𝓘𝓷 𝓵𝓸𝓿𝓮 𝔀𝓲𝓽𝓱 𝓽𝓱𝓮 𝓹𝓻𝓸𝓯𝓮𝓼𝓼𝓸𝓻

κεφάλαιο 13°

Η διαδρομή φυσικά και ήταν πανέμορφη και η καφετέρια ήταν πολύ όμορφη ζεστή και χουχουλιαρικη κάθησαμε σε ένα μεγάλο τραπέζι που είχε και  κάθησα στην γωνιά του κάναπε και η Κατερίνα δίπλα μου ενώ ο Αλέξανδρος κάθησε ακριβώς απέναντι μου << πως είσαι;>> Με ρώτησε μετά από λίγο αφού είχαμε παραγγείλει << μια χαρά>> είπα και κοίταξα προς την μεριά της Κατερίνας . Έπειτα δεν ξανά μίλησα με τον Αλέξανδρο αλλά κάναμε όλοι μαζί πλάκες γελαγαμε και κάποιοι έπαιξαν και τάβλι εγώ με την Κατερίνα παιζαμε μαζί με μια ακόμα φίλη  μας uno  και μετά πήγαμε ξανά στο ξενοδοχείο όπου πήγε ο κάθενας στο δωμάτιο του  , είδαμε δύο τρεις ταινίες με την Κατερίνα στις οποίες πλανταξαμε στο κλαμα και με τις δύο άλλα ενώ βλέπαμε την τρίτη ταινία ( τοκ τοκ ) χτύπησε η πόρτα << ποιος είναι ;>> Φώναξε η Κατερίνα << εγώ είμαι >> είπε ο Αλέξανδρος << αα μισό λεπτό >> είπε η κατερινα και άνοιξε την πόρτα << ειθελα να …. Γιατί κλαιτε ;>> Είπε και μπήκε γρήγορα μέσα << χαχα τίποτα απλά βλέπαμε κάτι ταινίες >> << ααα εντάξει τέλος πάντων ήρθα να σας πω να μαζέψετε τα πράγματα σας γιατί φεύγουμε για Αθήνα επειδή ο καιρός για αυτές τις μέρες έχει δώσει πολύ χιόνι και δεν θα μπορέσουμε να φύγουμε>> << εντάξει σε δέκα λεπτά θα είμαστε κάτω >> απάντησα και με κοίταξε και ύστερα έφυγε . << Άντε σήκω γιατί σε δέκα λεπτά που είπες εσύ δεν μαζεύεται αυτό το χάος που έχουμε δημιουργήσει >> είπε και γέλασε << χαχα όντως επρεπε να του πω κάνα δυορο και δεν ξέρω αν θα προλαβαίναμε>> ηλικρινα το δωμάτιο είχε καταντήσει ένα χάος ρούχα πεταμένα παντού μπουκαλάκια  από νερό σακουλάκια από ποπκορν << άντε άντε  μην τεμπελιαζουμε >> μου είπε και με πέταξε από το κρεβατι . Μαζέψαμε όσο ποιο γρήγορα μπορούσαμε το δωμάτιο ντυθηκαμε και κατέβηκαμε στην ρεσεψιόν << άντε που είστε ;>> .ας ρώτησε μια καθηγήτρια << συγνώμη μαζεύαμε το δωμάτιο >> << τέλος πάντων παιδιά παραδώστε όλα τα κλειδιά στην ρεσεψιόν και πάμε μας περειμενει το λεωφορείο από εξω>>  μπήκαμε με την Κατερίνα γρήγορα στο λεωφορείο για να πιάσουμε καλές θέσεις κάτσαμε πάλι εκεί όπου είχαμε καθήσει και όταν ερχομασταν και στις απέναντι θέσεις καθήσει ο Αλέξανδρος  { θα συναντηθούμε σε περίπου δύο ώρες στο Σύνταγμα στο συντριβάνι } μου έστειλε στο Facebook στον ψεύτικο λογαριασμό { εντάξει θα φοράω ένα ένα χακί φουστάνι } του έγραψα και ήταν το φουστάνι που φόραγα είδη  , κάποια στιγμή γύρισε  να με κοιτάξει και πρόσεξε το χρώμα του Φουστάνιου μου και σκαλωσε για λίγο αλλά μετά γύρισε από την άλλη . Η διαδρομή