𝓘𝓷 𝓵𝓸𝓿𝓮 𝔀𝓲𝓽𝓱 𝓽𝓱𝓮 𝓹𝓻𝓸𝓯𝓮𝓼𝓼𝓸𝓻

κεφάλαιο 16°

Η μέρα πέρασε γρήγορα δυστιχως γιατί πλέον είχε έρθει η ώρα των βαθμών , δεν με ένοιαζε και τόσο οι βαθμοί αυτό που με ένοιαζε περισσότερο είναι η συνάντηση των γονιών μου με τον Αλέξανδρο . << Μαμά θέλετε σίγουρα να έρθετε να τους πάρετε αν δεν θέλετε δεν πειράζει πάω τους περνώ εγώ και σας τους φέρνω >> << όχι δεν μας πειράζει καθόλου θέλουμε να ρωτήσουμε και τους καθηγητες σου πως τα πας >> << καλά >> είπα και αναστεναξα , μπήκα πρώτη στην τάξη με κοίταξε ο Αλέξανδρος και γυρισε το βλεμμα του προς τους γονείς μου που μόλις είχαν μπει στην τάξη με το που τους είδε άλλαξε πενήντα χρώματα << Αλέξανδρε πόσο καιρό έχω να σε δω >> του είπε ο πατέρας μου και πήγε γρήγορα προς το μέρος του να τον αγκαλιάσει μαζί και η μητέρα μου  εγώ είχα μείνει στήλη άλατος δεν είχα καταλάβει τι συμβαίνει από που ξέρει τους γονείς μου είχα αρχίσει να πανικοβάλλομαι << εεε τι γίνεται εδώ;>> Είπα διστακτικά  και κοίταξα την μητέρα μου << ααα ναι Αφροδίτη ο Αλέξανδρος είναι ο γιος των οικογενειακών μας φίλων που πηγαινουμε που και που και τους βλέπουμε πού η κόρη τους σε πρόσεχε όταν ήσουν μικρή >> << κάτσε λες τον κύριο Πέτρο και την κυρία Κωνσταντίνα;>> << Ναι και την κόρη τους την Μαρία >> νταξει δεν γίνεται να είναι αληθινό όλο αυτό εφιάλτης πρέπει να είναι και όπου νανε θα ξυπνήσω << ποοο πόσο καιρό έχω να σε δω παλικάρι μου την αδερφή σου την έχω δει κάτι φορές που είχαμε πάει στο σπίτι των δικών σου αλλά εσένα δεν σε έχω δει από τότε που ίσουν μικρός από κάτι φωτογραφίες που μου είχε δείξει ο πατέρας σου σε αναγνώρισα >>  είπε ο πατέρας μου με ένα χαμόγελο στα αυτιά << ναι δεν έτυχε να βρεθούμε έλειπα και εγώ κάποια χρόνια πριν τρία χρόνια γειρισα Αθήνα >>  << Αφροδίτη τι έχεις φενεσε κάπως εισαι καλά ;>> Με ρώτησε η μάνα μου (ουουου μια χαρά τι να σου πω πετάω από ευτυχία)ειθελα να της πω ειρωνικά αλλά τελικά ειπα << εεε ναι ναι μια χαρά είμαι >> << μα εσύ αγάπη μου έχεις ασπριση >> είπε και ο πατέρας μου μην χάσει << ο φωτισμός φταίει μπαμπά μια χαρά είμαι >> είπα και κοίταξα τον Αλέξανδρο που ήταν έτοιμος  να βάλει τα γέλια εγώ πάλι  ήμουν χαλιά και εκεί που προσπαθούσα να μείνω ψύχραιμη άρχισαν όλα να μαυρίσουν ( όχι πάλι ρε γαμωτο) << Αφροδίτη Αφροδίτη αγάπη μου >> φώναζε η μητέρα μου πάνω από το κεφάλι μου ιστερικα << ναι ;>> << Τι έπαθες αγάπη μου εισαι καλά ;>> << Ναι μαμά μια χαρά είμαι >> << μην ανησυχείτε κυρία Ιωάννα η Σάρα   το έχει σαν  Χόμπι να λιποθυμάει και την πρώτη μέρα που ήρθα στο σχολείο με το που με είδε λιποθύμησε αναρωτιέμαι γιατί όμως >> είπε και με αγριοκοιταξε << αχ πρέπει να το κοιτάξουμε αυτό αύριο θα πάμε στο γιατρό για εξετάσεις δεν είναι να παίζουμε με τέτοια πράγματα >> << εντάξει μπαμπά αλλά αλήθεια είμαι μια χαρά >> δεν μου έδωσε σημασία με βοηθούσε να σηκωθώ και με έβαλε να κάτσω σε μια καρέκλα << για πες Αλέξανδρε πως τα πάει η μικρή ;>> << Μια χαρά τα πάει πολύ καλά ειδικά στην έκθεση βέβαια τον τελευταίο καιρό έχει πέσει λίγο αλλά καταταλα πολύ καλή >> είπε και με κοίταξε <<ωραία να κανονίσουμε να έρθετε καμία μέρα στο σπίτι