PT ( 4 )

162 29 6
                                    

(Zaw)

အၿမဲတမ္းအေမွာင္ထုထဲမွာ ေနရတဲ့ ဘ၀မို႔ လင္းလတ္
ျခင္းကိုေမ်ွာ္လင့္ခဲ့တာေတာ့အမွန္ပါ သို႔ေပမဲ့ အဲ့ဒီအလင္း
ေရာင္ေလးက သူ႔အတြက္ၿမဲပါ့မလားဆိုတာ စိုးရိမ္ေနရ
ေသးတယ္ေလ ေၾကးစားလူသတ္သမားဆိုတဲ့ အမည္ဆိုး
ေအာက္မွာ သူလြတ္ေျမာက္ေတာ့မွာမွမဟုတ္တာ

"မင္းအလုပ္ကစေနၿပီလား"

"ဒီေန႔ရွင္းမွာ"

"မေန႔က..."

"မေန႔က နာဂ်ယ္မင္းဆီသြားတာ သြားေမးတာေလ ဒီေန႔မွ
ပြဲလုပ္မွာေလ"

"ေက်ာင္းသားေတြမ်ား မထင္ရဘူးေနာ္"

"ေခြးေက်ာင္းသားလို႔ေခၚတယ္ အဲ့တာမ်ိဳးကို"

"နာဂ်ယ္မင္းကေရာ"

"အက်ိဳးမေပးတဲ့ေကာင္လို႔ေခၚတယ္"

တကယ္ပါဘဲေလ အၿမဲတမ္းနာဂ်ယ္မင္းနဲ႔ဘဲ စေနာက္ေန
တဲ့ ဂ်ယ္နိုကိုစိတ္တိုလြန္းလွပါသည္ အစ္ကိုဂ်ာနီေတာင္မွ
အၿမဲလိုလို ေတြ႕တိုင္း စေနာက္ေနေသးသည္ နဂိုထဲကနာ
ဂ်ယ္မင္းက သူ႔ကို ရည္းစားစကားေျပာထားကာမွ ေတာ္ပါ
ၿပီေလ ဒီကိစၥကိုရွင္းၿပီးရင္ သူနာဂ်ယ္မင္းနဲ႔ လြတ္ရာကို
ဘဲေနလိုက္ပါေတာ့မယ္

ပြဲစဖို႔ ၁ နာရီအလို~~~~

သန္႔စင္ခန္းဝင္ေနတဲ့ ထယ္အင္းအေနာက္ကို ႐ြမ္ကြၽင့္
လိုက္ခဲ့သည္ သူ႔ရဲ႕ဓားေလးကိုေဆာင္ထားရင္းေပါ့ ဒီေန႔
လည္း ဓားေလးကေသြးဆာေနပုံရွိသည္

"ခင္ဗ်ား"

"ဘာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ကေမးရမွာပါ ခင္ဗ်ားကဘာလဲ"

"ဘာထင္လို႔လဲ"

"ဘာမွ ဆိုဒ္လာမဖမ္းေနနဲ႔ ဘယ္လိုေကာင္လဲမသိဘူး"

"ငါ ဘယ္လိုေကာင္လဲသိခ်င္လို႔လား"

"စိတ္မဝင္စားဘူး"

"ခြၽဲထယ္အင္း ခြၽဲထယ္အင္း မင္းကေက်ာင္းသားဆိုတဲ့
ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ နည္းနည္းေလးမွမလိုက္ဘူး"

"ခင္ဗ်ားအပူပါလား"

"ပါလာၿပီဆိုပါေတာ့"

"ဟာ!"

ေမာင့္နွင္းဆီရိုင္း ( မောင့်နှင်းဆီရိုင်း )Where stories live. Discover now