ήταν μια χαρά ΕΥΤΗΧΩς δεν είχε αρχησει ακόμα το χιόνι μόλις φτάσαμε στο σχολείο έφυγα κατευθείαν << πάω Σύνταγμα θα σου πω το βράδυ τι εγεινε >> είπα στην Κατερίνα ψηθιριστα στο αυτι  και έφυγα γρήγορα , έφτασα πρώτη στο σημείο όπου είχαμε κανονίσει  μετά από δύο τρία λεπτά τον είδα να έρχεται προφανως δεν με είχε δει ακόμα γιατι πρώτον ήταν σχετικά ήρεμος και δεύτερον με έψαχνε . Μόλις με είδε γούρλωσε τα μάτια και είχα την εντύπωση πως έβγαλε καπνούς από τα αυτιά  , ειρθε γρήγορα σχεδόν τρέχοντας εξοργισμένος  , όταν εφτασε εκεί κάθησε στην άκρη του συντριβανιου  και έβαλε το χέρια του στο πρόσωπο του μετα από λίγα λεπτά σηκώθηκε όρθιος << είσαι πολύ τυχερη που είσαι μικρή και ανορημη άλλιως δεν ξέρω και εγώ τι θα γινόταν σήμερα , το άκουσες δεν θέλω να με ξανά ενοχλήσεις ποτέ και στο σχολείο όχι πολλά πολλά μόνο για το μάθημα από εκεί και πέρα δεν υπάρχεις το κατάλαβες ;>> Είχε δακρύσει όσο μίλαγε ενώ εγώ είχα αρχησει είδη να κλαίω  << ναι >> είπα και χαμήλωσα το κεφάλι  έπειτα έφυγε οσό ποιο γρήγορα γεινοταν  { σε δέκα λεπτά σπίτι μου } έστειλα στην κατερινα { γιατί τι εγεινε , τόσο άσχημα είναι που θες να έρθω σπίτι σου; } { Θα τα πούμε από κοντά } μπήκα σε ένα ταξι και πήγα κατευθείαν σπίτι σε όλη την διαδρομή εκλαιγα με λίγμους . Μόλις έφτασα σπίτι πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου χωρίς να μιλήσω σε κανέναν μετα από δύο τρία λεπτά έφτασε και η Κατερίνα και έιρθε τρέχοντας  στο δωμάτιο μου και με είδε να έχω ξαπλωσει και να κλαίω , το μαξιλάρι είχε μουλιασει με τόσο κλαμα που είχα ρίξει << τι εγεινε ρε συ και είσαι έτσι ;>> << Μου …. Μου είπε πως είμαι πολύ τυχερή που είμαι μικρή και ανορημη αλλιώς θα είχε γίνει χαμός και μετά είπε πως δεν θέλει να τον ξανά ενοχλήσω ποτέ και στο σχολείο δεν θέλει πολλά πολλά μόνο το μάθημα από εκεί και πέρα δεν υπάρχω >> και αρχησα να κλαίω πολύ ποιο δυνατά που το θυμηθικα >> << φιλενάδα να πω πως δεν στο είχα πει αλλά στο είχα πει και πολλές φορές μάλιστα δεν είναι ωραία πράγματα αυτά εγώ πειστευω τον πλήγωσες πολύ  >> << όταν μου τα έλεγε όλα αυτά δακρύσε >> << τι; Να σου πω δεν το περειμενα να δακρύσει μπροστά σου , τουλάχιστον μετά μόνος νταξει αλλά ναι >>  << με μισώ για αυτό που του έκανα ηλικρινα με μισώ >> << έλα ηρεμίσε τώρα ότι εγεινε εγεινε αύριο να μην σε περειμενω σχολείο έτσι; >> << Φυσικά και δεν πρόκειται να έρθω πας καλά καταρχήν θα έχω τα χάλια μου και καταδευτερον δεν μπορώ να τον αντικρησω μετά από αυτό που εκανα >>.

Ελπίζω να σας αρέσει!!!💕❤️

          Καλό διάβασμα 💕💕