μαζί με τους δικούς σου να φάμε >> πετάχτηκε η μάνα μου , ημαρτον αυτή η γυναίκα μια φορά κάτι σωστό δεν μπορεί να πει << τι; >> Μου ξέφυγε και με κοίταξαν και οι τρεις << γιατί αγάπη μου δεν θες έχουμε πολύ καιρό να τους δούμε και είναι πολύ καλοί μας φίλοι>> << εε όχι όχι δεν έχω κανένα πρόβλημα , άντε πάμε τώρα; >> << Ναι τώρα πάμε και όπως είπαμε Αλέξανδρε μην χαθούμε να το κανονίσουμε >> << ναι φυσικά >> είπε ψύχραιμος << θυμησε μου Ιωάννα όταν πάμε σπίτι να πάρω τον Πέτρο για να κανονίσουμε να έρθουν σπίτι καμία μέρα >> είπε ο πατέρας μου μόλις μπήκαμε στο αμάξι << εντάξει >> δεν μίλησα καθολου , άνοιξα το κινητό μου και έστειλα ότι είχε γίνει στην Κατερίνα { τι; μου κάνεις πλάκα νταξει έχω σκάσει στα γέλια πόσο ατυχη είσαι κοπέλα εκεί που λες πως θ; Τελειώσουμε φέτος και δεν θα τον ξανά δεις βγαινει και οικογενειακός φίλος μόνο αυτό είχε μείνει να γίνει και εγεινε τι να πω } { άστα Κατερίνα και τώρα θέλουν να τον καλέσουν μαζί με τους γονείς του για φαγητό στο σπίτι , στο λέω για να το ξέρεις όταν έρθουν θα σου έχω πει να έρθεις και εσύ δεν θα μπορέσω να τα βγάλω  μόνη μου πέρα } { εντάξει χαχαχα} . Οταν φτάσαμε σπίτι ο πατέρας μου πήρε κατευθείαν τον κύριο Πέτρο τηλέφωνο και κανονίσανε να έρθουν απόψε για φαγητό με το που το άκουσαν κόντεψα να φρικαρω πήγα και έστειλα κατευθείαν στην Κατερίνα να έρθει << μπαμπά δεν σε πειράζει να είναι και η Κατερίνα εδώ απόψε να έχω και εγώ λίγη παρέα; >> << Οχι αγάπη μου φυσικά και να έρθει το κορίτσι >> . Μέσα σε δέκα λεπτά ήταν εδώ << άντε Κατερίνα πάμε στο δωμάτιο μου  να βρω τι θα βάλω >> << άντε πάμε>> είπε και χασκογελασε << κλισέ την πόρτα >> της είπα και την έκλεισε << ποοο τι θα κάνω Κατερίνα με βλέπω να λιποθυμαω πάλι >> << έλα ηρεμίσε όλα καλά θα πάνε θα είμαι και εγώ εδώ έλα να βρούμε όμως τι θα βάλεις , άστο εσύ καλύτερα πήγαινε κάνε ένα μπάνιο ξύρισε και τα πόδια σου γιατι οι μπαμπουίνοι λιγότερη τριχα έχουν  και μέχρι να τελειώσεις θα σου έχω βρει εγώ τι θα βάλεις>> πήγα και έκανα ότι μου είπε και όταν γειρισα στο δωμάτιο βρήκα πάνω στο κρεβάτι μια μαύρη κοντή φούστα με ένα κοντό άσπρο τοπ  , δυχριοτο καλτσον και στο πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι είχε ακουμπήσει ένα ζευγάρι αρβηλακια τα φόρεσα και έκατσα να μου φτιάξει τα μαλλιά όσο εγώ βαφομουν << ωραία σκέφτομαι να στα ισιώσω τι λες; >> << Κάνε ότι θες αλλά γρήγορα γιατί σε λιγότερο από μισή ώρα θα έρθουν >> << προλαβαίνουμε ηρεμισε >> και με το που το είπε χτύπησε το κουδούνι << τι  είπες προλαβαίνουμε; >> << Ελα σταματά απλά  θα αργήσουμε να κατέβουμε λίγο  και τι εγεινε μωρέ στην τελική γυναίκες ήμαστε και ετοιμαζόμαστε  δεν έχουνε το δικαίωμα δηλαδή να αργήσουμε λίγο;>> << Νταξει νταξει σταματά την μπαρλα και τελείωνε >>  ευτηχως δεν αργήσαμε πολύ  << άντε άντε πάμε >> όταν κατεβήκαμε τους είδαμε όλους να κάθονται στο σαλόνι νόμιζα πως η καρδιά μου θα βγει από την θέση της όταν τον είδα να καθετε στην πολυθρόνα δίπλα από το τζάκι << γεια σας >> είπα << άντε που είστε τόση ώρα ;>> Μας είπε η μάνα μου << ναι συγνώμη ετοιμαζόμασταν , κύριε Πέτρο κυρία