1K için özel bölüm (10.bölüm)

581 45 0
                                    

Şarkıyı dinlemeyi unutmayın... (Fool for love)
İyi okumalar ...

Eve doğru yürürken bir karar verdim. Yeni bir sayfa açabilmem için onunla ilgili ne varsa ondan kurtulmam gerekti. Adımlarımı hızlandırıp, eve doğru koştum. Odama girip, Jade' in günlüğünü aldım ve onun evine doğru koştum. kapının önüne geldiğimde biraz soluklandım ve kapıyı çaldım. Muhtemelen saat geç olduğu için uyumuşlardı. Birkaç dakika sona kapı açıldı. O karşımdaydı. Elimdeki günlüğü ona uzattım. Bu haraketim onu korkutmuştu. Yavaşça elini uzattı ve günlüğü elimden aldı. Gözlerini kaldırıp, bana baktı.

"İyi geceler" deyip, başka birşey söylemeden oradan uzaklaştım. Yoksa.. oradan gidemezdim. Biraz uzaklaşmaya ihtiyacım vardı. Ondan, bu kasabadan ve anılarından. Odama geldiğimde çantama birkaç kıyafet attım ve geri döndüğümde neyle karşılaşacağımı umursamadan evden çıktım. Nereye gideceğimi bilmiyordum ama gidecektim. Temelli olmasa da bir süreliğine...

~JADE~

Bana günlüğü uzattığında şaşırmıştım. Çünkü günlüğümü uzun zamandır arıyordum. Benden hoşlandığını hissediyordum ama ondan korkuyordum. Benden uzaklaşan sırtına son kez baktım ve kapıyı kapatıp, odama çıktım. Yatağa oturdum ve günlüğümün ilk sayfasını açtım. Ezbere bildiğim sayfaları tekrar okudum ama bana ait olmayan bir kısım vardı.

" Senden hoşlandığımı biliyorsundur muhtemelen. Bunu sana söyleyemedim ve bundan sonra da söylemeyeceğim. Çoğu gece benden hoşlandığını hayal ederek uykuya daldım. Bunu çok istedim hemde. Ta ki bu geceye kadar. Seni gördüm. Yanındaki adama sarılmış gökyüzünü inceliyorun. Gülüyordun onunla. Ama beni ne zaman görsen gülümsemen soluyor, korkuyordun. Bir karar verdim. Burdan gidiyorum. Ne zaman dönerim bilmiyorum ve sana az önce yalan söyledim. Sana seni sevdiğimi söylemeyeceğim kısmında. Geri geldiğimde seni unutmuş olmayı diliyorum. Ve onunla mutlu ol. Yani bunu gerçekten istediğimden pek emin değilim ama kibarlık olsun diye. Seni seviyorum... Ve seni hayatım boyunca seveceğime yemin ederim..."
(SOUL MARİLYN)

Gözümden akan yaşları sildim ve günlüğü kapattım. Ona haksızlık yaptığımı düşünmeye başlamıştım. Elimdeki günlüğü komodinin üzerine koyup yatağa uzandım. Düşünmekten bir süre sonra uykuya dalmıştım.

3 AY SONRA SOUL' DAN...

Özlediğime pek emin olmadığım bu toprak parçasına geri geldiğimde ne görmeyi umduğumu bilmiyordum açıkçası. Buraya yabancı kalmıştım. Bu 3 aylık sürede çok değişmiştim. Babamın deyimiyle "biraz kas" yapmıştım. Sanırım boyum biraz daha uzatmıştı. Yolunu ezbere bildiğim evime giderken beni özleyen bir baba bulmayı umuyordum ama pek öyle olmadı....

"SEN NERELERDESİN SOUL!?"

"Sakin ol baba! Sadece bir tatil gibi düşün yani." Babam yakalarımdan beni tutmuş ve durmadan sallayıp, duruyordu. Elini elimle sarıp, onu sakinleştireceğini umduğum birkaç şey söyledim.

