεπτάχρονη κοπέλα κλαίει στον καναπέ στην αγκαλιά του Tristan.