Κωνσταντίνα τι κάνετε;>> Είπα και τους πήρα αγκαλιά << γεια σας κύριε Αλέξανδρε >> του είπε να Κατερίνα << γεια σου >> της είπε χαμογελώντας << άντε κορίτσια καθηστε και εσείς  μαζί με τους καλεσμένους μας και σε λίγο θα φάμε >> , κάθησαμε στο καναπέ μαζί με τους γονείς του Αλέξανδρου και τον πατέρα μου << πως πας στο σχολείο Αφροδίτη ;>> Με ρώτησε η μητέρα του Αλέξανδρου << εεε μια χαρά >> << αν δεν κάνω λαθος τελειώνεις φέτος σωστά ;>> << Ναι ναι σωστά >> << και τι λες να σπουδάσεις ;>> << Φιλολογία >> << ααα ωραία >> << η κοπέλα φίλη σου;>> << Ααα ναι συγνώμη ξέχασα να σας συστήσω από εδώ η Κατερίνα  είναι η κολλητή μου από τότε που πηγαίναμε προνηπιο νομίζω >> << χαρικα >> είπε η Κατερίνα εβγαινικα και έδωσε το χέρι της   << τι θα σπουδάσεις εσύ κορίτσι μου ;>> << Εεε εγώ θα ασχοληθώ με το σχέδιο μόδας >> << ααα ωραία δημιουργικό>> << μαμά νταξει μην τα ζαλίζεις τα κορίτσια >> της είπε ο Αλέξανδρος << κορίτσια σας ζαλίζω αν σας ζαλίζω πείτε μου και θα σταματήσω >> << όχι όχι μια χαρά είμαστε >> << είδες Αλέξανδρε τα κορίτσια δεν έχουν κανένα πρόβλημα άντε πήγαινε με τον πατέρας σου και τον Γιώργο να κάτσουμε εμείς τα κορίτσια εδώ >> εκείνος δεν είπε τίποτα απλά σηκώθηκε και βγήκε στην αυλή όπου καθοντουσαν οι πατεράδες μας << να σας ρωτήσω τώρα κορίτσια τώρα που έφυγε ο Αλέξανδρος >> ωχχχχ τι θα ρωτήσει τώρα , λες να της έχει πει τίποτα ωχχ Παναγία μου την έβαψα Κατερίνα σε αγάπησα σου αφήνω όλα μου τα σουτιέν να ζήσετε να με θυμαστε << είναι αυστηρός στο σχολείο;>> Ουφ αυτό ήθελε να ρωτήσει και μας πεθανε μέχρι να κάνει την ερωτησει της μέχρι και τα σαράντα μου είχα σκεφτεί πως θέλω να είναι  << Εμμ όχι καθόλου μάλιστα έχει πολύ χιούμορ κάνουμε πολύ πλάκα κατά την διάρκεια του μαθήματος >>  του είπα κάπως αμηχανα<< ααα ωραία ευτηχως δεν ήθελα ο γιος μου να είναι τιραννος >> είπε και γελάσαμε και οι τρεις << όχι ούτε καν>> της απάντησε εβγαινικα η Κατερίνα << να σας ρωτήσω και κάτι άλλο αν ενσταθητε άβολα πείτε και δεν χρειάζεται να το συνεχίσουμε >> << ότι θέλετε πείτε μας >> της είπα << ξέρετε εάν έχει κάποια σχέση με κάποια καθηγήτρια σας;>> Στο τσακ κρατηθικα να μην γελασω ενώ η Κατερίνα δεν κρατηθικε της βγήκε ένα χαχανιτο αλλά το έκοψε κατευθείαν << Εμμ όχι γιατί έχει γίνει κάτι ; Συγνώμη εάν ρωτάω πολλά άλλα…>> δεν ήξερα τι να πω << ξέρετε τώρα η περιεργια μας αλλά αν δεν θέλετε να πείτε περισσότερα δεν πειράζει >> το έσωσε ΕΥΤΗΧΩς η Κατερίνα << να απλά τον τελευταίο καιρό ειδικά μετά την πενταήμερη είναι κάπως ειδικά της πρώτες δύο τρεις μέρες δεν σήκωνε σε κανέναν το τηλέφωνο και μια φορά που το σήκωσε ακουστικε πολύ ταλαιπωρημένος αλλά σας παρακαλώ πάρα πολύ κορίτσια μην βγει τίποτα παραεξω μπορεί να φενεται έτσι εξωστρεφής και δυναμικός άνθρωπος αλλά πληγώνεται πολύ εύκολα >> ένιωθα πως θα βάλω τα κλαματα και το κατάλαβε η Κατερίνα και μου εσφηξε το χέρι << τι λέτε εδώ μαμά ;>> Ρώτησε ο Αλέξανδρος καθώς μπήκε μέσα , τον κοίταξα και δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο << εεε συγνώμη πρέπει να πάω λίγο στην τουαλέτα >> είπα και πήγα όσο ποιο γρήγορα στην τουαλέτα