"Seni korkuttuğumu biliyorum. Ama beni de anla baba. Herşey üst üste geliyordu. Hem bak ben geri geldim. Üstelik biraz kas yaptım" son kelimemi söylerken göz kırpmıştım. Babam dayanamayıp, gülünce ona sımsıkı sarıldım. Bu toprak parçasını pek özlemesemde babamı özlemiştim.

"Hey! Alex nerede?"

"Kate ile beraber. Sahilde."

"Bu şu anlama geliyor ki onların bu güzel, muhteşem anını mahvetmem gerekiyor." Babam omzuna vurup, beni kendine çekti.

"Seni özledim."

"Cidden ağlarsan herkesle dedi kodunu yaparım. Bunu istemeyiz öyle değil mi?"

"Soul... Jade ne oldu?" Bu soruya uzun zamandır hazırlanıyordum. Ve nihayet zamanı gelmişti.

"O.. bitti baba. Artık yok." Babam şaşırmıştı. Çünkü mühürdü bu. Ölsen bile seninleydi.

"Biliyorum. Onu hala seviyorum ama onu unuttum. En doğrusu bu. Öyle değil mi?" Babam birşey söylemeyince evden çıkıp sahilin yolunu tuttum. Yolda bana selam verenler, hatta sarılanlar bile oldu. Bense hep görünmez olduğumu düşünmüştüm.
Sahile vardığımda Alex' in yanına gitmeden önce bir süre deniz kenarında oturdum. Geçmişimi, kararlarımı ve geleceğimi düşündüm. Kalkmak için hazırladığım sırada biri bana seslendi.

"Soul."

Kendimi bunca zaman hazırlamıştım. Ama anladım ki bir tek onunla yüzleşmeye hazır değildim. Yerime tekrar oturdum. Başımı ellerimin arasına alıp, söyleyeceği şeyi bekledim.

"Seni... Görmek güzel." Başımı kaldırıp, okyanus mavisi gözlerine baktım.

"Senide" derin nefes alıp, ayağa kalktım. Yüzüme bir gülümseme yerleştirip, konuştum.

"Benim gitmem gerek. Sonra görüşürüz" gitmek için hareketlendiğim sırada kolumu tuttu ama ben elim yanmış gibi hemen geri çektim.

"Sana ne oluyor? Eskiden böyle değildin."

"Değiştim." Daha fazla birşey söylemeden arkamı dönüp, Alex' i bulmak için koşarak uzaklaştım ordan. Onu görmek istemiyordum. Kafamı onunla meşgul ettiğim için kendime kızdım. Bunu yaparsam kaybederdim. Kendime hakim olmalıydım. Biraz ilerde Alex'i gördüğümde gülümseyerek ona koştum. Sırtı bana dönük olduğu için beni görmemişti. Biraz daha hızlanıp, sırtına atladım. Ve bu sayede ikimizde yere düştük. Beni gördüğünde pek tepki vermedi. Ya da veremedi.

"Soul!?" Birkaç saniye sonra ise sımsıkı bana sarıldı.

"Seni salak! Neden haber vermeden gittin. Sana birşey oldu sandım."

"Sakin ol koca adam eğer babam gibi ağlamaya kalkarsan Cidden ikinizin de dedikodusunu yaparım." Alex gülerek ellerini kaldırdı.

"Tamam. Sakin ol, ağlamak yok" ikimizde gülerek ayağa kalktık.

"Sen sormadan... Jade hakkında konuşmak istemiyorum ve onu unuttum. Yani unutmaya çalışıyorum." Tek nefeste tüm cümleyi bitirip, derin bir nefes aldım.

"Sormayacaktım ki"

"Hadi oradan. Yeme beni! Ben söylemesem onu soracaktın."

"Öyle mi?" Ben sorusuna cevap veremeden Alex üstüme atladı ve güreşmeye başladık.

Şimdi fark ediyordum da cidden onları özlemiştim....

Bölüm sonu

...

Bölümü nasıl buldunuz.
Bu arada şarkıyı kesinlikle dinlemelisiniz ve anlamında bakın.
Oy vermeyi unutmayın.
Okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️🤗

SENDE KALAN PARÇAM -MÜHÜR- *TAMAMLANDI*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin