🔞PLAYBOY🔞 || ✔️

{ 2 }

ავტორის POV.

მინა: ჰეი შენ - გოგონა მაშინვე დაიხარა და წიგნების აკრება დაიწყო, ზემოთ აიხედა და ნაცნობ სახეს მოჰკრა თვალი

დიახ, ეს ის უნიკალურო ადამიანი იყო, ისევ ისე იღიმოდა

ბიჭი: ჯობია წინ იყურო - უხეშად მიუბრუნდა

მინა ცოტა გაკვირვებული იყო, ალბათ მართლა წმინდა ადამიანი ეგონა ეს ბიჭი, მაგრამ ისიც დანარჩენების ნაირი ჩანს

მინა: იგივეს თქმა შემიძლია - არც გოგონამ დააკლო სიუხეშე, წიგნები ხელში მოიქცია და ფეხზე წამოდგა.

ბიჭმა უბრალოდ დამცინავად ჩაიცინა და გზა განაგრძო

ჰანა: ოუუუ ეს ლამაზმანი ვინ იყო? აქამდე არ მინახავს - თვალი ბიჭს გააყოლა

მინა: იდიოტია. სახლიდან გამოსვლისას ავტობუსის ბარათი დამრჩა, ვერ გადავიხადე და ამ ბიჭმა თავისი ბარათის გამოყენების უფლება მომცა, თავიდან არ დავთანხმდი, მაგრამ მერე თვითონ გადამიხადა, მეგონა ვიღაც წესიერი ადამიანი აღმოვაჩინე, მაგრამ შევცდი - ტუჩის კუთხე ჩატეხა

ჰანა: მოიცა მან დაგეხმარა და შენი მადლობა ეს იყო?

მინა: მე დახმარება არ მითხოვია, თვითოდ მოვიდა

ჰანა: რაცაა. ის დაგეხმარა და ფული გადაგიხადა, მიუხედავად იმისა რომ არ გიცნობდა, ამიტომ შენგან მინიმუმ მადლობას მაინც იმსახურებს

მინა: და რა ვქნა? მივიდე და ვუთხრა: უკაცრავად, მინდა მადლობა გითხრა წაღანდელის გამო, თქვენ რომ არა არ ვიცი რას ვიზამდი ავტობუსში.ბლა ბლა ბლა...

ჰანა: მშვენიერია. მიდი და უთხარი - ხელი ჰკრა მეგობარს

მინა: შენ სულ გარეკე? წამოდი გვაგვიანდება!

გოგონები ერთ-ერთ აუდიტორიაში შევიდნენ, ბოლო ადგილები დაიკავეს და თავი ტელეფონებში ჩარგეს ლექტორის მოსვლამდე

ბავშვები ნელნელა მოდიოდნენ და აუდიტორიაც ივსებოდა, მინა ყურადღებას არავის აქცევდა, გაფაციცებით უცქერდა ტელეფონს როცა მისი მზერა ახალ შემოსულ ბიჭზე შეჩერდა